Gerður Kristný: „Útsending frá eigin glötun“ Gerður Kristný skrifar 10. maí 2010 06:00 Á föstudagssíðdegi, einmitt þegar Ríkissjónvarpið skemmtir heilu kynslóðunum með teiknimyndum, gaf sjónvarpið endanlega upp öndina. Það var á fermingaraldri og tók yfir heilan fermetra af sjónvarpsskotinu. Því varð fjölskyldan alltaf að smokra sér gætilega fram hjá gripnum til að komast inn og út úr öðru barnaherberginu. Samt hafði aldrei komið til tals að skipta því út fyrir yngra módel. Í fyrsta lagi vegna þess að myndin var skýr og í öðru lagi vegna þess að mig langaði ekki að punga út fyrir flatskjá, dótaríinu sem Björgólfi Guðmundssyni tókst að gera að táknmynd góðærisins. Sjónvarpsflykkið sýndi og sannaði að ég hafði ekki orðið spillingaröflunum að bráð. En nú fauk flekkleysið fyrir lítið. Með lunta tölti ég í tækjabúðir þar sem lygn og djúp „sjónvötnin", svo notað sé orðalag Ísaks skálds Harðarsonar, biðu væntanlegra kaupenda. Kaupin vöfðust heilmikið fyrir mér. Það er nefnilega svo sjaldan nokkuð á dagskrá sem vert er að horfa á. Kaupir kona 600 riða græju á 400.000 kr. til þess eins að fylgjast með Aðþrengdum eiginkonum í þrjú korter á viku? Á móti kemur að ég vil að við synir mínir getum horft saman á barnatímann og góðar myndir af dvd-diskum. Loks fann ég álitlegan grip og fékk afgreiðslumann til að uppfræða mig frekar um furður þær sem biðu undir lygnu yfirborðinu. Ég spurði hann til hvers í ósköpunum það væri hægt að fara inn á Netið í þessu sjónvarpi, hvort ég gæti ekki bara fengið tæki sem væri fátt annað en sjónvarp og væri þá kannski eilítið ódýrara. Maðurinn sagði kostinn augljósan því þegar ég fengi mér hljómflutningstæki, síma og jafnvel krullujárn frá sama merki gætu „öll tækin talað saman". Ég sá mig fyrir mér hvar ég lægi andvaka fram á nætur vegna skvaldursins sem bærist innan úr stofunni. Ekki dugar samt til lengdar að hafa asklok fyrir himin. Nútíminn verður ekki flúinn. Ég var að fara að rétta fram kortið þegar sölumaðurinn sagði festulega: „Þetta er framtíðareign. Hún dugar þér í fimm til sex ár." Líklega býr hann yfir forspárgáfu og veit upp á hár að framtíð mín verður ekki mikið lengri en því sem nemur ævi kanínu. Þá kafna ég á blönduðum appollólakkrís og drepst fram á lyklaborðið. Ég vona þó að ég eigi lengra líf fyrir höndum og finn í hjarta mér að ég ætlast til þess sama af græju sem kostar vel á þriðja hundrað þúsund krónur. Ég endaði því í annarri búð og bar að lokum talsvert einfaldara og ódýrara tæki en það sem áður frá er sagt sjálf inn í hús - nokkuð sem ég gat ekki látið mig dreyma um með forvera þess. Góðærið hefur hafið innreið sína á heimili mitt og ekki seinna vænna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir Skoðun Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland Skoðun Virðulegur forseti Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Við elskum föt, eða hvað? Magnús Sigurbjörnsson Skoðun Sjálfstæð Palestína skiptir heiminn máli Steinunn Þóra Árnadóttir Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skjáhætta í umferð Gunnar Geir Gunnarsson,Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir Skoðun
Á föstudagssíðdegi, einmitt þegar Ríkissjónvarpið skemmtir heilu kynslóðunum með teiknimyndum, gaf sjónvarpið endanlega upp öndina. Það var á fermingaraldri og tók yfir heilan fermetra af sjónvarpsskotinu. Því varð fjölskyldan alltaf að smokra sér gætilega fram hjá gripnum til að komast inn og út úr öðru barnaherberginu. Samt hafði aldrei komið til tals að skipta því út fyrir yngra módel. Í fyrsta lagi vegna þess að myndin var skýr og í öðru lagi vegna þess að mig langaði ekki að punga út fyrir flatskjá, dótaríinu sem Björgólfi Guðmundssyni tókst að gera að táknmynd góðærisins. Sjónvarpsflykkið sýndi og sannaði að ég hafði ekki orðið spillingaröflunum að bráð. En nú fauk flekkleysið fyrir lítið. Með lunta tölti ég í tækjabúðir þar sem lygn og djúp „sjónvötnin", svo notað sé orðalag Ísaks skálds Harðarsonar, biðu væntanlegra kaupenda. Kaupin vöfðust heilmikið fyrir mér. Það er nefnilega svo sjaldan nokkuð á dagskrá sem vert er að horfa á. Kaupir kona 600 riða græju á 400.000 kr. til þess eins að fylgjast með Aðþrengdum eiginkonum í þrjú korter á viku? Á móti kemur að ég vil að við synir mínir getum horft saman á barnatímann og góðar myndir af dvd-diskum. Loks fann ég álitlegan grip og fékk afgreiðslumann til að uppfræða mig frekar um furður þær sem biðu undir lygnu yfirborðinu. Ég spurði hann til hvers í ósköpunum það væri hægt að fara inn á Netið í þessu sjónvarpi, hvort ég gæti ekki bara fengið tæki sem væri fátt annað en sjónvarp og væri þá kannski eilítið ódýrara. Maðurinn sagði kostinn augljósan því þegar ég fengi mér hljómflutningstæki, síma og jafnvel krullujárn frá sama merki gætu „öll tækin talað saman". Ég sá mig fyrir mér hvar ég lægi andvaka fram á nætur vegna skvaldursins sem bærist innan úr stofunni. Ekki dugar samt til lengdar að hafa asklok fyrir himin. Nútíminn verður ekki flúinn. Ég var að fara að rétta fram kortið þegar sölumaðurinn sagði festulega: „Þetta er framtíðareign. Hún dugar þér í fimm til sex ár." Líklega býr hann yfir forspárgáfu og veit upp á hár að framtíð mín verður ekki mikið lengri en því sem nemur ævi kanínu. Þá kafna ég á blönduðum appollólakkrís og drepst fram á lyklaborðið. Ég vona þó að ég eigi lengra líf fyrir höndum og finn í hjarta mér að ég ætlast til þess sama af græju sem kostar vel á þriðja hundrað þúsund krónur. Ég endaði því í annarri búð og bar að lokum talsvert einfaldara og ódýrara tæki en það sem áður frá er sagt sjálf inn í hús - nokkuð sem ég gat ekki látið mig dreyma um með forvera þess. Góðærið hefur hafið innreið sína á heimili mitt og ekki seinna vænna.
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun