Vinátta og samstarf Frakka og Þjóðverja í 55 ár Graham Paul og Herbert Beck skrifar 22. janúar 2018 07:00 22. janúar er dagurinn sem Élysée-sáttmálinn milli Frakka og Þjóðverja var undirritaður árið 1963. Báðar þjóðir fagna í dag vináttu sem tókst á milli þeirra svo nú eru þær nánustu bandamenn í stjórnmálum, efnahagsmálum, vísindum og menningu. Það var sem sé fyrir 55 árum sem forseti Frakklands, Charles de Gaulle, og kanslari Sambandsríkis Þýskalands, Konrad Adenauer, undirrituðu sáttmálann sem vísaði veginn til nánari samvinnu Frakka og Þjóðverja. Þessi sáttmáli var síður en svo sjálfgefinn. Árið 1963 voru minningarnar úr síðari heimsstyrjöld, að ógleymdri þeirri fyrri, mönnum enn ofarlega í huga. Á 70 ára tímabili höfðu Frakkar og Þjóðverjar eldað saman grátt silfur og háð þrjár styrjaldir sem skildu bæði lönd eftir í sárum. En þjóðum okkar beggja tókst að sættast og í stað aldagamallar andúðar auðnaðist þeim að bindast svo föstum böndum tryggðar, virðingar og samvinnu að einstætt er. Nú sýna allar skoðanakannanir að Þýskaland er það land sem Frakkar hafa mestar mætur á og gagnkvæmt. Sagan geymir engan örlagadóm, það hafa Þjóðverjar og Frakkar sýnt fram á.Élysée-sáttmálinn er lítt þekktur með öðrum þjóðum en hann lýsir fyrst og fremst vinnulagi. Þetta vinnulag kveður á um reglulega fundi, á öllum stigum stjórnkerfis og stjórnsýslu þjóðanna okkar beggja, í því skyni að leiða fram sameiginlega fransk-þýska afstöðu. Þannig er þar tekið fram að „ríkisstjórnir beggja landa skulu ætíð ráðgast við áður en ákvörðun er tekin í mikilvægum utanríkismálum, og þá sérstaklega í málum sem lúta að sameiginlegum hagsmunum beggja þjóða, með það fyrir augum að komast eins og kostur er að áþekkri niðurstöðu.“ Þetta verklag hefur sannað gildi sitt. Engin tvö ríki í veröldinni vinna jafnnáið saman, hvort sem um ræðir samráð þýska kanslarans og franska forsetans, samráðsfundi þjóðþinga beggja landa, vinatengsl 2.200 bæja og borga eða meira en 180 samstarfsverkefni háskóla og vísindastofnana, og kynni milli meira en átta miljóna ungmenna fyrir tilstilli Frönsk-þýsku ungmennastofunnar. Fransk-þýska ráðherraráðið setur viðmið tvisvar á ári og efnir til átaksverkefna á vettvangi þjóðanna til að dýpka samband þeirra. Utanríkisráðherrar landanna eiga náið samstarf og skipti á sendifulltrúum eru tíð. Sum sendiráða okkar og menningarstofnana deila húsnæði, eins og raunin er í Dakka og Ramallah. Og ekkert lát er á samstarfinu: Í tilefni af 55 ára afmæli Élysée-sáttmálans munu þjóðþingin í Frakklandi og Þýskalandi samþykkja sameiginlega ályktun þar sem þess er óskað að ríkisstjórnir Frakklands og Þýskalands vinni að nýjum Élysée-sáttmála með það að leiðarljósi að efna til nýrra markvissra verkefna sem staðfesti gildi og ávinning af vináttu og samstarfi Frakka og Þjóðverja. En samband þjóðanna stuðlar jafnframt að viðgangi Evrópu. Það er upp úr samskiptum Frakka og Þjóðverja sem sameiginlegi markaðurinn, sameiginlega myntin og Schengen-svæðið spruttu. Frakkar og Þjóðverjar eiga sér ólíka menningu, sögu, stjórnkerfi og fara ólíkt að við að taka ákvarðanir. Þeim ber að leita sameiginlegrar afstöðu sem umræður innan Evrópusambandsins byggjast síðan á. Þótt það komi oft í hlut Þjóðverja og Frakka að varpa fram nýjum hugmyndum, í ljósi þess hve samvinna með þeim er náin og hve ríkin skipta miklu máli í ESB (með 40% vergrar landsframleiðslu og 30% íbúa) þá eru það ætíð öll aðildarríki sambandsins sem taka ákvarðanir á vettvangi þess. Það er í þessu samhengi sem þjóðir okkar beggja gangast við ábyrgð sinni, andspænis sögu og framtíð álfu sem ber skylda til að tala einum rómi ef hún vill komast af. Þessari sameiginlegu ábyrgð sleppir ekki við landamæri Evrópusambandsins heldur nær hún líka til landa utan þess, eins og Íslands, samkvæmt samningum þar að lútandi. Élysée-sáttmálinn var frumkvæði hugrakkra stjórnmálaleiðtoga með framtíðarsýn og ber enn þann dag í dag vitni um kraftmikil samskipti Frakka og Þjóðverja og sameiginlegan vilja þjóðanna okkar beggja til að leggja sitt af mörkum til viðgangs Evrópu, sem ekki sé bara efnahagssvæði heldur samfélag um skýra framtíðarstefnu og gildi.Höfundar, Graham Paul, sendiherra Frakklands, og Herbert Beck, sendiherra Þýskalands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Sjá meira
22. janúar er dagurinn sem Élysée-sáttmálinn milli Frakka og Þjóðverja var undirritaður árið 1963. Báðar þjóðir fagna í dag vináttu sem tókst á milli þeirra svo nú eru þær nánustu bandamenn í stjórnmálum, efnahagsmálum, vísindum og menningu. Það var sem sé fyrir 55 árum sem forseti Frakklands, Charles de Gaulle, og kanslari Sambandsríkis Þýskalands, Konrad Adenauer, undirrituðu sáttmálann sem vísaði veginn til nánari samvinnu Frakka og Þjóðverja. Þessi sáttmáli var síður en svo sjálfgefinn. Árið 1963 voru minningarnar úr síðari heimsstyrjöld, að ógleymdri þeirri fyrri, mönnum enn ofarlega í huga. Á 70 ára tímabili höfðu Frakkar og Þjóðverjar eldað saman grátt silfur og háð þrjár styrjaldir sem skildu bæði lönd eftir í sárum. En þjóðum okkar beggja tókst að sættast og í stað aldagamallar andúðar auðnaðist þeim að bindast svo föstum böndum tryggðar, virðingar og samvinnu að einstætt er. Nú sýna allar skoðanakannanir að Þýskaland er það land sem Frakkar hafa mestar mætur á og gagnkvæmt. Sagan geymir engan örlagadóm, það hafa Þjóðverjar og Frakkar sýnt fram á.Élysée-sáttmálinn er lítt þekktur með öðrum þjóðum en hann lýsir fyrst og fremst vinnulagi. Þetta vinnulag kveður á um reglulega fundi, á öllum stigum stjórnkerfis og stjórnsýslu þjóðanna okkar beggja, í því skyni að leiða fram sameiginlega fransk-þýska afstöðu. Þannig er þar tekið fram að „ríkisstjórnir beggja landa skulu ætíð ráðgast við áður en ákvörðun er tekin í mikilvægum utanríkismálum, og þá sérstaklega í málum sem lúta að sameiginlegum hagsmunum beggja þjóða, með það fyrir augum að komast eins og kostur er að áþekkri niðurstöðu.“ Þetta verklag hefur sannað gildi sitt. Engin tvö ríki í veröldinni vinna jafnnáið saman, hvort sem um ræðir samráð þýska kanslarans og franska forsetans, samráðsfundi þjóðþinga beggja landa, vinatengsl 2.200 bæja og borga eða meira en 180 samstarfsverkefni háskóla og vísindastofnana, og kynni milli meira en átta miljóna ungmenna fyrir tilstilli Frönsk-þýsku ungmennastofunnar. Fransk-þýska ráðherraráðið setur viðmið tvisvar á ári og efnir til átaksverkefna á vettvangi þjóðanna til að dýpka samband þeirra. Utanríkisráðherrar landanna eiga náið samstarf og skipti á sendifulltrúum eru tíð. Sum sendiráða okkar og menningarstofnana deila húsnæði, eins og raunin er í Dakka og Ramallah. Og ekkert lát er á samstarfinu: Í tilefni af 55 ára afmæli Élysée-sáttmálans munu þjóðþingin í Frakklandi og Þýskalandi samþykkja sameiginlega ályktun þar sem þess er óskað að ríkisstjórnir Frakklands og Þýskalands vinni að nýjum Élysée-sáttmála með það að leiðarljósi að efna til nýrra markvissra verkefna sem staðfesti gildi og ávinning af vináttu og samstarfi Frakka og Þjóðverja. En samband þjóðanna stuðlar jafnframt að viðgangi Evrópu. Það er upp úr samskiptum Frakka og Þjóðverja sem sameiginlegi markaðurinn, sameiginlega myntin og Schengen-svæðið spruttu. Frakkar og Þjóðverjar eiga sér ólíka menningu, sögu, stjórnkerfi og fara ólíkt að við að taka ákvarðanir. Þeim ber að leita sameiginlegrar afstöðu sem umræður innan Evrópusambandsins byggjast síðan á. Þótt það komi oft í hlut Þjóðverja og Frakka að varpa fram nýjum hugmyndum, í ljósi þess hve samvinna með þeim er náin og hve ríkin skipta miklu máli í ESB (með 40% vergrar landsframleiðslu og 30% íbúa) þá eru það ætíð öll aðildarríki sambandsins sem taka ákvarðanir á vettvangi þess. Það er í þessu samhengi sem þjóðir okkar beggja gangast við ábyrgð sinni, andspænis sögu og framtíð álfu sem ber skylda til að tala einum rómi ef hún vill komast af. Þessari sameiginlegu ábyrgð sleppir ekki við landamæri Evrópusambandsins heldur nær hún líka til landa utan þess, eins og Íslands, samkvæmt samningum þar að lútandi. Élysée-sáttmálinn var frumkvæði hugrakkra stjórnmálaleiðtoga með framtíðarsýn og ber enn þann dag í dag vitni um kraftmikil samskipti Frakka og Þjóðverja og sameiginlegan vilja þjóðanna okkar beggja til að leggja sitt af mörkum til viðgangs Evrópu, sem ekki sé bara efnahagssvæði heldur samfélag um skýra framtíðarstefnu og gildi.Höfundar, Graham Paul, sendiherra Frakklands, og Herbert Beck, sendiherra Þýskalands.
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun