Úrbætur í geðheilbrigðismálum í Kópavogi – vöndum til verka Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar 22. maí 2018 19:14 Það er ánægjulegt að fulltrúar meirihlutans í bæjarstjórn Kópavogs skuli nú í aðdraganda kosninganna leggja fram hugmyndir um aðgerðir í geðheilbrigðismálum í bænum. Undirrituð hefur lengi viljað sjá samfélagsgeðþjónustu verða jafn sjálfsagða og aðgengilega og aðra þjónustu við íbúa sveitarfélaga, en til þess þarf nokkuð að gefa í hjá flestum sveitarfélögum. Ég hef meðal annars talað fyrir því á undanförnum árum sem varabæjarfulltrúi og fulltrúi Vinstri grænna í velferðarráði Kópavogs. Fyrir síðustu kosningar var á stefnuskrá VG að setja upp Geðheilsustöð Kópavogs þar sem samræmd yrðu þau úrræði sem bærinn býður upp á í málefnum fólks með geðraskanir. Eitthvað í þá veru er að sjálfsögðu áfram stefna Vinstri grænna í Kópavogi enda er líka lögð áhersla á það í stefnu flokksins á landsvísu í geðheilbrigðismálum að samfélagsgeðþjónustu þurfi að stórefla. Í grein í Kópavogsblaðinu nýlega upplýsir Theodóra Þorsteinsdóttir bæjarfulltrúi og oddviti lista BF Viðreisnar að hún hafi verið að móta tillögu um að opnað verði Geðræktarhús í gamla Hressingarhælinu á Kópavogstúni og á Facebook-síðu Sjálfstæðisflokksins reifar Karen Halldórsdóttir, sem er í 3. sæti á lista flokksins, hugmynd um samstarfsverkefni bæjarins og frjálsra félagasamtaka um rekstur geð- og lýðheilsumiðstöðvar í sama húsnæði og fjallar líka um forvarnir í geðheilbrigðismálum. Karen nefnir líka að opinbera heilbrigðiskerfið geti ekki eitt og sér haldið utan um slíka þjónustu. Það er pólitískt álitamál og reyndar er það mjög sérstakt og rannsóknarefni hve ólík við erum nágrannalöndum okkar í framkvæmd þessara mála og hversu brotakennd geðheilsuþjónustan hér er. Hér hafa frjáls félagasamtök komið af stað og rekið margþætta þjónustu sem er líka ólíkt því sem gerist í löndunum í kring. Það er gott að hafa fjölbreytni og sannarlega hafa breytingar og nýbreytni, m.a. hugmyndafræði bata og valdeflingar, aðallega komið úr grasrótinni undanfarin ár og áratugi. En það er líka spurning hvernig samstarfi sé best háttað og hve vel er farið með almannafé þegar það dreifist svo víða sem hér. Þetta ber að nálgast opnum huga án þess að missa sjónar af heildarsamhenginu. Þannig þarf í þessu samhengi að hafa í huga áætlanir um stofnun nýrra geðheilsustöðva á vegum heilsugæslunnar á höfuðborgarsvæðinu. Og þá er líka nauðsynlegt að það sé á hreinu hver beri faglega og fjárhagslega ábyrgð og hvernig eftirliti og aðhaldi sé háttað.. Mikilvægt er að hér sé vandað til verka. Þess má geta að nýlega hittust yfirmenn Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar og UNICEF ásamt fjölmörgum aðilum frá háskólum, opinberum stofnunum og almannasamtökum. Þar var kallað eftir meiri samvinnu og aðkomu mismunandi stofnana og annarra aðila í samfélaginu því að vandinn er ekki bara heilbrigðisvandi, ekki vandi í tómarúmi, heldur tengdur jafnrétti og grundvallar mannréttindum. Þarna er rætt um aukið vægi félagslegra og umhverfislegra þátta á geðheilbrigði og er það í samhengi við viðurkenningu á skelfilegum áhrifum áfalla, fátæktar og mismununar á heilsu og þar með talið geðheilsu. Það er ljóst að ef standa á við stóru orðin verður hlutfall fjármagns til velferðarmála hjá Kópavogsbæ að hækka úr 13% á næstu árum.Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og fyrrverandi varabæjarfulltrúi fyrir VG í Kópavogi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Það er ánægjulegt að fulltrúar meirihlutans í bæjarstjórn Kópavogs skuli nú í aðdraganda kosninganna leggja fram hugmyndir um aðgerðir í geðheilbrigðismálum í bænum. Undirrituð hefur lengi viljað sjá samfélagsgeðþjónustu verða jafn sjálfsagða og aðgengilega og aðra þjónustu við íbúa sveitarfélaga, en til þess þarf nokkuð að gefa í hjá flestum sveitarfélögum. Ég hef meðal annars talað fyrir því á undanförnum árum sem varabæjarfulltrúi og fulltrúi Vinstri grænna í velferðarráði Kópavogs. Fyrir síðustu kosningar var á stefnuskrá VG að setja upp Geðheilsustöð Kópavogs þar sem samræmd yrðu þau úrræði sem bærinn býður upp á í málefnum fólks með geðraskanir. Eitthvað í þá veru er að sjálfsögðu áfram stefna Vinstri grænna í Kópavogi enda er líka lögð áhersla á það í stefnu flokksins á landsvísu í geðheilbrigðismálum að samfélagsgeðþjónustu þurfi að stórefla. Í grein í Kópavogsblaðinu nýlega upplýsir Theodóra Þorsteinsdóttir bæjarfulltrúi og oddviti lista BF Viðreisnar að hún hafi verið að móta tillögu um að opnað verði Geðræktarhús í gamla Hressingarhælinu á Kópavogstúni og á Facebook-síðu Sjálfstæðisflokksins reifar Karen Halldórsdóttir, sem er í 3. sæti á lista flokksins, hugmynd um samstarfsverkefni bæjarins og frjálsra félagasamtaka um rekstur geð- og lýðheilsumiðstöðvar í sama húsnæði og fjallar líka um forvarnir í geðheilbrigðismálum. Karen nefnir líka að opinbera heilbrigðiskerfið geti ekki eitt og sér haldið utan um slíka þjónustu. Það er pólitískt álitamál og reyndar er það mjög sérstakt og rannsóknarefni hve ólík við erum nágrannalöndum okkar í framkvæmd þessara mála og hversu brotakennd geðheilsuþjónustan hér er. Hér hafa frjáls félagasamtök komið af stað og rekið margþætta þjónustu sem er líka ólíkt því sem gerist í löndunum í kring. Það er gott að hafa fjölbreytni og sannarlega hafa breytingar og nýbreytni, m.a. hugmyndafræði bata og valdeflingar, aðallega komið úr grasrótinni undanfarin ár og áratugi. En það er líka spurning hvernig samstarfi sé best háttað og hve vel er farið með almannafé þegar það dreifist svo víða sem hér. Þetta ber að nálgast opnum huga án þess að missa sjónar af heildarsamhenginu. Þannig þarf í þessu samhengi að hafa í huga áætlanir um stofnun nýrra geðheilsustöðva á vegum heilsugæslunnar á höfuðborgarsvæðinu. Og þá er líka nauðsynlegt að það sé á hreinu hver beri faglega og fjárhagslega ábyrgð og hvernig eftirliti og aðhaldi sé háttað.. Mikilvægt er að hér sé vandað til verka. Þess má geta að nýlega hittust yfirmenn Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar og UNICEF ásamt fjölmörgum aðilum frá háskólum, opinberum stofnunum og almannasamtökum. Þar var kallað eftir meiri samvinnu og aðkomu mismunandi stofnana og annarra aðila í samfélaginu því að vandinn er ekki bara heilbrigðisvandi, ekki vandi í tómarúmi, heldur tengdur jafnrétti og grundvallar mannréttindum. Þarna er rætt um aukið vægi félagslegra og umhverfislegra þátta á geðheilbrigði og er það í samhengi við viðurkenningu á skelfilegum áhrifum áfalla, fátæktar og mismununar á heilsu og þar með talið geðheilsu. Það er ljóst að ef standa á við stóru orðin verður hlutfall fjármagns til velferðarmála hjá Kópavogsbæ að hækka úr 13% á næstu árum.Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og fyrrverandi varabæjarfulltrúi fyrir VG í Kópavogi
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar