Aðgengilegt nám Embla Orradóttir Dofradóttir skrifar 2. mars 2017 10:36 Undanfarin misseri hafa nemendur háskólans í auknum mæli lagt fram kröfur um að fyrirlestrar sem kenndir eru séu teknir upp og settir á internetið. Misháar gagnrýnisraddir hafa heyrst sem flestar snúa að óþægindum sem upptökurnar kunna að valda kennurum, en þar ber hæst aukið ólaunað vinnuálag og möguleikinn á að orðræða misskiljist og verði notuð gegn þeim. Þetta eru vissulega vankantar sem ber að athuga, en er réttlætanlegt að nota þá sem rök fyrir því að hafa fyrirlestra óaðgengilega? Í þessum pistli verður sýnt fram á mikilvægi þess að fyrirlestrar séu teknir upp og birtir nemendum á netinu, frá sjónarhornum sem ekki liggja endilega í augum uppi. Augljóst er að upptökurnar geta nýst hverjum sem er, þegar upp koma veikindi og nemandi forfallast til skemmri tíma. Það er þó margt sem getur valdið forföllum annað en flensa eða magakveisa. Langvinn veikindi eru þar á meðal, og valda oft ítrekuðum forföllum. Nemendur sem glíma til að mynda við gigtarsjúkdóma, taugasjúkdóma, sjálfsofnæmissjúkdóma, geðræna sjúkdóma svo sem þunglyndi, kvíða og félagskvíða, geta í fæstum tilfellum gengið út frá því að heilsan sé þeim í hag dag frá degi, enda eru þessir sjúkdómar síbreytilegir og óútreiknanlegir. Ómögulegt er að segja til um hvort að verkjadagur verði á miðvikudaginn eða hvort kvíðakast láti á sér kræla seinnipartinn á morgun, stundum helst manni heilsa heilu vikurnar í senn og svo skyndilega hrakar henni fyrirvaralaust. Það eru þó ekki aðeins sjúkdómarnir sjálfir sem geta aftrað nemendum frá því að sækja tíma, heldur eru meðferðarúrræði í langflestum tilfellum í boði á skóla- og vinnutíma. Þetta á við um sjúkraþjálfun, iðjuþjálfun, sálfræðinga, lækna og aðra sérfræðinga. Fólk er þá tilneytt til að velja og hafna, heilsu eða menntun. Þetta er blákaldur veruleiki, og á meðan ég skrifa þessa grein hefur vinur minn sem glímir við félagskvíða samband við lækninn sinn og þarf að afþakka meðferðarúrræði sem honum býðst og þarf nauðsynlega á að halda, vegna þess að tímasetningarnar skarast á við þá tvo tíma sem hann sækir sem ekki eru teknir upp. Það eru hinsvegar ekki bara í tilfellum þar sem nemendur forfallast sem upptökur fyrirlestra geta nýst þeim. Nemendum sem lifa með athyglisbresti, með eða án ofvirkni, getur verið mikil björg að geta horft á fyrirlesturinn aftur þar sem einbeitingin er oft skeikul og reynst getur erfitt að meðtaka og festa upplýsingar í minni við langa setu í kennslustofu. Nemendur með heyrnarskerðingar eiga oft erfitt með að heyra hvað kennarinn segir, og eiga til að veltast úr lestinni skapist einhverjar umræður. Þessum nemendum reynist einstaklega gagnlegt að geta horft á fyrirlestra aftur í einrúmi og hækkað hljóðið svo að þeir geti heyrt það sem fram fer. Að auki er það þekkt staðreynd að margar stofur háskólans eru líkamlega óaðgengilegar, bæði fólki sem notar hjólastóla og önnur tæki, sem og fólki sem á til að mynda erfitt um gang eða á bágt með að sitja. Það þarf þó ekki að glíma við nokkurskonar námsörðugleika, sjúkdóma eða aðrar hamlanir til að geta notið góðs af upptökum á fyrirlestrum, en nemendur á háskólastigi hafa flestir, ef ekki allir, metnað fyrir því náminu sem þeir stunda og nýta sér nú þegar þá fyrirlestra sem teknir eru upp og settir inn á netið. Með upptöku allra fyrirlestra sem aðgengilegir yrðu á netinu, ættu allir nemendur jafna möguleika á að nýta sér þá við vinnslu verkefna og ritgerðaskrif og þar með dýpkað skilning sinn á náminu og í kjölfarið náð betri árangri, sem loks skilar sér í faglegri vinnubrögðum þegar út á vinnumarkað er komið. Ennfremur eru fjölmargir sem vilja sækja sér menntun en þurfa vegna bágrar fjárhagsstöðu að stunda fulla vinnu og jafnvel yfirvinnu til að geta séð sér farborða. Með upptökum af fyrirlestrum á netinu yrði háskólanám þeim aðgengilegt. Það liggur því í augum uppi að með því að taka upp fyrirlestra í Háskóla Íslands og gera þá aðgengilega nemendum á netinu hefði ekki eingöngu gífurlega jákvæð áhrif á háskólasamfélagið, heldur einnig á samfélagið í heild sinni.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Litlu jafnréttisdaga jafnréttisnefndar SHÍ sem standa yfir dagana 27. febrúar. - 3. mars. Dagskrá má finna hér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Gott aðgengi er ekki kók í gleri Og alls ekki geimvísindi. 28. febrúar 2017 09:58 Við þurfum öll að pissa Kannski ættum við að hætta þessari þrálátu kynjaskiptingu og skipta frekar upp í klósett þar sem fólk fær að pissa í friði og klósett þar sem fólk getur áreitt hvort annað? 27. febrúar 2017 10:26 Að sætta sig við það að maður muni kannski aldrei „læknast“ Ég var reitt barn. Reið út í heiminn, reið út í fólkið sem gerði mér illt og reið út í sjálfa mig fyrir að geta ekki verið eðlileg. 1. mars 2017 10:23 Mest lesið Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skoðun Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Sjá meira
Undanfarin misseri hafa nemendur háskólans í auknum mæli lagt fram kröfur um að fyrirlestrar sem kenndir eru séu teknir upp og settir á internetið. Misháar gagnrýnisraddir hafa heyrst sem flestar snúa að óþægindum sem upptökurnar kunna að valda kennurum, en þar ber hæst aukið ólaunað vinnuálag og möguleikinn á að orðræða misskiljist og verði notuð gegn þeim. Þetta eru vissulega vankantar sem ber að athuga, en er réttlætanlegt að nota þá sem rök fyrir því að hafa fyrirlestra óaðgengilega? Í þessum pistli verður sýnt fram á mikilvægi þess að fyrirlestrar séu teknir upp og birtir nemendum á netinu, frá sjónarhornum sem ekki liggja endilega í augum uppi. Augljóst er að upptökurnar geta nýst hverjum sem er, þegar upp koma veikindi og nemandi forfallast til skemmri tíma. Það er þó margt sem getur valdið forföllum annað en flensa eða magakveisa. Langvinn veikindi eru þar á meðal, og valda oft ítrekuðum forföllum. Nemendur sem glíma til að mynda við gigtarsjúkdóma, taugasjúkdóma, sjálfsofnæmissjúkdóma, geðræna sjúkdóma svo sem þunglyndi, kvíða og félagskvíða, geta í fæstum tilfellum gengið út frá því að heilsan sé þeim í hag dag frá degi, enda eru þessir sjúkdómar síbreytilegir og óútreiknanlegir. Ómögulegt er að segja til um hvort að verkjadagur verði á miðvikudaginn eða hvort kvíðakast láti á sér kræla seinnipartinn á morgun, stundum helst manni heilsa heilu vikurnar í senn og svo skyndilega hrakar henni fyrirvaralaust. Það eru þó ekki aðeins sjúkdómarnir sjálfir sem geta aftrað nemendum frá því að sækja tíma, heldur eru meðferðarúrræði í langflestum tilfellum í boði á skóla- og vinnutíma. Þetta á við um sjúkraþjálfun, iðjuþjálfun, sálfræðinga, lækna og aðra sérfræðinga. Fólk er þá tilneytt til að velja og hafna, heilsu eða menntun. Þetta er blákaldur veruleiki, og á meðan ég skrifa þessa grein hefur vinur minn sem glímir við félagskvíða samband við lækninn sinn og þarf að afþakka meðferðarúrræði sem honum býðst og þarf nauðsynlega á að halda, vegna þess að tímasetningarnar skarast á við þá tvo tíma sem hann sækir sem ekki eru teknir upp. Það eru hinsvegar ekki bara í tilfellum þar sem nemendur forfallast sem upptökur fyrirlestra geta nýst þeim. Nemendum sem lifa með athyglisbresti, með eða án ofvirkni, getur verið mikil björg að geta horft á fyrirlesturinn aftur þar sem einbeitingin er oft skeikul og reynst getur erfitt að meðtaka og festa upplýsingar í minni við langa setu í kennslustofu. Nemendur með heyrnarskerðingar eiga oft erfitt með að heyra hvað kennarinn segir, og eiga til að veltast úr lestinni skapist einhverjar umræður. Þessum nemendum reynist einstaklega gagnlegt að geta horft á fyrirlestra aftur í einrúmi og hækkað hljóðið svo að þeir geti heyrt það sem fram fer. Að auki er það þekkt staðreynd að margar stofur háskólans eru líkamlega óaðgengilegar, bæði fólki sem notar hjólastóla og önnur tæki, sem og fólki sem á til að mynda erfitt um gang eða á bágt með að sitja. Það þarf þó ekki að glíma við nokkurskonar námsörðugleika, sjúkdóma eða aðrar hamlanir til að geta notið góðs af upptökum á fyrirlestrum, en nemendur á háskólastigi hafa flestir, ef ekki allir, metnað fyrir því náminu sem þeir stunda og nýta sér nú þegar þá fyrirlestra sem teknir eru upp og settir inn á netið. Með upptöku allra fyrirlestra sem aðgengilegir yrðu á netinu, ættu allir nemendur jafna möguleika á að nýta sér þá við vinnslu verkefna og ritgerðaskrif og þar með dýpkað skilning sinn á náminu og í kjölfarið náð betri árangri, sem loks skilar sér í faglegri vinnubrögðum þegar út á vinnumarkað er komið. Ennfremur eru fjölmargir sem vilja sækja sér menntun en þurfa vegna bágrar fjárhagsstöðu að stunda fulla vinnu og jafnvel yfirvinnu til að geta séð sér farborða. Með upptökum af fyrirlestrum á netinu yrði háskólanám þeim aðgengilegt. Það liggur því í augum uppi að með því að taka upp fyrirlestra í Háskóla Íslands og gera þá aðgengilega nemendum á netinu hefði ekki eingöngu gífurlega jákvæð áhrif á háskólasamfélagið, heldur einnig á samfélagið í heild sinni.Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Jafnréttisnefndar Stúdentaráðs Háskóla Íslands, í tilefni Litlu jafnréttisdaga jafnréttisnefndar SHÍ sem standa yfir dagana 27. febrúar. - 3. mars. Dagskrá má finna hér.
Við þurfum öll að pissa Kannski ættum við að hætta þessari þrálátu kynjaskiptingu og skipta frekar upp í klósett þar sem fólk fær að pissa í friði og klósett þar sem fólk getur áreitt hvort annað? 27. febrúar 2017 10:26
Að sætta sig við það að maður muni kannski aldrei „læknast“ Ég var reitt barn. Reið út í heiminn, reið út í fólkið sem gerði mér illt og reið út í sjálfa mig fyrir að geta ekki verið eðlileg. 1. mars 2017 10:23
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar