Innlent eldsneyti í samgöngum Framleiðendur innlends eldsneytis skrifar 1. febrúar 2017 07:00 Í upphafi árs 2014 tóku gildi lög hér á Íslandi um endurnýjanlegt eldsneyti í samgöngum á landi. Lögin kveða á um að frá og með 1. janúar 2015 skuli söluaðilar eldsneytis á Íslandi tryggja að minnst 5% af orkugildi árlegrar heildarsölu á eldsneyti til notkunar í samgöngum á öllu landinu séu endurnýjanlegt eldsneyti. Í þessari umræðu eins og annarri eru allmargir á öndverðum meiði og t.a.m. hafa verið skrifaðar greinar og haldnar ræður um ókosti þessarar lagasetningar. Þar er talað um að lögin þýði einungis að við flytjum inn miklu dýrara eldsneyti sem hafi að auki takmarkaðan umhverfisávinning eða m.ö.o. að fjármunir streymi úr landi í vafasamt eldsneyti og bíleigendur tapi milljörðum. Í fyrsta lagi er algerlega rangt að umhverfisávinningur sé ekki til staðar enda hefur endurnýjanlegt eldsneyti afar sterkar sjálfbærnikröfur. Það þýðir að það endurnýjanlega eldsneyti sem við flytjum inn dregur sannanlega úr losun miðað við áframhaldandi jarðefnaeldsneytisnotkun. Í öðru lagi hefur þessi söluskylda á umhverfisvænu eldsneyti markað mikil tímamót í orkuskiptum í samgöngum á Íslandi, sér í lagi fyrir innlenda framleiðslu á eldsneyti. Vegferðin frá einokun jarðefnaeldsneytis er því hafin og innlend framleiðsla hefur tekið verulega við sér með tilheyrandi atvinnu- og verðmætasköpun. Þegar lögin tóku gildi var ekki mikið um innlenda framleiðslu á endurnýjanlegu eldsneyti en lögin hafa skapað svigrúmið og galopnað markaðinn. Árleg eldsneytisnotkun í samgöngum á landi á Íslandi er í kringum 300 milljónir lítra, 5% af þeim markaði eru þá um 15 milljónir lítra. Í lögunum stendur einnig: „endurnýjanlegt eldsneyti sem unnið er úr lífrænum eða ólífrænum úrgangsefnum sem ekki er unnt að nýta til manneldis eða sem dýrafóður má telja tvöfalt.“ Þetta þýðir að t.d. metan framleitt úr lífrænu sorpi telur tvöfalt sem aftur þýðir að ef allt endurnýjanlega eldsneytið fellur undir þessa grein þarf 7,5 milljónir lítra til að uppfylla lögin.Innlendir framleiðendur Í dag framleiða nokkur fyrirtæki á Íslandi umhverfisvænt innlent eldsneyti sem uppfyllir áðurnefnd ákvæði um endurnýjanlega orku í samgöngum. Carbon Recycling International ehf. nýtir íslenska raforku, koltvísýring og vatn til framleiðslu metanóls sem nota má sem íblöndunarefni í bensín og notað er við framleiðslu á lífdísli. SORPA bs. og Norðurorka hf. framleiða metan úr lífrænum úrgangi. Framleiðsla SORPU er vottuð með svansmerki og er eina eldsneytið sem hlotið hefur þann umhverfisstimpil. Lífdísill ehf. og Orkey ehf. framleiða lífdísil úr dýrafitu og notaðri steikingarolíu. Miðað við núverandi framleiðslu og þau áform sem félögin hafa um framleiðsluaukningu eru líkur á að eftir 2–3 ár verði innlend framleiðsla yfir 10 milljónir lítra, sem þýðir að hún getur staðið undir öllu því magni sem þarf til að uppfylla lögin. Sem dæmi má nefna að öll olíufélögin á Íslandi velja að nota erlenda íblöndun í bensín frekar en að nota íslenskt metanól. Þess vegna er metanól sem framleitt er á Íslandi í dag flutt út og notað í lífdísilframleiðslu erlendis. Væri t.d. eitthvað óeðlilegt að styðja við innlenda og umhverfisvæna eldsneytisframleiðslu á sama hátt og við erum tilbúin að gera með innlenda og umhverfisvæna matvælaframleiðslu? Er ekki ávinningurinn sambærilegur? Er það í alvöru vilji einhverra að hætta þessari íblöndunarskyldu til að geta brennt meira af gömlu og ódýru en jafnframt ósjálfbæru, mengandi og loftlagsbreytandi olíunni?Guðmundur Haukur Sigurðarson stjórnarformaður Orkeyjar ehf.Björn H. Halldórsson framkvæmdastjóri SORPU bs.Benedikt Stefánsson framkvæmdastjóri viðskiptaþróunar CRI ehf.Sigurður Ingólfsson framkvæmdastjóri Lífdísils ehf.Helgi Jóhannesson forstjóri Norðurorku hf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Laxalús og varnir gegn henni Jón Sveinsson skrifar Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Sjá meira
Í upphafi árs 2014 tóku gildi lög hér á Íslandi um endurnýjanlegt eldsneyti í samgöngum á landi. Lögin kveða á um að frá og með 1. janúar 2015 skuli söluaðilar eldsneytis á Íslandi tryggja að minnst 5% af orkugildi árlegrar heildarsölu á eldsneyti til notkunar í samgöngum á öllu landinu séu endurnýjanlegt eldsneyti. Í þessari umræðu eins og annarri eru allmargir á öndverðum meiði og t.a.m. hafa verið skrifaðar greinar og haldnar ræður um ókosti þessarar lagasetningar. Þar er talað um að lögin þýði einungis að við flytjum inn miklu dýrara eldsneyti sem hafi að auki takmarkaðan umhverfisávinning eða m.ö.o. að fjármunir streymi úr landi í vafasamt eldsneyti og bíleigendur tapi milljörðum. Í fyrsta lagi er algerlega rangt að umhverfisávinningur sé ekki til staðar enda hefur endurnýjanlegt eldsneyti afar sterkar sjálfbærnikröfur. Það þýðir að það endurnýjanlega eldsneyti sem við flytjum inn dregur sannanlega úr losun miðað við áframhaldandi jarðefnaeldsneytisnotkun. Í öðru lagi hefur þessi söluskylda á umhverfisvænu eldsneyti markað mikil tímamót í orkuskiptum í samgöngum á Íslandi, sér í lagi fyrir innlenda framleiðslu á eldsneyti. Vegferðin frá einokun jarðefnaeldsneytis er því hafin og innlend framleiðsla hefur tekið verulega við sér með tilheyrandi atvinnu- og verðmætasköpun. Þegar lögin tóku gildi var ekki mikið um innlenda framleiðslu á endurnýjanlegu eldsneyti en lögin hafa skapað svigrúmið og galopnað markaðinn. Árleg eldsneytisnotkun í samgöngum á landi á Íslandi er í kringum 300 milljónir lítra, 5% af þeim markaði eru þá um 15 milljónir lítra. Í lögunum stendur einnig: „endurnýjanlegt eldsneyti sem unnið er úr lífrænum eða ólífrænum úrgangsefnum sem ekki er unnt að nýta til manneldis eða sem dýrafóður má telja tvöfalt.“ Þetta þýðir að t.d. metan framleitt úr lífrænu sorpi telur tvöfalt sem aftur þýðir að ef allt endurnýjanlega eldsneytið fellur undir þessa grein þarf 7,5 milljónir lítra til að uppfylla lögin.Innlendir framleiðendur Í dag framleiða nokkur fyrirtæki á Íslandi umhverfisvænt innlent eldsneyti sem uppfyllir áðurnefnd ákvæði um endurnýjanlega orku í samgöngum. Carbon Recycling International ehf. nýtir íslenska raforku, koltvísýring og vatn til framleiðslu metanóls sem nota má sem íblöndunarefni í bensín og notað er við framleiðslu á lífdísli. SORPA bs. og Norðurorka hf. framleiða metan úr lífrænum úrgangi. Framleiðsla SORPU er vottuð með svansmerki og er eina eldsneytið sem hlotið hefur þann umhverfisstimpil. Lífdísill ehf. og Orkey ehf. framleiða lífdísil úr dýrafitu og notaðri steikingarolíu. Miðað við núverandi framleiðslu og þau áform sem félögin hafa um framleiðsluaukningu eru líkur á að eftir 2–3 ár verði innlend framleiðsla yfir 10 milljónir lítra, sem þýðir að hún getur staðið undir öllu því magni sem þarf til að uppfylla lögin. Sem dæmi má nefna að öll olíufélögin á Íslandi velja að nota erlenda íblöndun í bensín frekar en að nota íslenskt metanól. Þess vegna er metanól sem framleitt er á Íslandi í dag flutt út og notað í lífdísilframleiðslu erlendis. Væri t.d. eitthvað óeðlilegt að styðja við innlenda og umhverfisvæna eldsneytisframleiðslu á sama hátt og við erum tilbúin að gera með innlenda og umhverfisvæna matvælaframleiðslu? Er ekki ávinningurinn sambærilegur? Er það í alvöru vilji einhverra að hætta þessari íblöndunarskyldu til að geta brennt meira af gömlu og ódýru en jafnframt ósjálfbæru, mengandi og loftlagsbreytandi olíunni?Guðmundur Haukur Sigurðarson stjórnarformaður Orkeyjar ehf.Björn H. Halldórsson framkvæmdastjóri SORPU bs.Benedikt Stefánsson framkvæmdastjóri viðskiptaþróunar CRI ehf.Sigurður Ingólfsson framkvæmdastjóri Lífdísils ehf.Helgi Jóhannesson forstjóri Norðurorku hf.
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar