Er einn Ísfirðingur á við tvo Hafnfirðinga? Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar skrifar 8. mars 2017 14:07 Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar veltir hér upp spurningunni: Er vægi þingmanna er bjóða sig fram á landsbyggðinni meira en vægi þingmanna sem bjóða sig fram í Kraganum og í Reykjavík? Geta þingmenn landsbyggðar virkilega horft á sig sem jafningja annara þingmanna sem hafa allt upp í tvisvar sinnum fleiri atkvæði bak við sig. Þessar heimildir má finna í yfirlitsmynd Landskjörstjórnar frá seinustu Alþingiskosningum.Einföld tölfræði segir okkur það að það eru allt að tvöfalt færri sem standa á bak við hvern þingmann landsbyggðar en þingmenn sem koma úr borginni. Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar vill að þingmenn landsbyggðarinnar svari þessari spurningu. Eruð þið tvöfalt verðmætari fyrir þjóðina en þingmenn sem koma af Höfuðborgarsvæðinu? „Jafnræði þegnanna til að hafa pólitísk áhrif er meðal grundvallaratriða lýðræðisins og borgaralegra réttinda“ segir í skýrslu Stjórnlaganefndar sem meta átti kjördæmakerfi landsins í aðdraganda breytinga á stjórnskipunarlögum. Það er ekki bara ótækt heldur ólýðræðislegt að atkvæði kjósanda í Norðvesturkjördæmi hafi tvöfalt vægi á við kjósanda í Suðvesturkjördæmi. Er það vilji löggjafans að hagsmunir kjósenda á norðvesturhluta landsins séu tvöfalt mikilvægari en hagsmunir kjósenda suðvesturkjördæmis? Ef litið er til Norðurlandanna, sem við berum okkur oft saman við, þá má sjá að í Finnlandi, Svíþjóð og Danmörku er misvægi atkvæða ekkert. Í raun er þetta gamaldags kerfi, en í Danmörku var misvægi atkvæða við lýði fram á 5. áratug síðustu aldar, þegar því var loks breytt. Í Noregi er kerfið líkara okkar, en gengur þó ekki jafnlangt. Rökin sem notuð voru fyrir því kerfi eru frá miðbiki seinustu aldar, en þau voru að fólk sem væri búsett í Osló hefði greiðari aðgang að hinu pólitíska valdi í landinu þar sem þingið væri staðsett í borginni. Við lifum nú á öldum ljósvakans og má ganga að því vísu að allir landsmenn hafi aðgang að nettengingu. Þetta á því ekki við í nútímasamfélagi. Ísland gengur lengst allra Norðurlandanna í þessari mismunun. Tölur frá síðustu aldamótum benda til þess að ójafnvægið sé þrefalt meira hérlendis en í Noregi. Pólitískt ójafnrétti er því mest á Íslandi af öllum Norðurlöndunum. Við ítrekum mikilvægi þess að á Alþingi sitji fulltrúar allrar þjóðarinnar, og endurspegli hana sem best. Það er nokkuð ljóst að við náum ekki því markmiði ef að fólk á landsbyggðinni hefur meira um það að segja hverjir fara með völd í landinu heldur en fólk á höfuðborgarsvæðinu. Þar að auki býður kerfið upp á það að frambjóðendur misnoti það til þess að eiga frekar möguleika á að komast inn á þing, en hafa kannski ekki eins mikinn áhuga á að vera fulltrúi þess kjördæmis sem þeir bjóða sig fram í þegar kemur að ákvarðanatöku á þingi. Þetta kerfi er því engum til hagsbóta, það er úrelt og ólýðræðislegt. Til gamans má geta að margir þingmenn sem bjóða sig fram í landsbyggðinni eru ekki einu sinni með lögheimili í því kjördæmi sem þeir bjóða sig fram í. Meiningin er ekki að fækka kjördæmum heldur aðeins að breyta þessu úrelta kerfi sem stuðst er við í dag þar sem vægi atkvæða er ekki jafnt. Í 65. gr. Stjórnarskrárinnar er tekið fram að allir skuli vera jafnir fyrir lögum. Erum við jöfn fyrir lögum þegar lög um kosningar til Alþingis mismuna einstaklingum eftir búsetu. Mat Ritnefndar Ungliðahreyfingar Viðreisnar er að þessi mismunun standist ekki stjórnarskrá og er orðið löngu tímabært að ráðast í aðgerðir. Hvetur Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar þingmenn Alþingis til þess að taka á þessu viðvarandi vandamáli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skoðun Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Sjá meira
Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar veltir hér upp spurningunni: Er vægi þingmanna er bjóða sig fram á landsbyggðinni meira en vægi þingmanna sem bjóða sig fram í Kraganum og í Reykjavík? Geta þingmenn landsbyggðar virkilega horft á sig sem jafningja annara þingmanna sem hafa allt upp í tvisvar sinnum fleiri atkvæði bak við sig. Þessar heimildir má finna í yfirlitsmynd Landskjörstjórnar frá seinustu Alþingiskosningum.Einföld tölfræði segir okkur það að það eru allt að tvöfalt færri sem standa á bak við hvern þingmann landsbyggðar en þingmenn sem koma úr borginni. Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar vill að þingmenn landsbyggðarinnar svari þessari spurningu. Eruð þið tvöfalt verðmætari fyrir þjóðina en þingmenn sem koma af Höfuðborgarsvæðinu? „Jafnræði þegnanna til að hafa pólitísk áhrif er meðal grundvallaratriða lýðræðisins og borgaralegra réttinda“ segir í skýrslu Stjórnlaganefndar sem meta átti kjördæmakerfi landsins í aðdraganda breytinga á stjórnskipunarlögum. Það er ekki bara ótækt heldur ólýðræðislegt að atkvæði kjósanda í Norðvesturkjördæmi hafi tvöfalt vægi á við kjósanda í Suðvesturkjördæmi. Er það vilji löggjafans að hagsmunir kjósenda á norðvesturhluta landsins séu tvöfalt mikilvægari en hagsmunir kjósenda suðvesturkjördæmis? Ef litið er til Norðurlandanna, sem við berum okkur oft saman við, þá má sjá að í Finnlandi, Svíþjóð og Danmörku er misvægi atkvæða ekkert. Í raun er þetta gamaldags kerfi, en í Danmörku var misvægi atkvæða við lýði fram á 5. áratug síðustu aldar, þegar því var loks breytt. Í Noregi er kerfið líkara okkar, en gengur þó ekki jafnlangt. Rökin sem notuð voru fyrir því kerfi eru frá miðbiki seinustu aldar, en þau voru að fólk sem væri búsett í Osló hefði greiðari aðgang að hinu pólitíska valdi í landinu þar sem þingið væri staðsett í borginni. Við lifum nú á öldum ljósvakans og má ganga að því vísu að allir landsmenn hafi aðgang að nettengingu. Þetta á því ekki við í nútímasamfélagi. Ísland gengur lengst allra Norðurlandanna í þessari mismunun. Tölur frá síðustu aldamótum benda til þess að ójafnvægið sé þrefalt meira hérlendis en í Noregi. Pólitískt ójafnrétti er því mest á Íslandi af öllum Norðurlöndunum. Við ítrekum mikilvægi þess að á Alþingi sitji fulltrúar allrar þjóðarinnar, og endurspegli hana sem best. Það er nokkuð ljóst að við náum ekki því markmiði ef að fólk á landsbyggðinni hefur meira um það að segja hverjir fara með völd í landinu heldur en fólk á höfuðborgarsvæðinu. Þar að auki býður kerfið upp á það að frambjóðendur misnoti það til þess að eiga frekar möguleika á að komast inn á þing, en hafa kannski ekki eins mikinn áhuga á að vera fulltrúi þess kjördæmis sem þeir bjóða sig fram í þegar kemur að ákvarðanatöku á þingi. Þetta kerfi er því engum til hagsbóta, það er úrelt og ólýðræðislegt. Til gamans má geta að margir þingmenn sem bjóða sig fram í landsbyggðinni eru ekki einu sinni með lögheimili í því kjördæmi sem þeir bjóða sig fram í. Meiningin er ekki að fækka kjördæmum heldur aðeins að breyta þessu úrelta kerfi sem stuðst er við í dag þar sem vægi atkvæða er ekki jafnt. Í 65. gr. Stjórnarskrárinnar er tekið fram að allir skuli vera jafnir fyrir lögum. Erum við jöfn fyrir lögum þegar lög um kosningar til Alþingis mismuna einstaklingum eftir búsetu. Mat Ritnefndar Ungliðahreyfingar Viðreisnar er að þessi mismunun standist ekki stjórnarskrá og er orðið löngu tímabært að ráðast í aðgerðir. Hvetur Ritnefnd Ungliðahreyfingar Viðreisnar þingmenn Alþingis til þess að taka á þessu viðvarandi vandamáli.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar