Biljónsdagbók 29.7.2007 29. júlí 2007 00:01 OMXI15 var 9.021,40, þegar ég tékkaði út af Hilton við Park Lane og mundi eftir ættarmótinu, og Dow Jones var 13.567,20 þegar þotan hans Jóa í Víti Energy hóf sig til flugs yfir London. Ég var þarna í fínum selskap með fjórum múltímilljörðum, pólskum, rússneskum og tveimur arabískum sem Jói var að bjóða í mikið sukk og svolitla laxveiði heima á Íslandi. Ég virkaði svolítið blankur við hliðina á þeim en ég kom því samt að eftir kampavín og kavíar að ég hefði ekki enn ákveðið hvort ég ætti að kaupa Gulfstream 450 eða 550. Við Jói hittumst í morgun yfir morgunverði á Hilton út af hugsanlegu láni frá Sjálfsmínbanka til Vítis Energy. Jóa er heitt í hamsi og dreymir um að eignast allar hitaveitur, rafveitur og vatnsaflsvirkjanir á norðausturlandi. Hann vantar einhverja tugi af milljörðum. Ég sagði að Sjálfsmínbanki væri pósitífur gegn því að fá gott eignarhald. Jói sagði að megavött væru ávísun á megagróða. Fólk þyrfti orku hvað sem hún kostaði. Einhverjir milljarðar í startkostnað væru pínötts í samanburði við gulltryggar gígatekjur. Jói sagðist áður hafa haft mesta trú á meðulum, pillum og ólæknandi sjúkdómum en núna væri hann sannfærður um að orkugeirinn á Íslandi væri málið ef staðið væri með heilbrigðum hætti að einkavæðingunni. Jói bauð mér far til Íslands þegar hann fékk grun um að ég hefði átt að vera kominn í gærkvöld á ættarmót í Flóanum. Hann hefur nó dát heyrt óminn úr farsímanum þegar Mallí hringdi í miðjum morgunverði og við Jói vorum komnir í 45 milljarða og með orkuveitur á Vestfjörðum í sigtinu líka. Mallí hellti sér yfir mig. Ég hafði lofað að láta ættarmótið ganga fyrir bissnessdílum. Hún sagðist ekki þola að vera ein stundinni lengur innan um allan þennan staurblanka pöbul sem væri sífellt að monta sig af að hafa mig í ættinni og gerði svo ekki annað en að spyrja með öfundarhæðni hvort "Nonni litli" væri búinn að fá sér einkaþotu. Ég fatta ekki þessa neikvæðu afstöðu. Ég kom hingað á ættarmótið núna síðdegis og verð að segja að fólkið var ósköp almennilegt við mig. Þessir bræður mínir og systur, frændar og frænkur eru ovv kors þetta venjulega íslenska skódaoktavíulið en ég skynja samt einhvern sameiginlegan uppruna. Það er notaleg tilfinning. Þegar ég gekk inn í salinn í félagsheimilinu í kvöld rifjaðist einmitt upp fyrir mér þegar við Mallí komum í fyrsta skipti inn í górilluhúsið í London Sú og ég sagði við hana: "Það er alveg ótrúlegt hvað þeir eru líkir okkur." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Örn Marinósson Mest lesið Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun
OMXI15 var 9.021,40, þegar ég tékkaði út af Hilton við Park Lane og mundi eftir ættarmótinu, og Dow Jones var 13.567,20 þegar þotan hans Jóa í Víti Energy hóf sig til flugs yfir London. Ég var þarna í fínum selskap með fjórum múltímilljörðum, pólskum, rússneskum og tveimur arabískum sem Jói var að bjóða í mikið sukk og svolitla laxveiði heima á Íslandi. Ég virkaði svolítið blankur við hliðina á þeim en ég kom því samt að eftir kampavín og kavíar að ég hefði ekki enn ákveðið hvort ég ætti að kaupa Gulfstream 450 eða 550. Við Jói hittumst í morgun yfir morgunverði á Hilton út af hugsanlegu láni frá Sjálfsmínbanka til Vítis Energy. Jóa er heitt í hamsi og dreymir um að eignast allar hitaveitur, rafveitur og vatnsaflsvirkjanir á norðausturlandi. Hann vantar einhverja tugi af milljörðum. Ég sagði að Sjálfsmínbanki væri pósitífur gegn því að fá gott eignarhald. Jói sagði að megavött væru ávísun á megagróða. Fólk þyrfti orku hvað sem hún kostaði. Einhverjir milljarðar í startkostnað væru pínötts í samanburði við gulltryggar gígatekjur. Jói sagðist áður hafa haft mesta trú á meðulum, pillum og ólæknandi sjúkdómum en núna væri hann sannfærður um að orkugeirinn á Íslandi væri málið ef staðið væri með heilbrigðum hætti að einkavæðingunni. Jói bauð mér far til Íslands þegar hann fékk grun um að ég hefði átt að vera kominn í gærkvöld á ættarmót í Flóanum. Hann hefur nó dát heyrt óminn úr farsímanum þegar Mallí hringdi í miðjum morgunverði og við Jói vorum komnir í 45 milljarða og með orkuveitur á Vestfjörðum í sigtinu líka. Mallí hellti sér yfir mig. Ég hafði lofað að láta ættarmótið ganga fyrir bissnessdílum. Hún sagðist ekki þola að vera ein stundinni lengur innan um allan þennan staurblanka pöbul sem væri sífellt að monta sig af að hafa mig í ættinni og gerði svo ekki annað en að spyrja með öfundarhæðni hvort "Nonni litli" væri búinn að fá sér einkaþotu. Ég fatta ekki þessa neikvæðu afstöðu. Ég kom hingað á ættarmótið núna síðdegis og verð að segja að fólkið var ósköp almennilegt við mig. Þessir bræður mínir og systur, frændar og frænkur eru ovv kors þetta venjulega íslenska skódaoktavíulið en ég skynja samt einhvern sameiginlegan uppruna. Það er notaleg tilfinning. Þegar ég gekk inn í salinn í félagsheimilinu í kvöld rifjaðist einmitt upp fyrir mér þegar við Mallí komum í fyrsta skipti inn í górilluhúsið í London Sú og ég sagði við hana: "Það er alveg ótrúlegt hvað þeir eru líkir okkur."