Njörður Njarðvík: Ný stjórnarskrá - nýtt lýðveldi Njörður Njarðvík skrifar 24. apríl 2010 10:41 Nú er liðið á annað ár síðan ég vakti athygli á nauðsyn þess að stofna nýtt lýðveldi á Íslandi með alveg nýrri stjórnarskrá (fyrst í Silfri Egils 11.1.2009 og svo í grein í Fréttablaðinu 14.1.2009), - og benti á fordæmi Frakka. Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis staðfestir nú hversu hörmulega er komið fyrir okkur sem þjóð. Í raun og veru má segja, að bankahrunið (fjármálakreppan) sé ekki alvarlegast, heldur hrun traustsins. Allt brást. Spillingin hefur verið svo yfirgengileg, að okkur datt ekki í hug að svo gæti verið. Og nú þegar þetta hefur verið birt okkur áþreifanlega og opinberlega á ábyrgan hátt, treystir þjóðin hvorki stjórnvöldum né eftirlitsstofnunum: ekki Alþingi, ekki ríkisstjórn, ekki forseta Íslands. Þar með er stjórnkerfið, sjálft lýðveldið í raun hrunið. Nú ætti að blasa við öllum hugsandi mönnum, að við getum ekki haldið áfram á sömu braut. Við verðum blátt áfram að hugsa grundvöll tilveru þjóðarinnar upp á nýtt. Það verður ekki gert með neinni sýndarmennsku, smáskammtalækningum eða pólitískum heftiplástri. Þegar stjórnmálamenn bregðast, verður þjóðin sjálf að taka í taumana. Þess vegna er okkur nú lífsnauðsyn að kjósa stjórnlagaþing sem allra fyrst. Ekki til að lappa upp á gallaða stjórnarskrá, heldur til að semja nýja, alveg frá byrjun. Það eru einu skynsamlegu viðbrögðin. Það var gert í Þýskalandi eftir hrun nasismans, það var gert í Suður-Afríku þegar mannfjandsamleg kynþáttastefna beið loks ósigur. Og það þurfum við að gera í okkar ósigri eftir hrun hinnar ómanneskjulegu frjálshyggju. Það er eina leið okkar til að endurheimta reisn okkar sem þjóð og orðstír okkar meðal annarra þjóða. Til þessa stjórnlagaþings verður að vanda sérstaklega. Þar má enginn þingmaður sitja, enda má segja að þeir beri ansi margir mikla ábyrgð á því hvernig komið er og séu því hluti af vandanum. Þótt við blasi ýmsir þættir sem taka verður á í nýrri stjórnarskrá, eins og til dæmis hrein aðgreining hins þrískipta valds, löggjafarvalds, framkvæmdarvalds og dómsvalds, þá er fjölmargt annað sem þarf að huga að vandlega. Það verður því vandasamt hlutverk sem væntanlegu stjórnlagaþingi er falið. Þess vegna þarf þjóðin að vera árvökul þegar hún velur sér fulltrúa til þessa erfiða og flókna verkefnis sem svo mikið veltur á fyrir framtíð okkar. Brýnt er að ekkert verði ógert látið til þess að stjórnlagaþingið takist vel og skili þjóðinni vandaðri stjórnarskrá til góðrar leiðsagnar til nýrrar og betri framtíðar. Þeir brugðust sem síst skyldi og trúað var fyrir þjóðargæslu, hvorki meira né minna. Þeim mun ekki veitast auðvelt að ávinna sér traust. En sem betur fer á þjóð okkar fjölda góðra og vandaðra manna og kvenna sem er vel fær um að varða nýjan veg út úr öskuþoku gróðahyggjunnar. Margt af því fólki mun ekki trana sér fram, en það þurfum við nú að finna og leiða til öndvegis í nýrri endurreisn íslenskrar þjóðar. Göngum nú einu sinni hreint til verks. Hreinsum rækilega til í rústum þess lýðveldis sem hrundi - og stofnum svo nýtt lýðveldi með nýrri stjórnarskrá. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Gætum jafnræðis og látum ÖLL börn njóta gjaldfrjálsrar grunnmenntunar Erna Reynisdótir Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Nú er liðið á annað ár síðan ég vakti athygli á nauðsyn þess að stofna nýtt lýðveldi á Íslandi með alveg nýrri stjórnarskrá (fyrst í Silfri Egils 11.1.2009 og svo í grein í Fréttablaðinu 14.1.2009), - og benti á fordæmi Frakka. Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis staðfestir nú hversu hörmulega er komið fyrir okkur sem þjóð. Í raun og veru má segja, að bankahrunið (fjármálakreppan) sé ekki alvarlegast, heldur hrun traustsins. Allt brást. Spillingin hefur verið svo yfirgengileg, að okkur datt ekki í hug að svo gæti verið. Og nú þegar þetta hefur verið birt okkur áþreifanlega og opinberlega á ábyrgan hátt, treystir þjóðin hvorki stjórnvöldum né eftirlitsstofnunum: ekki Alþingi, ekki ríkisstjórn, ekki forseta Íslands. Þar með er stjórnkerfið, sjálft lýðveldið í raun hrunið. Nú ætti að blasa við öllum hugsandi mönnum, að við getum ekki haldið áfram á sömu braut. Við verðum blátt áfram að hugsa grundvöll tilveru þjóðarinnar upp á nýtt. Það verður ekki gert með neinni sýndarmennsku, smáskammtalækningum eða pólitískum heftiplástri. Þegar stjórnmálamenn bregðast, verður þjóðin sjálf að taka í taumana. Þess vegna er okkur nú lífsnauðsyn að kjósa stjórnlagaþing sem allra fyrst. Ekki til að lappa upp á gallaða stjórnarskrá, heldur til að semja nýja, alveg frá byrjun. Það eru einu skynsamlegu viðbrögðin. Það var gert í Þýskalandi eftir hrun nasismans, það var gert í Suður-Afríku þegar mannfjandsamleg kynþáttastefna beið loks ósigur. Og það þurfum við að gera í okkar ósigri eftir hrun hinnar ómanneskjulegu frjálshyggju. Það er eina leið okkar til að endurheimta reisn okkar sem þjóð og orðstír okkar meðal annarra þjóða. Til þessa stjórnlagaþings verður að vanda sérstaklega. Þar má enginn þingmaður sitja, enda má segja að þeir beri ansi margir mikla ábyrgð á því hvernig komið er og séu því hluti af vandanum. Þótt við blasi ýmsir þættir sem taka verður á í nýrri stjórnarskrá, eins og til dæmis hrein aðgreining hins þrískipta valds, löggjafarvalds, framkvæmdarvalds og dómsvalds, þá er fjölmargt annað sem þarf að huga að vandlega. Það verður því vandasamt hlutverk sem væntanlegu stjórnlagaþingi er falið. Þess vegna þarf þjóðin að vera árvökul þegar hún velur sér fulltrúa til þessa erfiða og flókna verkefnis sem svo mikið veltur á fyrir framtíð okkar. Brýnt er að ekkert verði ógert látið til þess að stjórnlagaþingið takist vel og skili þjóðinni vandaðri stjórnarskrá til góðrar leiðsagnar til nýrrar og betri framtíðar. Þeir brugðust sem síst skyldi og trúað var fyrir þjóðargæslu, hvorki meira né minna. Þeim mun ekki veitast auðvelt að ávinna sér traust. En sem betur fer á þjóð okkar fjölda góðra og vandaðra manna og kvenna sem er vel fær um að varða nýjan veg út úr öskuþoku gróðahyggjunnar. Margt af því fólki mun ekki trana sér fram, en það þurfum við nú að finna og leiða til öndvegis í nýrri endurreisn íslenskrar þjóðar. Göngum nú einu sinni hreint til verks. Hreinsum rækilega til í rústum þess lýðveldis sem hrundi - og stofnum svo nýtt lýðveldi með nýrri stjórnarskrá.
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar