Aðför að menntun bahá'ía í Íran Róbert Badí Baldursson skrifar 30. júní 2011 10:00 „Hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin(n) stór?" er algeng spurning sem fullorðnir spyrja börnin sín að. Og yfirleitt hafa börn svar á reiðum höndum: „Flugmaður", „lögga", „kennari". Svo byrja unglingsárin og allt breytist. Stundum tekur langan tíma að átta sig á því hvað maður vill gera en aðrir eru nokkuð vissir í sinni sök. Fara í háskóla eða iðnnám og afla sér þeirrar menntunar sem þeir kjósa. Ég er einn af þessum sem ætluðu aldrei að finna „sína hillu" í lífinu en fann hana svo fyrir rest og hafði þá mikla unun af náminu. En hvað ef umsókn minni um skólavist hefði verið hafnað? Það hefði vissulega verið mér áfall. Yfirleitt synja skólar nemendum um skólavist vegna mikillar aðsóknar og ef undanfaraskilyrðum er ekki fullnægt. Sem betur fer gerðist það ekki í mínu tilfelli. En þegar ég tók við viðurkenningu úr hendi rektors Háskólans í Reykjavík fyrir nokkrum árum var mér sterklega hugsað til þrjú hundruð þúsund íranskra trúsystkina minna sem er meinað um skólavist í háskólum í Íran einfaldlega vegna þess að þau eru bahá'íar. Það er gert í samræmi við leynilega stefnu stjórnvalda sem uppgötvaðist árið 1993. Þá var birt leyniskjal frá árinu 1991 frá Æðstaráði menningarbyltingarinnar og staðfest af æðstaklerki landsins þar sem kemur fram sú stefna gagnvart bahá'íum í landinu að framfarir og þróun þeirra skuli stöðvuð. Undir titlinum „Menntunar- og menningarleg staða" kemur fram að bahá'íar skuli „reknir úr háskólum, annað hvort í innritunarferlinu eða á meðan á námi þeirra stendur um leið og uppgötvast að þeir eru bahá'íar". Samkvæmt Alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi sem Íran hefur staðfest segir: „Allir menn skulu frjálsir hugsana sinna, sannfæringar og trúar." Í Alþjóðasamningi um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi segir einnig að „æðri menntun [skuli] gerð öllum jafn aðgengileg á grundvelli hæfni". Íran hefur einnig staðfest þennan samning. Þannig leikur Íran í raun tveimur skjöldum gagnvart alþjóðasamfélaginu, segir eitt en gerir eitthvað allt annað. En bahá'íar í Íran dóu ekki ráðalausir þegar írönsk stjórnvöld meinuðu bahá'íum að afla sér æðri menntunar í háskólum landsins. Bahá'í trúin leggur mikla áherslu á öflun menntunar og þekkingar, lítur svo á að maðurinn sé „náma auðug af ómetanlegum gimsteinum" sem aðeins menntun getur afhjúpað. Bahá'u'lláh, stofnandi bahá'í trúarinnar, segir í ritum sínum: „Hverjum og einum yðar er gert að skyldu, að stunda einhverskonar atvinnu, svo sem iðnir, verslun og þessháttar. Vér höfum náðarsamlega upphafið störf yðar í slíkri atvinnu á svið tilbeiðslu til Guðs, hins sanna." Fljótlega eftir íslömsku byltinguna í Íran kom í ljós að stjórnvöld ætluðu að meina bahá'íum aðgang að háskólum landsins til frambúðar. Bahá'íar brugðust þar af leiðandi við því í ljósi áherslunnar sem trú þeirra leggur á menntun með því að koma á fót kerfi þar sem bahá'í ungmenni gætu fengið æðri menntun. Upphaflega fór kennslan fram bréflega. Síðar voru skipulagðar kennslustundir í heimahúsum og á öðrum stöðum um allt land. Á seinni árum var bætt við fjarnámi á netinu sem bahá'íar víða að komu að. Þar á meðal kenndu tengdaforeldrar mínir írönskum bahá'í ungmennum ensku í gegnum netið, en þau eru búsett í Finnlandi. Í lok níunda áratugarins varð framtakið þekkt sem „Bahá'í stofnun um æðri menntun" (Bahá'í Institute for Higher Education). Nú er svo komið að stofnunin býður upp á kennslu í 17 námsgreinum í þremur deildum á sviði raunvísinda, félagsfræði og í hugvísindum. Einnig býður hún upp á tveggja ára nám í styttra starfsnámi. Um 1.000 bahá'íar sækja um nám við stofnunina á hverju ári og 200-300 manns koma að kennslu, stjórnun og fjármálum hennar. Leiðandi háskólar í Evrópu, Norður-Ameríku, Ástralíu og á Indlandi hafa borið vitni akademískri dýpt og þekkingu útskriftarnemanna og í ljósi sérstakra aðstæðna þeirra hafa þeir boðið útskriftarnemum að leggja stund á framhaldsnám hjá sér. Meirihluti þessara stúdenta hefur snúið aftur til Íran þegar þeir hafa lokið framhaldsnámi við erlenda háskóla og boðist til að kenna við stofnunina sem sjálfboðaliðar og þannig gert henni kleift að viðhalda háum akademískum staðli. Hinn 21. maí síðastliðinn sýndi Íransstjórn sitt nýjasta útspil er hún handtók 16 bahá'ía víðs vegar um landið sem höfðu komið að starfi menntastofnunarinnar. Einnig var gerð húsleit á 30 stöðum. Stjórnvöld hafa reglulega beitt slíkum aðgerðum gegn menntastofnuninni í viðleitni sinni til að þurrka út bahá'í samfélagið sem lífvænlega heild innan landsins og kæfa það efnahagslega. Árið 1998 var t.d. gerð húsleit á 500 heimilum og lagt hald á gögn og tölvur tengdar stofnuninni. Svipaðar aðfarir voru gerðar eftir það, en þar bar hæst aðgerðir árin 2001 og 2003. Bahá'íum og öðrum sem eiga undir högg að sækja í Íran væri styrkur í því ef háskólar hér á landi risu upp til að mótmæla aðgerðum stjórnvalda í Íran og lýstu yfir stuðningi við réttmætar kröfur bahá'ía um að fá aðgang að háskólum landsins til jafns við samlanda sína. Innan skamms munu þeir sem vilja mótmæla þessum aðgerðum stjórnvalda í Íran geta nálgast sérprentuð póstkort á skrifstofu Bahá'í samfélagsins til að senda ráðherra menntamála í Íran þar sem þessu óréttlæti er mótmælt. Nánar má lesa um aðför að menntun bahá'ía á vefnum http://denial.bahai.org Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson Skoðun Skoðun Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar Skoðun Að þétta byggð Halldór Eiríksson skrifar Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Slökkvum ekki Ljósið Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Er það ekki sjálfsögð krafa að fá bílastæði? Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Of lítið, of seint! Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Halla fer að ræða um frið við einræðisherra Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Varðveitum vatnið – hugvekja Hópur starfsfólks Náttúruminjasafns Íslands skrifar Skoðun Innviðaskuld við íslenskuna Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk rukkað með rangindum fyrir bílastæði Haukur Ragnar Hauksson skrifar Skoðun Vissir þú, að.... og eða er þér bara slétt sama Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver hagnast á hatrinu? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Öfgamaður deyr Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Að taka til í orkumálum Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Börn sem skilja ekki kennarann Ingibjörg Ólöf Isaksen skrifar Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar Skoðun Siglt gegn þjóðarmorði Cyma Farah,Sólveig Ásta Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um ópið sem heimurinn ekki heyrir Reham Khaled skrifar Skoðun 30 by 30 - Gefum lífi á jörð smá séns Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Hærri greiðslur í fæðingarorlofi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stóra spurningin sem fjárlögin svara ekki Sandra B. Franks skrifar Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Sjá meira
„Hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin(n) stór?" er algeng spurning sem fullorðnir spyrja börnin sín að. Og yfirleitt hafa börn svar á reiðum höndum: „Flugmaður", „lögga", „kennari". Svo byrja unglingsárin og allt breytist. Stundum tekur langan tíma að átta sig á því hvað maður vill gera en aðrir eru nokkuð vissir í sinni sök. Fara í háskóla eða iðnnám og afla sér þeirrar menntunar sem þeir kjósa. Ég er einn af þessum sem ætluðu aldrei að finna „sína hillu" í lífinu en fann hana svo fyrir rest og hafði þá mikla unun af náminu. En hvað ef umsókn minni um skólavist hefði verið hafnað? Það hefði vissulega verið mér áfall. Yfirleitt synja skólar nemendum um skólavist vegna mikillar aðsóknar og ef undanfaraskilyrðum er ekki fullnægt. Sem betur fer gerðist það ekki í mínu tilfelli. En þegar ég tók við viðurkenningu úr hendi rektors Háskólans í Reykjavík fyrir nokkrum árum var mér sterklega hugsað til þrjú hundruð þúsund íranskra trúsystkina minna sem er meinað um skólavist í háskólum í Íran einfaldlega vegna þess að þau eru bahá'íar. Það er gert í samræmi við leynilega stefnu stjórnvalda sem uppgötvaðist árið 1993. Þá var birt leyniskjal frá árinu 1991 frá Æðstaráði menningarbyltingarinnar og staðfest af æðstaklerki landsins þar sem kemur fram sú stefna gagnvart bahá'íum í landinu að framfarir og þróun þeirra skuli stöðvuð. Undir titlinum „Menntunar- og menningarleg staða" kemur fram að bahá'íar skuli „reknir úr háskólum, annað hvort í innritunarferlinu eða á meðan á námi þeirra stendur um leið og uppgötvast að þeir eru bahá'íar". Samkvæmt Alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi sem Íran hefur staðfest segir: „Allir menn skulu frjálsir hugsana sinna, sannfæringar og trúar." Í Alþjóðasamningi um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi segir einnig að „æðri menntun [skuli] gerð öllum jafn aðgengileg á grundvelli hæfni". Íran hefur einnig staðfest þennan samning. Þannig leikur Íran í raun tveimur skjöldum gagnvart alþjóðasamfélaginu, segir eitt en gerir eitthvað allt annað. En bahá'íar í Íran dóu ekki ráðalausir þegar írönsk stjórnvöld meinuðu bahá'íum að afla sér æðri menntunar í háskólum landsins. Bahá'í trúin leggur mikla áherslu á öflun menntunar og þekkingar, lítur svo á að maðurinn sé „náma auðug af ómetanlegum gimsteinum" sem aðeins menntun getur afhjúpað. Bahá'u'lláh, stofnandi bahá'í trúarinnar, segir í ritum sínum: „Hverjum og einum yðar er gert að skyldu, að stunda einhverskonar atvinnu, svo sem iðnir, verslun og þessháttar. Vér höfum náðarsamlega upphafið störf yðar í slíkri atvinnu á svið tilbeiðslu til Guðs, hins sanna." Fljótlega eftir íslömsku byltinguna í Íran kom í ljós að stjórnvöld ætluðu að meina bahá'íum aðgang að háskólum landsins til frambúðar. Bahá'íar brugðust þar af leiðandi við því í ljósi áherslunnar sem trú þeirra leggur á menntun með því að koma á fót kerfi þar sem bahá'í ungmenni gætu fengið æðri menntun. Upphaflega fór kennslan fram bréflega. Síðar voru skipulagðar kennslustundir í heimahúsum og á öðrum stöðum um allt land. Á seinni árum var bætt við fjarnámi á netinu sem bahá'íar víða að komu að. Þar á meðal kenndu tengdaforeldrar mínir írönskum bahá'í ungmennum ensku í gegnum netið, en þau eru búsett í Finnlandi. Í lok níunda áratugarins varð framtakið þekkt sem „Bahá'í stofnun um æðri menntun" (Bahá'í Institute for Higher Education). Nú er svo komið að stofnunin býður upp á kennslu í 17 námsgreinum í þremur deildum á sviði raunvísinda, félagsfræði og í hugvísindum. Einnig býður hún upp á tveggja ára nám í styttra starfsnámi. Um 1.000 bahá'íar sækja um nám við stofnunina á hverju ári og 200-300 manns koma að kennslu, stjórnun og fjármálum hennar. Leiðandi háskólar í Evrópu, Norður-Ameríku, Ástralíu og á Indlandi hafa borið vitni akademískri dýpt og þekkingu útskriftarnemanna og í ljósi sérstakra aðstæðna þeirra hafa þeir boðið útskriftarnemum að leggja stund á framhaldsnám hjá sér. Meirihluti þessara stúdenta hefur snúið aftur til Íran þegar þeir hafa lokið framhaldsnámi við erlenda háskóla og boðist til að kenna við stofnunina sem sjálfboðaliðar og þannig gert henni kleift að viðhalda háum akademískum staðli. Hinn 21. maí síðastliðinn sýndi Íransstjórn sitt nýjasta útspil er hún handtók 16 bahá'ía víðs vegar um landið sem höfðu komið að starfi menntastofnunarinnar. Einnig var gerð húsleit á 30 stöðum. Stjórnvöld hafa reglulega beitt slíkum aðgerðum gegn menntastofnuninni í viðleitni sinni til að þurrka út bahá'í samfélagið sem lífvænlega heild innan landsins og kæfa það efnahagslega. Árið 1998 var t.d. gerð húsleit á 500 heimilum og lagt hald á gögn og tölvur tengdar stofnuninni. Svipaðar aðfarir voru gerðar eftir það, en þar bar hæst aðgerðir árin 2001 og 2003. Bahá'íum og öðrum sem eiga undir högg að sækja í Íran væri styrkur í því ef háskólar hér á landi risu upp til að mótmæla aðgerðum stjórnvalda í Íran og lýstu yfir stuðningi við réttmætar kröfur bahá'ía um að fá aðgang að háskólum landsins til jafns við samlanda sína. Innan skamms munu þeir sem vilja mótmæla þessum aðgerðum stjórnvalda í Íran geta nálgast sérprentuð póstkort á skrifstofu Bahá'í samfélagsins til að senda ráðherra menntamála í Íran þar sem þessu óréttlæti er mótmælt. Nánar má lesa um aðför að menntun bahá'ía á vefnum http://denial.bahai.org
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Speglar geta aðeins logið – um hlutlægni, huglægni og mennskuna Hjalti Hrafn Hafþórsson skrifar
Skoðun Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Náttúruvernd er loftslagsaðgerð og loftslagsaðgerðir þjóna náttúrunni Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar
Skoðun Skortur á rafiðnaðarfólki ógnar samkeppnishæfni Evrópu Kristján Daníel Sigurbergsson skrifar
Skoðun Skólabærinn Garðabær: Við mælum árangur og gerum stöðugt betur Almar Guðmundsson,Sigríður Hulda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Námsmat og Matsferill – Tækifæri til umbóta í skólastarfi Sigurbjörg Róbertsdóttir skrifar
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Þegar viðskiptalíkan Vesturlanda er stríð – og almenningur borgar brúsann Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun