Hin krassandi umræða Ragnar Sverrisson skrifar 27. október 2017 07:00 Haustfundaröð Samtaka atvinnulífsins var auglýst með miklum glæsibrag og þess getið að auk kaffis og meðlætis yrði boðið upp á krassandi umræður. Einn slíkur fundur var haldinn á Akureyri og þangað mætti ég eins og fjöldi annarra og hlustaði með andakt á þrjá talsmenn þessara virtu heildarsamtaka útlista af mikilli íþrótt ástandið í efnahagsmálum, hagvöxt, gengi íslensku krónunnar, verðbólgu og horfur á vinnumarkaði. Allt ósköp notalegt með myndum og gröfum í hæsta gæðaflokki ásamt með mikilli mælsku um að varðveita verði stöðugleikann og gæta þess að þjóðarskútan hallist ekki enda sýni reynslan að þá geti verið stutt í að hún fari á hvolf með óskaplegum afleiðingum. Þess vegna yrði að fara að öllu með gát því þrátt fyrir gott ástand í dag væru blikur á lofti. Margt var skynsamlega sagt í þessum framsögum. Þó saknaði ég þess að þau nefndu ekki einu orði hvaða áhrif minnsti gjaldmiðill í veröldinni – íslenska krónan – hefur haft og mun að óbreyttu hafa á efnahagsmál Íslendinga og lífskjör þegnanna. Ekki varð undrun mín minni þegar við upphaf hinnar „krassandi umræðu“ var tekið fram að ekki væri ætlast til þess að fundarmenn færu að ræða hvaða þýðingu það gæti haft til framtíðar að taka upp evru eða annan öflugan gjaldmiðil. Nei, það var einfaldlega ekki á dagskránni og þaðan af síður hvað biði íslensks atvinnulífs ef við gengjum í ESB.Hafa ekki þennan valkost Ég vakti athygli á því á fundinum að í heil fimmtíu ár hefði ég hlustað á svipaðar ræður og boðið var upp á þessa morgunstund og ekkert nýtt hefði komið fram þó umbúðirnar hafi verið óvenju glæsilegar í þetta sinn. Ég spurði hverju þessi þögn um ofangreindan valkost sætti og hafði þá í huga að flest stærri fyrirtæki hér á landi hafa tekjur sínar í erlendri mynt og færa allt sitt bókhald í evrum eða dollurum en greiða svo starfsmönnum sínum laun í íslenskum krónum. Minni fyrirtæki og launþegar hér á landi hafa ekki þennan valkost en eru neydd til að velkjast í áratugi um úfinn sjó á hinni örlitlu fleytu sem íslenska krónan er. Nei, þetta má auðvitað ekki ræða á virðulegum fundum SA en hjala frekar um trausta efnahagsstjórn um borð í þessari kænu sem vill til að siglir lygnan sjó um þessar mundir. En svo gerist það sama og gerst hefur síðustu áratugina. Blikur hrannast upp á loftið, það fer að hvessa og litla þjóðarfleytan tekur miklar dýfur og er hvað eftir annað við það að velta á hliðina og sökkva með manni og mús. En í stað þess að skoða aðra möguleika má aðeins tala um siglingu í logni og forðast að ræða valkosti sem hafa reynst öðrum þjóðum vel í úfnum sjó. Ekki einu sinni að ræða það – jafnvel ekki á samkomum sem bjóða upp á „krassandi umræður“. Þegar ég gekk út af fundinum sæla hugsaði ég með mér: „Maður á auðvitað ekki að tala um snöru í hengds manns húsi.“ Höfundur er kaupmaður á Akureyri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Sjá meira
Haustfundaröð Samtaka atvinnulífsins var auglýst með miklum glæsibrag og þess getið að auk kaffis og meðlætis yrði boðið upp á krassandi umræður. Einn slíkur fundur var haldinn á Akureyri og þangað mætti ég eins og fjöldi annarra og hlustaði með andakt á þrjá talsmenn þessara virtu heildarsamtaka útlista af mikilli íþrótt ástandið í efnahagsmálum, hagvöxt, gengi íslensku krónunnar, verðbólgu og horfur á vinnumarkaði. Allt ósköp notalegt með myndum og gröfum í hæsta gæðaflokki ásamt með mikilli mælsku um að varðveita verði stöðugleikann og gæta þess að þjóðarskútan hallist ekki enda sýni reynslan að þá geti verið stutt í að hún fari á hvolf með óskaplegum afleiðingum. Þess vegna yrði að fara að öllu með gát því þrátt fyrir gott ástand í dag væru blikur á lofti. Margt var skynsamlega sagt í þessum framsögum. Þó saknaði ég þess að þau nefndu ekki einu orði hvaða áhrif minnsti gjaldmiðill í veröldinni – íslenska krónan – hefur haft og mun að óbreyttu hafa á efnahagsmál Íslendinga og lífskjör þegnanna. Ekki varð undrun mín minni þegar við upphaf hinnar „krassandi umræðu“ var tekið fram að ekki væri ætlast til þess að fundarmenn færu að ræða hvaða þýðingu það gæti haft til framtíðar að taka upp evru eða annan öflugan gjaldmiðil. Nei, það var einfaldlega ekki á dagskránni og þaðan af síður hvað biði íslensks atvinnulífs ef við gengjum í ESB.Hafa ekki þennan valkost Ég vakti athygli á því á fundinum að í heil fimmtíu ár hefði ég hlustað á svipaðar ræður og boðið var upp á þessa morgunstund og ekkert nýtt hefði komið fram þó umbúðirnar hafi verið óvenju glæsilegar í þetta sinn. Ég spurði hverju þessi þögn um ofangreindan valkost sætti og hafði þá í huga að flest stærri fyrirtæki hér á landi hafa tekjur sínar í erlendri mynt og færa allt sitt bókhald í evrum eða dollurum en greiða svo starfsmönnum sínum laun í íslenskum krónum. Minni fyrirtæki og launþegar hér á landi hafa ekki þennan valkost en eru neydd til að velkjast í áratugi um úfinn sjó á hinni örlitlu fleytu sem íslenska krónan er. Nei, þetta má auðvitað ekki ræða á virðulegum fundum SA en hjala frekar um trausta efnahagsstjórn um borð í þessari kænu sem vill til að siglir lygnan sjó um þessar mundir. En svo gerist það sama og gerst hefur síðustu áratugina. Blikur hrannast upp á loftið, það fer að hvessa og litla þjóðarfleytan tekur miklar dýfur og er hvað eftir annað við það að velta á hliðina og sökkva með manni og mús. En í stað þess að skoða aðra möguleika má aðeins tala um siglingu í logni og forðast að ræða valkosti sem hafa reynst öðrum þjóðum vel í úfnum sjó. Ekki einu sinni að ræða það – jafnvel ekki á samkomum sem bjóða upp á „krassandi umræður“. Þegar ég gekk út af fundinum sæla hugsaði ég með mér: „Maður á auðvitað ekki að tala um snöru í hengds manns húsi.“ Höfundur er kaupmaður á Akureyri.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar