Lögregla og lýðræði Ögmundur Jónasson skrifar 29. október 2012 06:00 Ríkissjónvarpið sýndi á dögunum þýska framhaldsþætti sem kallast Berlínarsaga. Þættirnir bregða upp svipmynd af Austur-Þýskalandi fyrir þrjátíu árum, þegar múrinn stóð enn og leyniþjónustan Stasi gerði allt sem í hennar valdi stóð til að koma í veg fyrir að ?óvinurinn? efldist, sem í þættinum gat m.a. gerst fyrir tilstuðlan söngtexta og tónleikahalds. Þriðja heimsstyrjöldin gegndi hlutverki grýlu og með því að halda þeirri ógn á lofti þótti sumum eðlilegt að réttlæta nánast takmarkalausar valdheimildir lögreglu. Inn um þennan glugga sögunnar er mikilvægt að horfa – hvað átti sér stað og hvers vegna? Og það sem meira er, hvernig speglast þetta í samfélagi nútímans? Hvaða glæpir eru þess eðlis að lögregla geti beitt íþyngjandi valdheimildum, á borð við símhleranir, til að rannsaka þá? Hvernig byggjum við eftirlit inn í kerfið þannig að við séum ekki háð dómgreind og duttlungum fárra, heldur almennu lýðræðislegu aðhaldi? Árangurinn ótvíræðurÁ síðasta ári spannst talsverð umræða um þessi mál þegar lögreglan viðraði áhyggjur sínar af því að rannsóknarheimildir og fjármuni skorti til að sporna við útbreiðslu skipulagðrar glæpastarfsemi. Í framhaldinu var tryggt fjármagn til rannsóknarteymis lögreglu sem hefur það verkefni með höndum að uppræta skipulagða glæpastarfsemi. Árangur af því starfi er ótvíræður og nauðsynlegt að framhald verði á. Um rannsóknarheimildir er hins vegar deilt og þá sérstaklega svonefndar forvirkar rannsóknarheimildir, sem fela í sér að hefja rannsókn á glæp áður en hann hefur verið framinn. Þetta getur verið vandkvæðum háð, enda erfitt að spá fyrir um það með óvilhöllum hætti að glæpur sé í undirbúningi. Í þessum efnum vilja margir þingmenn ganga sömu slóð og Norðurlandaríkin, en þar eru starfræktar leyniþjónustur. Því hef ég verið andvígur, enda hef ég efasemdir um að þessar leyniþjónustur gagnist eins vel og ýmsir vilja vera láta, ekki síst miðað við fjármagn sem til þeirra er veitt, í því augnamiði að tryggja öryggi samfélagsins. Á sama tíma eru fólgnar í þessari starfsemi hættur sem mikilvægt er að taka alvarlega og sem nauðsynlegt er að eiga málefnalega umræðu um, áður en afdrifarík skref eru stigin í þessa átt. VarnaðarorðÞótt ég taki alvarlega ábendingar lögreglunnar um að það skorti á heimildir til að fylgjast með skipulögðum glæpasamtökum, sem sannanlega hafa glæpsamlegan ásetning, í samræmi við skilgreiningu alþjóðalaga og almennra hegningarlega, hef ég að sama skapi varað við því að ógnin sem stafar af skipulögðum glæpasamtökum verði ?nýtt? til að réttlæta víðtækar forvirkar rannsóknarheimildir. Þessi andi bjó að baki frumvarpi sem ég lagði fyrir á Alþingi í fyrra. Í umræðum um það kom fram að fjölmargir töldu frumvarpið ganga alltof skammt og hluti umsagnaraðila taldi að með því væri engu bætt við þær heimildir sem lögreglan hafði þegar. Þær fullyrðingar tel ég umdeilanlegar, en ljóst er að þau sem vilja nota tækifærið og koma á víðtækum forvirkum rannsóknarheimildum með skírskotun til skipulagðar glæpastarfsemi virðast heldur mótfallin því að leiða í lög heimildir sem bregðast eingöngu við þeirri ógn. Vilji þeirra virðist vera að ganga mun lengra. Hvað sem því líður þá var ljóst að sú leið sem lögð var til í áðurnefndu frumvarpi naut ekki pólitísks stuðnings. Ég hef hins vegar viljað hlusta á ábyrgar raddir innan lögreglunnar sem kallað hafa eftir meira aðhaldi og skýrara regluverki. Við þessu kalli hef ég orðið með frumvarpi sem ég hef nú lagt fram. Þar er reynt að feta hófsemdarveginn, heimila rannsóknir sem varða skipulega glæpastarfsemi en jafnframt setja þrengri og afdráttarlausari skilyrði fyrir beitingu rannsóknarheimilda lögreglu á borð við símhlerun og notkun eftirfararbúnaðar. Refsirammi og ríkir hagsmunir!Í núgildandi löggjöf getur lögregla fengið heimildir til símhlerana og notkunar eftirfararbúnaðar með dómsúrskurði ef um er að ræða rannsókn á broti sem varðar að lögum átta ára fangelsi eða meira ellegar að ríkir almannahagsmunir eða einkahagsmunir krefjist þess. Samkvæmt nýju frumvarpi yrðu rannsóknarheimildir lögreglu hins vegar aðeins veittar ef brotið sem er til rannsóknar varðar sex ára fangelsi eða meira og að ríkir almanna- eða einkahagsmunir krefjist þess. M.ö.o. þá er ekki nóg að ætlað brot kalli á langa fangelsisvist heldur yrði það líka að fela í sér ógn við almanna- eða einkahagsmuni. Í greinargerð frumvarpsins er skilgreint hvað felst í slíkum hagsmunum en í núgildandi lögum skortir slíkar skilgreiningar. Þetta felur í sér þrengingar á rannsóknarheimildum að því leyti að brot sem varða fangelsi skemur en til sex ára geta ekki undir nokkrum kringumstæðum fallið undir löggjöfina. Þó eru á þessu undantekningar, m.a. vegna brota á nálgunarbanni og vegna brota sem tengd eru skipulagðri glæpastarfsemi í samræmi við lagalega skilgreiningu. Hið síðarnefnda er sérstaklega mikilvægt þar sem ég tel að í engu skuli hvika í baráttunni gegn starfsemi skipulagðra glæpasamtaka. Eftirlitshlutverk AlþingisVerði frumvarpið samþykkt leiðir það til mun skýrara lagaumhverfis um rannsóknarheimildir lögreglu. Eftir sem áður verða þessar íþyngjandi aðgerðir ekki heimilar nema að undangengnum dómsúrskurði, sem þá yrðu skýrari reglur um. Þannig fjölgum við öryggisventlunum og komum í veg fyrir áðurnefnda hættu á að kerfið verði undirselt duttlungum fámennisvalds. Í því sambandi hef ég talað fyrir því að eftirlitshlutverk Alþingis verði aukið og tel ég að þingið sjálft eigi að ákveða aðkomu sína hvað það varðar. Eftir sem áður verða dómsúrskurðir forsenda allra rannsóknarheimilda og ríkissaksóknari mun áfram gegna eftirlitshlutverki. Þá er ákveðið aðhald í því fólgið að þeir sem rannsakaðir eru eiga lagalegan rétt á því að fá upplýsingar um slíkar rannsóknir áður en yfir lýkur. Einhverjum kann að þykja ?Berlínarsagan? okkur fjarlæg. Það má hún aldrei verða. Hún á í öllum okkar orðum og gerðum að vera okkur víti til varnaðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ögmundur Jónasson Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen Skoðun Skoðun Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Skoðun Staðan í stjórnmálum vorið 2024 Björn Leví Gunnarsson skrifar Sjá meira
Ríkissjónvarpið sýndi á dögunum þýska framhaldsþætti sem kallast Berlínarsaga. Þættirnir bregða upp svipmynd af Austur-Þýskalandi fyrir þrjátíu árum, þegar múrinn stóð enn og leyniþjónustan Stasi gerði allt sem í hennar valdi stóð til að koma í veg fyrir að ?óvinurinn? efldist, sem í þættinum gat m.a. gerst fyrir tilstuðlan söngtexta og tónleikahalds. Þriðja heimsstyrjöldin gegndi hlutverki grýlu og með því að halda þeirri ógn á lofti þótti sumum eðlilegt að réttlæta nánast takmarkalausar valdheimildir lögreglu. Inn um þennan glugga sögunnar er mikilvægt að horfa – hvað átti sér stað og hvers vegna? Og það sem meira er, hvernig speglast þetta í samfélagi nútímans? Hvaða glæpir eru þess eðlis að lögregla geti beitt íþyngjandi valdheimildum, á borð við símhleranir, til að rannsaka þá? Hvernig byggjum við eftirlit inn í kerfið þannig að við séum ekki háð dómgreind og duttlungum fárra, heldur almennu lýðræðislegu aðhaldi? Árangurinn ótvíræðurÁ síðasta ári spannst talsverð umræða um þessi mál þegar lögreglan viðraði áhyggjur sínar af því að rannsóknarheimildir og fjármuni skorti til að sporna við útbreiðslu skipulagðrar glæpastarfsemi. Í framhaldinu var tryggt fjármagn til rannsóknarteymis lögreglu sem hefur það verkefni með höndum að uppræta skipulagða glæpastarfsemi. Árangur af því starfi er ótvíræður og nauðsynlegt að framhald verði á. Um rannsóknarheimildir er hins vegar deilt og þá sérstaklega svonefndar forvirkar rannsóknarheimildir, sem fela í sér að hefja rannsókn á glæp áður en hann hefur verið framinn. Þetta getur verið vandkvæðum háð, enda erfitt að spá fyrir um það með óvilhöllum hætti að glæpur sé í undirbúningi. Í þessum efnum vilja margir þingmenn ganga sömu slóð og Norðurlandaríkin, en þar eru starfræktar leyniþjónustur. Því hef ég verið andvígur, enda hef ég efasemdir um að þessar leyniþjónustur gagnist eins vel og ýmsir vilja vera láta, ekki síst miðað við fjármagn sem til þeirra er veitt, í því augnamiði að tryggja öryggi samfélagsins. Á sama tíma eru fólgnar í þessari starfsemi hættur sem mikilvægt er að taka alvarlega og sem nauðsynlegt er að eiga málefnalega umræðu um, áður en afdrifarík skref eru stigin í þessa átt. VarnaðarorðÞótt ég taki alvarlega ábendingar lögreglunnar um að það skorti á heimildir til að fylgjast með skipulögðum glæpasamtökum, sem sannanlega hafa glæpsamlegan ásetning, í samræmi við skilgreiningu alþjóðalaga og almennra hegningarlega, hef ég að sama skapi varað við því að ógnin sem stafar af skipulögðum glæpasamtökum verði ?nýtt? til að réttlæta víðtækar forvirkar rannsóknarheimildir. Þessi andi bjó að baki frumvarpi sem ég lagði fyrir á Alþingi í fyrra. Í umræðum um það kom fram að fjölmargir töldu frumvarpið ganga alltof skammt og hluti umsagnaraðila taldi að með því væri engu bætt við þær heimildir sem lögreglan hafði þegar. Þær fullyrðingar tel ég umdeilanlegar, en ljóst er að þau sem vilja nota tækifærið og koma á víðtækum forvirkum rannsóknarheimildum með skírskotun til skipulagðar glæpastarfsemi virðast heldur mótfallin því að leiða í lög heimildir sem bregðast eingöngu við þeirri ógn. Vilji þeirra virðist vera að ganga mun lengra. Hvað sem því líður þá var ljóst að sú leið sem lögð var til í áðurnefndu frumvarpi naut ekki pólitísks stuðnings. Ég hef hins vegar viljað hlusta á ábyrgar raddir innan lögreglunnar sem kallað hafa eftir meira aðhaldi og skýrara regluverki. Við þessu kalli hef ég orðið með frumvarpi sem ég hef nú lagt fram. Þar er reynt að feta hófsemdarveginn, heimila rannsóknir sem varða skipulega glæpastarfsemi en jafnframt setja þrengri og afdráttarlausari skilyrði fyrir beitingu rannsóknarheimilda lögreglu á borð við símhlerun og notkun eftirfararbúnaðar. Refsirammi og ríkir hagsmunir!Í núgildandi löggjöf getur lögregla fengið heimildir til símhlerana og notkunar eftirfararbúnaðar með dómsúrskurði ef um er að ræða rannsókn á broti sem varðar að lögum átta ára fangelsi eða meira ellegar að ríkir almannahagsmunir eða einkahagsmunir krefjist þess. Samkvæmt nýju frumvarpi yrðu rannsóknarheimildir lögreglu hins vegar aðeins veittar ef brotið sem er til rannsóknar varðar sex ára fangelsi eða meira og að ríkir almanna- eða einkahagsmunir krefjist þess. M.ö.o. þá er ekki nóg að ætlað brot kalli á langa fangelsisvist heldur yrði það líka að fela í sér ógn við almanna- eða einkahagsmuni. Í greinargerð frumvarpsins er skilgreint hvað felst í slíkum hagsmunum en í núgildandi lögum skortir slíkar skilgreiningar. Þetta felur í sér þrengingar á rannsóknarheimildum að því leyti að brot sem varða fangelsi skemur en til sex ára geta ekki undir nokkrum kringumstæðum fallið undir löggjöfina. Þó eru á þessu undantekningar, m.a. vegna brota á nálgunarbanni og vegna brota sem tengd eru skipulagðri glæpastarfsemi í samræmi við lagalega skilgreiningu. Hið síðarnefnda er sérstaklega mikilvægt þar sem ég tel að í engu skuli hvika í baráttunni gegn starfsemi skipulagðra glæpasamtaka. Eftirlitshlutverk AlþingisVerði frumvarpið samþykkt leiðir það til mun skýrara lagaumhverfis um rannsóknarheimildir lögreglu. Eftir sem áður verða þessar íþyngjandi aðgerðir ekki heimilar nema að undangengnum dómsúrskurði, sem þá yrðu skýrari reglur um. Þannig fjölgum við öryggisventlunum og komum í veg fyrir áðurnefnda hættu á að kerfið verði undirselt duttlungum fámennisvalds. Í því sambandi hef ég talað fyrir því að eftirlitshlutverk Alþingis verði aukið og tel ég að þingið sjálft eigi að ákveða aðkomu sína hvað það varðar. Eftir sem áður verða dómsúrskurðir forsenda allra rannsóknarheimilda og ríkissaksóknari mun áfram gegna eftirlitshlutverki. Þá er ákveðið aðhald í því fólgið að þeir sem rannsakaðir eru eiga lagalegan rétt á því að fá upplýsingar um slíkar rannsóknir áður en yfir lýkur. Einhverjum kann að þykja ?Berlínarsagan? okkur fjarlæg. Það má hún aldrei verða. Hún á í öllum okkar orðum og gerðum að vera okkur víti til varnaðar.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun