Í tilkynningunni segir að arðgreiðslurnar sem tryggingafélögin ætli að borga út komi úr bótasjóðum sem félögin hafa safnað með uppsprengdum iðgjöldum af ofáætluðum tjónum.
„Fjármálaeftirlitið hefur lagt blessun sína yfir það að eigendur tryggingafélaganna tæmi bótasjóðina og stingi þeim í eigin vasa. FÍB hvetur ráðherra til að taka í taumana með því að gefa stjórn Fjármálaeftirlitsins fyrirmæli um að sinna lögbundnu eftirlits- og aðhaldshlutverki sínu,“ segir í tilkynningu FÍB.
Sjá einnig: Ný reikningsskil skapa milljarða í arð
Að mati félagsins hefur FME vanrækt skyldur sínar við almenning þar sem það hugsi eingöngu um hag fjármálafyrirtækja og fjárfesta. Því verði að breyta. FÍB bendir á að FME hafi víðtækar heimildir til að hlutast til um rekstur tryggingafélaganna og geti til að mynda skipað þeim að endurgreiða tryggingatökum eign þeirra í bótasjóðum eða nota fjármunina til að lækka iðgjöld.
„FÍB bendir jafnframt á að ef FME ætlar að láta þessa sjálftöku afskiptalausa, þá yrði það í annað sinn á einum áratug sem stofnunin horfir aðgerðalaus á eigendur tryggingafélaga tæma bótasjóði sem þeir eiga ekki,“ segir að lokum í tilkynningunni.
Bréf FÍB til Bjarna Benediktssonar má lesa í heild sinni hér að neðan:

Þrjú tryggingafélög hafa kynnt fyrirætlanir um samtals 8,5 milljarða króna arðgreiðslur á næstu dögum. Fjármunina á að taka úr bótasjóðum sem tryggingafélögin hafa safnað með uppsprengdum iðgjöldum af ofáætluðum tjónum. Þessir bótasjóðir eru skuld (tjóna¬skuld) við tryggingataka. Þeim er ætlað að mæta tjónagreiðslum, ekki arðgreiðslum.
Tryggingafélögin ætla að nýta sér nýja reikningsskilaaðferð Evrópusambandsins, sem ekki hefur verið innleidd hér á landi, til að tæma bótasjóðina.
Fjármálaeftirlitið hefur engar athugasemdir gert við þessar fyrirætlanir, þrátt fyrir að stofnunin sé skyldug til að gæta hagsmuna viðskiptavina tryggingafélaganna og tryggja að þau starfi í samræmi við heilbrigða og eðlilega viðskiptahætti.
Í gegnum tíðina hefur FME litið velþóknunaraugum á oftöku iðgjalda tryggingafélag¬anna og óhóflega sjóðasöfnun. Nú ber svo við að samkvæmt hinni nýju reikningsskila¬aðferð á að flytja tryggingaáhættu að mestu úr bótasjóðunum yfir í eigið fé trygginga¬félaganna. Þar sem eigið fé félaganna stendur undir gjaldþolskröfum reikningsskila¬aðferð¬ar¬innar telur FME ekkert því til fyrirstöðu að eigendur tryggingafélaganna tæmi bótasjóðina og stingi þeim í eigin vasa. Um leið segist FME reyndar hafa áhyggjur af því að iðgjöld tryggingafélaganna séu ekki nógu há og hvetur þau til „viðeigandi aðgerða.“
Stjórnvöld og almenningur geta lítið gert til að hafa áhrif á græðgi eigenda trygginga¬félaganna annað en fordæma þessa sjálftöku. Undir eðlilegum kringumstæðum væri haldreipi í Fjármálaeftirlitinu. Svo er þó ekki. FME virðist eingöngu hugsa um hag fjármálafyrirtækja og fjárfesta. Ljóst er að stjórnvöld þurfa að hrista upp í Fjármálaeftirlitinu með afgerandi hætti til að það átti sig á skyldum sínum við almenning.
Óþolandi er að tryggingafélögin fái að eigna sér fjármuni sem þau hafa hirt af trygg-ingatökum með ofteknum iðgjöldum í skjóli fáokunar. Óþolandi er að þetta eigi að líðast með velþóknun þeirrar eftirlitsstofnunar sem á að gæta hagsmuna viðskiptavina tryggingafélaganna.
FME hefur ríkar heimildir til að hlutast til um fjármál og rekstur tryggingafélaganna. FME getur skipað þeim að endurgreiða tryggingatökum eign þeirra í bótasjóðunum eða nota fjármunina til að lækka iðgjöld næstu árin.
Ef FME ætlar að láta þetta óátalið, þá yrði það í annað sinn á einum áratug sem stofnunin horfir aðgerðalaus á eigendur tryggingafélaga tæma bótasjóðina.
Virðingarfyllst
f.h. FÍB
Runólfur Ólafsson
framkvæmdastjóri