Aðgát skal höfð... Ívar Halldórsson skrifar 19. maí 2016 11:16 Hér vil ég aðeins, í ljósi gagnrýni á orðaval í umræðunni um múslima í fjölmiðlum, leggja til að allt venjulegt fólk njóti sama vafa, óháð hverju það trúir eða hvar það býr. Gagnrýni í bítið Það virtist fara fyrir brjóstið á Semu Erlu Serdar þegar þáttarstjórnendur Bítisins á Bylgjunni töluðu um „uppgang múslima“ í Evrópu í einu innslaginu sínu. Henni fannst orðalag þeirra jaðra við fordóma í garð múslima almennt, en þáttarstjórnendur fengu veður af þessu og höfðu samband við hana til að fá nánari skýringu á umkvörtunarefni hennar. Þau tókust góðlátlega á um hvaða orðaval væri best í almennri umfjöllun um viðkvæm og umdeild mál. Engin endanleg niðurstaða, en allt í góðu. Friðsamleg fjöldarefsingÞað er þó eitt sem mér finnst skjóta örlítið skökku við í þessu samhengi. Sema hefur verið mikill talsmaður sniðgöngu ísraelskra vara, en hún kennir hugmyndafræði þeirra sem hún kallar síonista, um að stuðla að aðskilnaði, hernámi, þjóðernishreinsun o.fl. svo ég vitni í skrif hennar í DV um þessi mál. Hún segir í grein sinni réttlætanlegt að nota þá umdeildu friðsamlegu aðferð að sniðganga ísraelskar vörur vegna meintra áforma þessara síonista um að standa fyrir myndun „Stór-Ísrael". Óvandað orðaval Hún kemur með fullyrðingar án þess að vitna í einhverja fyrirliggjandi stefnuskrá þeirra sem hún kallar síonista, um meint áform. Hún útskýrir heldur ekki af hverju hún sakar eina landið í Mið-Austurlöndum, sem fagnar opinberlega og óspart fjölbreytileika fólks og ólíkum trúarbrögðum (og sendir með stolti transgender mann í Júróvisjón), um að vera með aðskilnaðarstefnu. Hún byggir grein sína á skoðun sem hún hefur fullan rétt á, en sú skoðun er þó ekki einhliða álit almennings né viðurkennd staðreynd. Henni er umhugað um að óákjósanlegt orðaval fjölmiðla bitni ekki á venjulegu fólki. Orðaval hennar og ásakanir í sniðgönguherferðinni bitna þó óhjákvæmilega á venjulegum ísraelskum borgurum. Ekki svo ólík málÞað er ákveðinn samhljómur á milli þessara tveggja mála. Öfgamúslimar hafa ekki leynt ásetningi sínum að mynda "Íslamskt ríki" í Evrópulöndum - og Sema segir að einhvers konar "öfga-ísraelar" hyggjast mynda "Stór-Ísrael" fyrir botni Miðjarðarhafs. Ekki held ég þó að sniðganga á múslimskum vörum myndi þykja sanngjarnt framtak í dag, ef sá möguleiki væri fyrir hendi, til að refsa umræddum öfgamúslimum. Slík herferð myndi bitna á venjulegum, friðelskandi múslimum og ala á fordómum í þeirra garð, og er það óásættanlegt með öllu.Það liggur þá í hlutarins eðli að venjulegt ísraelskt fólk tekur því persónulega þegar það fær sér meðferð og er sett í "sniðgöngu-skammarkrók" – hversu friðsamlegar sem slíkar herferðir eiga að vera. Enda ala slíkar aðgerðir á fordómum gegn þjóðinni.Allir undir sama hattSema virðist gera nákvæmlega það sama og hún gagnrýnir þáttarstjórnendur og fjölmiðla fyrir að gera. Þetta er kannski óvart. Hún skellir meintri skuld minnihlutahóps á heila þjóð. Saklausir og sekir ísraelskir borgarar eru settir undir sama skoðanahatt - einmitt það sem henni finnst óréttlátt í umræðunni um múslima. Sema er eðlilega ekki sátt við að umræða um öfgamúslima bitni á saklausum og venjulegum múslimum, og er það virðingarvert. En þá finnst manni að hið sama eigi að gilda um allar aðrar þjóðir, kynþætti og mismunandi trúarbrögð. Neikvæðar aðgerðir í garð Ísraela, til að refsa einhverju úrtaki þjóðarinnar eða stjórnvöldum hennar, bitna nefnilega á saklausu og ósköp venjulegu fólki sem vill ekkert vesen - og er meira að segja hluti þessara ísraelsku borgara múslimar!Velvild til venjulegraÞað er ekkert að því að Sema standi með þeim sem aðhyllast friðsamlegar íslamskar kenningar. Á hún hrós skilið fyrir að sýna velvild í garð þeirra og tel ég næsta víst að henni gangi gott eitt til. Það væri þá rétt af henni að standa einnig opinberlega með þeim fjölmenna hópi gyðinga og Ísraela sem sýna í verki og vilja að þeir aðhyllast frið - fordómalausan frið. Sniðgönguframtak hennar er að mínu mati á skjön við annars vel meinta gagnrýni hennar í garð fjölmiðla. Að láta meint brot einhvers hóps innan ísraelsku þjóðarinnar bitna á heildinni, er það sama og að láta brot ákveðins hóps múslima bitna á öllum múslimum. Slíkt framtak er hægt að misskilja sem fordóma í garð venjulegs fólks í Ísrael; fólks sem vill ekkert illt vita.Ég er sammála Semu um að við eigum að forðast allar tegundir fordóma eins og heitan eldinn. En við þurfum þá að vera sammála um að vinna sameiginlega gegn hvers kyns persónulegum fordómum; óháð kyni, kynhneigð, þjóðerni, litarhætti og trúarbrögðum fólks.Að taka upp hanskannÉg tek skýrt fram að ég ber mikla virðingu fyrir Semu - hún virðist geðþekk og kurteis manneskja sem þægilegt er að umgangast og vona ég að hún taki þessum vangaveltum mínum ekki stinnt upp. Ég vona henni finnist athugasemdir mínar eigi jafn mikinn rétt á sér og hennar eigin. Á meðan Sema tekur upp hanskan fyrir múslimum finn ég mig knúinn til að taka upp hanskann fyrir því fólki í Ísrael, sem á það sameiginlegt með múslimum, að vera gagnrýnt í fjölmiðlum. Fagmannleg umfjöllunÉg vil þá einnig þakka þáttarstjórnendum Bítisins á Bylgjunni fyrir að stuðla að málefnalegri umræðu um viðkvæm og erfið mál. Það er vandasamt verk og hefur þeim að mínu mati tekist að ræða flókin mál á fagmannlegan og friðsamlegan hátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason Skoðun Skoðun Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Sjá meira
Hér vil ég aðeins, í ljósi gagnrýni á orðaval í umræðunni um múslima í fjölmiðlum, leggja til að allt venjulegt fólk njóti sama vafa, óháð hverju það trúir eða hvar það býr. Gagnrýni í bítið Það virtist fara fyrir brjóstið á Semu Erlu Serdar þegar þáttarstjórnendur Bítisins á Bylgjunni töluðu um „uppgang múslima“ í Evrópu í einu innslaginu sínu. Henni fannst orðalag þeirra jaðra við fordóma í garð múslima almennt, en þáttarstjórnendur fengu veður af þessu og höfðu samband við hana til að fá nánari skýringu á umkvörtunarefni hennar. Þau tókust góðlátlega á um hvaða orðaval væri best í almennri umfjöllun um viðkvæm og umdeild mál. Engin endanleg niðurstaða, en allt í góðu. Friðsamleg fjöldarefsingÞað er þó eitt sem mér finnst skjóta örlítið skökku við í þessu samhengi. Sema hefur verið mikill talsmaður sniðgöngu ísraelskra vara, en hún kennir hugmyndafræði þeirra sem hún kallar síonista, um að stuðla að aðskilnaði, hernámi, þjóðernishreinsun o.fl. svo ég vitni í skrif hennar í DV um þessi mál. Hún segir í grein sinni réttlætanlegt að nota þá umdeildu friðsamlegu aðferð að sniðganga ísraelskar vörur vegna meintra áforma þessara síonista um að standa fyrir myndun „Stór-Ísrael". Óvandað orðaval Hún kemur með fullyrðingar án þess að vitna í einhverja fyrirliggjandi stefnuskrá þeirra sem hún kallar síonista, um meint áform. Hún útskýrir heldur ekki af hverju hún sakar eina landið í Mið-Austurlöndum, sem fagnar opinberlega og óspart fjölbreytileika fólks og ólíkum trúarbrögðum (og sendir með stolti transgender mann í Júróvisjón), um að vera með aðskilnaðarstefnu. Hún byggir grein sína á skoðun sem hún hefur fullan rétt á, en sú skoðun er þó ekki einhliða álit almennings né viðurkennd staðreynd. Henni er umhugað um að óákjósanlegt orðaval fjölmiðla bitni ekki á venjulegu fólki. Orðaval hennar og ásakanir í sniðgönguherferðinni bitna þó óhjákvæmilega á venjulegum ísraelskum borgurum. Ekki svo ólík málÞað er ákveðinn samhljómur á milli þessara tveggja mála. Öfgamúslimar hafa ekki leynt ásetningi sínum að mynda "Íslamskt ríki" í Evrópulöndum - og Sema segir að einhvers konar "öfga-ísraelar" hyggjast mynda "Stór-Ísrael" fyrir botni Miðjarðarhafs. Ekki held ég þó að sniðganga á múslimskum vörum myndi þykja sanngjarnt framtak í dag, ef sá möguleiki væri fyrir hendi, til að refsa umræddum öfgamúslimum. Slík herferð myndi bitna á venjulegum, friðelskandi múslimum og ala á fordómum í þeirra garð, og er það óásættanlegt með öllu.Það liggur þá í hlutarins eðli að venjulegt ísraelskt fólk tekur því persónulega þegar það fær sér meðferð og er sett í "sniðgöngu-skammarkrók" – hversu friðsamlegar sem slíkar herferðir eiga að vera. Enda ala slíkar aðgerðir á fordómum gegn þjóðinni.Allir undir sama hattSema virðist gera nákvæmlega það sama og hún gagnrýnir þáttarstjórnendur og fjölmiðla fyrir að gera. Þetta er kannski óvart. Hún skellir meintri skuld minnihlutahóps á heila þjóð. Saklausir og sekir ísraelskir borgarar eru settir undir sama skoðanahatt - einmitt það sem henni finnst óréttlátt í umræðunni um múslima. Sema er eðlilega ekki sátt við að umræða um öfgamúslima bitni á saklausum og venjulegum múslimum, og er það virðingarvert. En þá finnst manni að hið sama eigi að gilda um allar aðrar þjóðir, kynþætti og mismunandi trúarbrögð. Neikvæðar aðgerðir í garð Ísraela, til að refsa einhverju úrtaki þjóðarinnar eða stjórnvöldum hennar, bitna nefnilega á saklausu og ósköp venjulegu fólki sem vill ekkert vesen - og er meira að segja hluti þessara ísraelsku borgara múslimar!Velvild til venjulegraÞað er ekkert að því að Sema standi með þeim sem aðhyllast friðsamlegar íslamskar kenningar. Á hún hrós skilið fyrir að sýna velvild í garð þeirra og tel ég næsta víst að henni gangi gott eitt til. Það væri þá rétt af henni að standa einnig opinberlega með þeim fjölmenna hópi gyðinga og Ísraela sem sýna í verki og vilja að þeir aðhyllast frið - fordómalausan frið. Sniðgönguframtak hennar er að mínu mati á skjön við annars vel meinta gagnrýni hennar í garð fjölmiðla. Að láta meint brot einhvers hóps innan ísraelsku þjóðarinnar bitna á heildinni, er það sama og að láta brot ákveðins hóps múslima bitna á öllum múslimum. Slíkt framtak er hægt að misskilja sem fordóma í garð venjulegs fólks í Ísrael; fólks sem vill ekkert illt vita.Ég er sammála Semu um að við eigum að forðast allar tegundir fordóma eins og heitan eldinn. En við þurfum þá að vera sammála um að vinna sameiginlega gegn hvers kyns persónulegum fordómum; óháð kyni, kynhneigð, þjóðerni, litarhætti og trúarbrögðum fólks.Að taka upp hanskannÉg tek skýrt fram að ég ber mikla virðingu fyrir Semu - hún virðist geðþekk og kurteis manneskja sem þægilegt er að umgangast og vona ég að hún taki þessum vangaveltum mínum ekki stinnt upp. Ég vona henni finnist athugasemdir mínar eigi jafn mikinn rétt á sér og hennar eigin. Á meðan Sema tekur upp hanskan fyrir múslimum finn ég mig knúinn til að taka upp hanskann fyrir því fólki í Ísrael, sem á það sameiginlegt með múslimum, að vera gagnrýnt í fjölmiðlum. Fagmannleg umfjöllunÉg vil þá einnig þakka þáttarstjórnendum Bítisins á Bylgjunni fyrir að stuðla að málefnalegri umræðu um viðkvæm og erfið mál. Það er vandasamt verk og hefur þeim að mínu mati tekist að ræða flókin mál á fagmannlegan og friðsamlegan hátt.
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun