Gæludýr í Strætó 15. febrúar 2018 07:00 Undrun vekja fréttir um að stjórn Strætó bs. hafi leyft flutning gæludýra með strætisvögnum. Ég tel að þar sé meiri hagsmunum fórnað fyrir minni. Þeir farþegar, sem dýraofnæmi hafa eða óttast dýr, t.d. hunda, - oft af fenginni reynslu, skulu nú víkja fyrir því áhugamáli sumra dýraeigenda að ferðast í strætisvögnum með skepnur sínar. Ég tel ákvörðunina byggða á vanþekkingu og misskilningi, sem m.a. stafi af blekkingum sumra, sem knúðu á um breytinguna. Þeim rökum hefur verið hampað, að í sumum öðrum löndum sé þetta leyft. Það er rétt. Hins vegar láðist stjórninni að hafa í huga, að hjá grannþjóðum okkar er t.d. hundahald þróaðra en hér og fólk mun löghlýðnara en við Íslendingar. Það virðist í þjóðareðli okkar að fara ekki eftir settum reglum, boðum og bönnum. Það sést glögglega á mörgum sviðum þjóðlífsins. Á Reykjavíkursvæðinu eru taldir vera um 5.000 ólöglegir hundar, þ.e. óskráðir, óbólusettir og án ábyrgðartryggingar. Skráðir hundar munu álíka margir. Við sjáum daglega, að fjölmargir hundaeigendur hirða ekki upp skít frá dýrum sínum, þótt ábyrgir hundaeigendur standi sig vel að þessu leyti. Einnig sjáum við oft taumlausa hunda og að hundaeigendur virði ekki bannsvæði. Það segir líka sína sögu um ólöghlýðnina, að við sjáum í umferðinni oft á dag skýr dæmi um lögbrot ökumanna andstætt því sem við upplifum í umferðinni erlendis. Ég spyr hvort óskráðir og leyfislausir hundar verði fluttir með strætó? Er vagnstjórum ætlað það hlutverk ofan á erilsamt starf að hafa hemil á því? Ég nefndi blekkingar gagnvart stjórn Strætó bs. Ég sat af hálfu Astma- og ofnæmisfélags Íslands, AO, fund hjá Strætó bs. um málefnið. Til fundarins var boðið fulltrúum áhugafélaga um dýrahald, sem allir börðust fyrir því að komast í strætó með dýrin sín. Ég reyndi að gæta hagsmuna almennra farþega og þá sérstaklega veiks fólks. Reyndar stóðu fulltrúar vagnstjóranna einnig gegn þessari nýbreytni. Fulltrúi úr þvottastöðinni, (hundaeigandi), stóð hins vegar með þeim, sem á sóttu. Aðspurður um þrif á sætum vagnanna, kvaðst maðurinn aldrei þrífa sætin.Dró atkvæði til baka Faglegur fundarstjóri var starfsmaður Strætó bs. Þegar til atkvæðagreiðslu kom gerðist fundarstjórinn hlutdrægur og greiddi tillögunni atkvæði. Fundarstjórinn dró atkvæði sitt síðar til baka að fenginni athugasemd. Naumur meirihluti var þá fyrir nýbreytninni. Mér var ljóst að sumir greiddu tillögunni atkvæði sitt undir fölsku flaggi. Vil ég þar sérstaklega nefna formann Dýraverndarsambands Íslands, DÍS, sem í nafni félags síns og greiddi atkvæði með leyfi fyrir dýraflutningunum. Málefnið átti samt ekkert skylt við tilgang DÍS um dýravernd. Á heimasíðu DÍS segir að meginhlutverk félagsins sé skv. lögum þess: „Að vinna að bættri velferð dýra, taka virkan þátt í umræðu um málefni þeirra á opinberum vettvangi og stuðla að málefnalegri umræðu um dýravelferð. Að standa vörð um lögvernd dýra og stuðla að góðri lagasetningu og reglubundnu opinberu eftirliti til verndar dýrum. Að beita sér fyrir fræðslu og upplýsingamiðlun um góða meðferð dýra og hvetja skóla, félagasamtök og einstaklinga til að efla velferð þeirra.“ Ég spyr eins og formaður AO, Fríða Rún Þórðardóttir, í fréttatíma Söðvar2 þann 5. þ.m.: ,Hefur afstaða dýranna verið könnuð?‘ Nei, vitaskuld hefur það ekki verið gert, enda nánast óframkvæmanlegt. Almenn líkindi eru þó fyrir því, að flutningur dýranna með strætó skapi þeim ótta og vanlíðan. Stuðningsmenn breytingarinnar virðast því fyrst og fremst hugsa um eigin hagsmuni en hvorki velferð dýranna né annarra þeirra, sem með vögnunum þurfa að ferðast.Höfundur er lögmaður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Undrun vekja fréttir um að stjórn Strætó bs. hafi leyft flutning gæludýra með strætisvögnum. Ég tel að þar sé meiri hagsmunum fórnað fyrir minni. Þeir farþegar, sem dýraofnæmi hafa eða óttast dýr, t.d. hunda, - oft af fenginni reynslu, skulu nú víkja fyrir því áhugamáli sumra dýraeigenda að ferðast í strætisvögnum með skepnur sínar. Ég tel ákvörðunina byggða á vanþekkingu og misskilningi, sem m.a. stafi af blekkingum sumra, sem knúðu á um breytinguna. Þeim rökum hefur verið hampað, að í sumum öðrum löndum sé þetta leyft. Það er rétt. Hins vegar láðist stjórninni að hafa í huga, að hjá grannþjóðum okkar er t.d. hundahald þróaðra en hér og fólk mun löghlýðnara en við Íslendingar. Það virðist í þjóðareðli okkar að fara ekki eftir settum reglum, boðum og bönnum. Það sést glögglega á mörgum sviðum þjóðlífsins. Á Reykjavíkursvæðinu eru taldir vera um 5.000 ólöglegir hundar, þ.e. óskráðir, óbólusettir og án ábyrgðartryggingar. Skráðir hundar munu álíka margir. Við sjáum daglega, að fjölmargir hundaeigendur hirða ekki upp skít frá dýrum sínum, þótt ábyrgir hundaeigendur standi sig vel að þessu leyti. Einnig sjáum við oft taumlausa hunda og að hundaeigendur virði ekki bannsvæði. Það segir líka sína sögu um ólöghlýðnina, að við sjáum í umferðinni oft á dag skýr dæmi um lögbrot ökumanna andstætt því sem við upplifum í umferðinni erlendis. Ég spyr hvort óskráðir og leyfislausir hundar verði fluttir með strætó? Er vagnstjórum ætlað það hlutverk ofan á erilsamt starf að hafa hemil á því? Ég nefndi blekkingar gagnvart stjórn Strætó bs. Ég sat af hálfu Astma- og ofnæmisfélags Íslands, AO, fund hjá Strætó bs. um málefnið. Til fundarins var boðið fulltrúum áhugafélaga um dýrahald, sem allir börðust fyrir því að komast í strætó með dýrin sín. Ég reyndi að gæta hagsmuna almennra farþega og þá sérstaklega veiks fólks. Reyndar stóðu fulltrúar vagnstjóranna einnig gegn þessari nýbreytni. Fulltrúi úr þvottastöðinni, (hundaeigandi), stóð hins vegar með þeim, sem á sóttu. Aðspurður um þrif á sætum vagnanna, kvaðst maðurinn aldrei þrífa sætin.Dró atkvæði til baka Faglegur fundarstjóri var starfsmaður Strætó bs. Þegar til atkvæðagreiðslu kom gerðist fundarstjórinn hlutdrægur og greiddi tillögunni atkvæði. Fundarstjórinn dró atkvæði sitt síðar til baka að fenginni athugasemd. Naumur meirihluti var þá fyrir nýbreytninni. Mér var ljóst að sumir greiddu tillögunni atkvæði sitt undir fölsku flaggi. Vil ég þar sérstaklega nefna formann Dýraverndarsambands Íslands, DÍS, sem í nafni félags síns og greiddi atkvæði með leyfi fyrir dýraflutningunum. Málefnið átti samt ekkert skylt við tilgang DÍS um dýravernd. Á heimasíðu DÍS segir að meginhlutverk félagsins sé skv. lögum þess: „Að vinna að bættri velferð dýra, taka virkan þátt í umræðu um málefni þeirra á opinberum vettvangi og stuðla að málefnalegri umræðu um dýravelferð. Að standa vörð um lögvernd dýra og stuðla að góðri lagasetningu og reglubundnu opinberu eftirliti til verndar dýrum. Að beita sér fyrir fræðslu og upplýsingamiðlun um góða meðferð dýra og hvetja skóla, félagasamtök og einstaklinga til að efla velferð þeirra.“ Ég spyr eins og formaður AO, Fríða Rún Þórðardóttir, í fréttatíma Söðvar2 þann 5. þ.m.: ,Hefur afstaða dýranna verið könnuð?‘ Nei, vitaskuld hefur það ekki verið gert, enda nánast óframkvæmanlegt. Almenn líkindi eru þó fyrir því, að flutningur dýranna með strætó skapi þeim ótta og vanlíðan. Stuðningsmenn breytingarinnar virðast því fyrst og fremst hugsa um eigin hagsmuni en hvorki velferð dýranna né annarra þeirra, sem með vögnunum þurfa að ferðast.Höfundur er lögmaður
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar