Vangaveltur: Gættu að hvað þú gerir Hjördís Ýrr Skúladóttir skrifar 24. október 2020 13:02 Í alvöru! Í dag setti ég P-merki í bílinn minn, ekki af því að mér finnst það fyndið, ekki til að þykjast og ekki til að frekjast. Ég gerði það af því ég þarf á því að halda. Eftir langan aðlögunartíma, eða sáttartíma, við skerta göngugetu var komið að því. Skiltið fór í bílinn. Ég þurfti í búð í miðbæ Reykjavíkur svo ég fór í mínar nýfengnu en lítt ,,sexý” gönguspelkur, staulaðist inn í bílinn minn og brunaði í bæinn. Í dag er ég nefnilega sátt við að nýta mér sjálfsögð mannréttindi með síversnandi göngugetu, nýta spánýja P-merkið mitt. Það var með stolti sem ég fann fagurbláa bílastæðið í miðbænum og sveigði inn í það. En akkúrat þá, einmitt þá hrundi veröldin mín sem ég loksins að sættast við. Skömmin helltist yfir mig með háværu löngu og frekjulegu flauti. Flautinu fylgdi illt augnaráð sem ætlaði að reka frekjuna, dónan MIG úr stæði fatlaðra. Þegar þau sáu svo merkið mitt, sem ég ein á, var þeim brugðið, svo brugðið að með handapati og auknum hraða bílsins áttaði ég mig á því hver var fíflið í þessum aðstæðum. Það var ekki ég. Vöndum okkur. Höfundur er kona, móðir og kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Í alvöru! Í dag setti ég P-merki í bílinn minn, ekki af því að mér finnst það fyndið, ekki til að þykjast og ekki til að frekjast. Ég gerði það af því ég þarf á því að halda. Eftir langan aðlögunartíma, eða sáttartíma, við skerta göngugetu var komið að því. Skiltið fór í bílinn. Ég þurfti í búð í miðbæ Reykjavíkur svo ég fór í mínar nýfengnu en lítt ,,sexý” gönguspelkur, staulaðist inn í bílinn minn og brunaði í bæinn. Í dag er ég nefnilega sátt við að nýta mér sjálfsögð mannréttindi með síversnandi göngugetu, nýta spánýja P-merkið mitt. Það var með stolti sem ég fann fagurbláa bílastæðið í miðbænum og sveigði inn í það. En akkúrat þá, einmitt þá hrundi veröldin mín sem ég loksins að sættast við. Skömmin helltist yfir mig með háværu löngu og frekjulegu flauti. Flautinu fylgdi illt augnaráð sem ætlaði að reka frekjuna, dónan MIG úr stæði fatlaðra. Þegar þau sáu svo merkið mitt, sem ég ein á, var þeim brugðið, svo brugðið að með handapati og auknum hraða bílsins áttaði ég mig á því hver var fíflið í þessum aðstæðum. Það var ekki ég. Vöndum okkur. Höfundur er kona, móðir og kennari.
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar