Tónlistarborgin Reykjavík Melkorka Ólafsdóttir skrifar 10. febrúar 2017 00:00 Á síðasta ári var settur saman starfshópur um tónlistarborgina Reykjavík. Hlutverk hópsins er að móta tillögur um undirbúning og fyrirkomulag. Slíkan stimpil hafa ýmsar vestrænar borgir, t.d. Toronto og Seattle, og hefur eflaust ýmis jákvæð áhrif, ekki síst á ímynd og markaðssetningu. Í ljósi þess hversu glæsilegir sendiherrar Íslands tónlistarmenn ýmissa greina eru og tónlistarlíf Íslendinga blómlegt virðist slíkur stimpill eiga vel við. En að ýmsu er að huga. Fyrir tæpum sex árum reis tónlistar- og ráðstefnuhúsið Harpa. Eins og almenningur veit var byggingin umdeild en húsið og starfsemi þess hefur þegar fullsannað gildi sitt. Þó er rekstrarumhverfi Hörpu ótækt og kristallast í dómsmáli vegna sligandi fasteignagjalda sem Harpa hefur þurft að reka gegn eigendum sínum, ríki og borg. Nýverið vann Harpa, með Halldór Guðmundsson forstjóra í brúnni, málið fyrir Hæstarétti og fasteignamat þjóðskrár var dæmt ógilt. Ekki gafst mikill tími til að fagna því stofnaður var nýr flokkur í fasteignamati, fyrir tónlistar-og ráðstefnuhús sérstaklega, og nærri jafn há gjöld lögð á Hörpu og þau sem málið var upphaflega höfðað út af. Framundan er sambærileg hringavitleysa frammi fyrir dómsvöldum. Fasteignagjöld Hörpu hafa legið eins og hlemmur á rekstri og starfsemi hússins og takmarkað aðgengi ýmissa tegunda tónlistar vegna þess hversu dýr leigan á sölum Hörpu hefur þurft að vera. Samtímis hafa framlög til tónlistarsjóða minnkað. Tónlistarhópar og hátíðir standa frammi fyrir því að megnið af fjármunum sem þeim tekst að tína til fer í kostnað við tónleikahaldið og fáir geta greitt sér mannsæmandi laun, sjái þeir sér á annað borð fært að halda tónleika í tónlistarhúsi landsmanna. Undirrituð fagnar innilega fyrirætlunum Reykjavíkurborgar um tónlistarborg. En slíkar hugmyndir verða lítið annað en sýndarmennska nema þeirri þróun sem verið hefur í umhverfi tónlistar síðustu ár sé snarlega snúið við. Það þarf að stemma stigu við niðurskurðarherferðinni gagnvart tónlistarskólum og tónlistarsjóðum. Og það þarf að leysa þann óskiljanlega hnút sem deilan um fasteignagjöld Hörpu hefur verið. Öðruvísi getur Reykjavík ekki orðið stolt tónlistarborg. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Sjá meira
Á síðasta ári var settur saman starfshópur um tónlistarborgina Reykjavík. Hlutverk hópsins er að móta tillögur um undirbúning og fyrirkomulag. Slíkan stimpil hafa ýmsar vestrænar borgir, t.d. Toronto og Seattle, og hefur eflaust ýmis jákvæð áhrif, ekki síst á ímynd og markaðssetningu. Í ljósi þess hversu glæsilegir sendiherrar Íslands tónlistarmenn ýmissa greina eru og tónlistarlíf Íslendinga blómlegt virðist slíkur stimpill eiga vel við. En að ýmsu er að huga. Fyrir tæpum sex árum reis tónlistar- og ráðstefnuhúsið Harpa. Eins og almenningur veit var byggingin umdeild en húsið og starfsemi þess hefur þegar fullsannað gildi sitt. Þó er rekstrarumhverfi Hörpu ótækt og kristallast í dómsmáli vegna sligandi fasteignagjalda sem Harpa hefur þurft að reka gegn eigendum sínum, ríki og borg. Nýverið vann Harpa, með Halldór Guðmundsson forstjóra í brúnni, málið fyrir Hæstarétti og fasteignamat þjóðskrár var dæmt ógilt. Ekki gafst mikill tími til að fagna því stofnaður var nýr flokkur í fasteignamati, fyrir tónlistar-og ráðstefnuhús sérstaklega, og nærri jafn há gjöld lögð á Hörpu og þau sem málið var upphaflega höfðað út af. Framundan er sambærileg hringavitleysa frammi fyrir dómsvöldum. Fasteignagjöld Hörpu hafa legið eins og hlemmur á rekstri og starfsemi hússins og takmarkað aðgengi ýmissa tegunda tónlistar vegna þess hversu dýr leigan á sölum Hörpu hefur þurft að vera. Samtímis hafa framlög til tónlistarsjóða minnkað. Tónlistarhópar og hátíðir standa frammi fyrir því að megnið af fjármunum sem þeim tekst að tína til fer í kostnað við tónleikahaldið og fáir geta greitt sér mannsæmandi laun, sjái þeir sér á annað borð fært að halda tónleika í tónlistarhúsi landsmanna. Undirrituð fagnar innilega fyrirætlunum Reykjavíkurborgar um tónlistarborg. En slíkar hugmyndir verða lítið annað en sýndarmennska nema þeirri þróun sem verið hefur í umhverfi tónlistar síðustu ár sé snarlega snúið við. Það þarf að stemma stigu við niðurskurðarherferðinni gagnvart tónlistarskólum og tónlistarsjóðum. Og það þarf að leysa þann óskiljanlega hnút sem deilan um fasteignagjöld Hörpu hefur verið. Öðruvísi getur Reykjavík ekki orðið stolt tónlistarborg.
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun