Mannréttindaráð Reykjavíkur starfar í þágu allra Svanur Sigurbjörnsson skrifar 20. desember 2010 10:45 Fjalar Freyr Einarsson grunnskólakennari og forseti Gideonfélagsins skrifaði grein á vísir.is þ. 16. des. síðastliðinn undir heitinu „Eru lífsgildi öfgatrúleysishópa leiðarljós Mannréttindaráðs?". Ég vil hér gagnrýna margt af því sem þar kemur fram. Ég veit ekki til þess að það séu til neinir „öfgatrúleysishópar" á Íslandi. Sitt sýnist hverjum þegar talað er um öfga. Fjalari Frey virðist nægja að Vantrú og Siðmennt séu fylgjandi hlutlausu skipulagi á skólastarfi til að stimpla félögin „öfga". Hann kynnir sig sem grunnskólakennara en hann er einnig í forsvari fyrir Gideonfélagið og vill því vernda trúboð félags síns. Fjalar talar fyrir því að börn foreldra utan þjóðkirkjunnar eigi að taka út með undanþágum þegar eitthvað trúarlegt fari fram. Hann orðar það svo lúmskt að börnin séu„..með mismunandi þarfir sem þarf að mæta". Hann líkir því m.a. við þær aðstæður barna með fæðuofnæmi sem þurfa sérfæði. Á þessu er mikilvægur eðlismunur því að skólinn á ekki að skapa þær aðstæður sjálfur að börn verði tekin út fyrir hópinn. Hann talar um að skólinn eigi að vera fyrir alla og því er ég sammála, en Fjalar Freyr hefur samt allt annað í huga en ég og mannréttindaráð. Hann orðar það svo sakleysislega að það eigi að „leyfa fjölbreytileika manna að vera á yfirborðinu". Þannig á að gera það að sérstöku umræðuefni þegar barna Vottanna eða barn trúlausu foreldranna þarf undanþágu frá fermingarferðinni, viðtöku Nýja testamentisins, heimsókn æskulýðsfulltrúa kirkjunnar o.s.frv. í þágu umburðarlyndis og lærdóms um hvort annað. Svona gæti það hljómað: „Krakkar! hann Jói hér á öðru vísi foreldra en þið og verður á bókasafninu meðan við förum í kirkju. Það er af því að þau trúa ekki á...." Hvaða leyfi hefðu kennarar til að fjalla um persónulegar skoðanir foreldra ákveðinna barna eða vekja athygli á þeim? Ekkert! Ég tala hér um foreldrana því að börn hafa ekki upplýstar lífsskoðanir og eru ekki málsvarar þeirra. Fjalar segir svo að mannréttindaráð stefni í að fara eftir lífsgildum „öfgatrúleysis". Í fyrsta lagi eru ekki til nein yfirlýst lífsgildi trúleysis því að trúleysi er bara sú skoðun að telja yfirnáttúru ekki til. Í öðru lagi eru þau gildi sem í ríkja í skólasamfélaginu sameiginleg öllu fólki og mannréttindaráð treystir vel kennurum að miðla þeim sem fagfólk og fyrirmyndir. Þessi gildi hafa enga merkimiða, heldur endurspegla hin siðræna tíðaranda þjóðfélagsins hverju sinni. Fjalar gagnrýnir að með því að leyfa litlu jólin, afmælissöngva, kynlífsfræðslu og kennslu þróunarkenningarinnar, sé ekki gætt jafnræðis í þeirri línu sem er dregin, því að vissir hópar séu andsnúnir ýmsum slíkum hlutum. Þetta er skiljanleg gagnrýni að vissu marki, en þessir hlutir eru ekki þeir sömu og það trúboð sem er verið að skilja frá skólastarfseminni með tillögu mannréttindaráðs. Jólin hafa mjög víða skírskotun og þó að hluti þeirra hafi áberandi kristilegan hluta taka þau ekki mikið pláss í skólastarfi og trufla ekki námið mér vitandi. Þau eru vissulega undanþága frá hlutleysisreglunni en ef að stjórnendur skóla hleypa þeim ekki upp í trúboðandi bænahald og messur er líklegt að víðtæk sátt muni ríkja áfram um þau. Hvað afmælissöngva varðar, þá held ég að Vottar Jehóva geti umborið þá ef að ekki fer fram trúboð gagnvart börnum þeirra. Hitt er þekkingarfræðileg spurning og þar er ekki hægt að fylgja öðru en því sem bestu vísindalegu rannsóknir hafa gefið okkur. Þegar þróunarkenningin er kennd, er ekki verið að gagnrýna sögur eins og sköpunarsöguna. Sögurnar eru ekki til umræðu í því fagi. Ef að sköpunarsinni tekur slíkri kennslu sem árás á trú sína er það hans túlkun en ekki staðreynd mála. Skólastarf getur ekki stjórnast af slíkri afstöðu. Megin atriðið í tillögu mannréttindaráðs Reykjavíkur, er að skilja að boðun/iðkun trúar og fræðslu um trú og lífsskoðanir. Fræðslan á að fara fram á vegum skólans, ekki utanaðkomandi félaga. Félög sem fjalla um og aðhyllast ákveðna trú, lífsskoðanir, stjórnmálaskoðanir eða aðrar flóknar félagslegar skoðanir hafa sérstöðu og er ekki hægt að líkja við eða kalla „tómstundastarf". Almennir skólar eiga að tryggja frið til menntunar barna og kenna með nálgun hins hlutlausa aðila eða skoðanda efnisins. Þetta er arfur upplýsingarinnar og einn af hornsteinum hins sameiginlega skólahalds fyrir börn allra þjóðfélagsþegna, óháð bakgrunni þeirra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Breiðholt brennur Eðvarð Hilmarsson Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Mannréttindi sama hvað Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helga Þórisdóttir og fjöregg íslenskrar þjóðar Páll Torfi Önundarson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson skrifar Skoðun Ótímabundin ráðgjöf til ríkisstjórnar Snæbjörn Brynjarsson skrifar Skoðun Lykillinn að orkuskiptunum er úr áli Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Valdarán í Kirkju sjöunda dags aðventista og tengslin við fyrirhugaðar framkvæmdir í Ölfusi Jón Hjörleifur Stefánsson,Ómar Torfason skrifar Skoðun „Vitum ekkert hvað við erum að gera“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Fjalar Freyr Einarsson grunnskólakennari og forseti Gideonfélagsins skrifaði grein á vísir.is þ. 16. des. síðastliðinn undir heitinu „Eru lífsgildi öfgatrúleysishópa leiðarljós Mannréttindaráðs?". Ég vil hér gagnrýna margt af því sem þar kemur fram. Ég veit ekki til þess að það séu til neinir „öfgatrúleysishópar" á Íslandi. Sitt sýnist hverjum þegar talað er um öfga. Fjalari Frey virðist nægja að Vantrú og Siðmennt séu fylgjandi hlutlausu skipulagi á skólastarfi til að stimpla félögin „öfga". Hann kynnir sig sem grunnskólakennara en hann er einnig í forsvari fyrir Gideonfélagið og vill því vernda trúboð félags síns. Fjalar talar fyrir því að börn foreldra utan þjóðkirkjunnar eigi að taka út með undanþágum þegar eitthvað trúarlegt fari fram. Hann orðar það svo lúmskt að börnin séu„..með mismunandi þarfir sem þarf að mæta". Hann líkir því m.a. við þær aðstæður barna með fæðuofnæmi sem þurfa sérfæði. Á þessu er mikilvægur eðlismunur því að skólinn á ekki að skapa þær aðstæður sjálfur að börn verði tekin út fyrir hópinn. Hann talar um að skólinn eigi að vera fyrir alla og því er ég sammála, en Fjalar Freyr hefur samt allt annað í huga en ég og mannréttindaráð. Hann orðar það svo sakleysislega að það eigi að „leyfa fjölbreytileika manna að vera á yfirborðinu". Þannig á að gera það að sérstöku umræðuefni þegar barna Vottanna eða barn trúlausu foreldranna þarf undanþágu frá fermingarferðinni, viðtöku Nýja testamentisins, heimsókn æskulýðsfulltrúa kirkjunnar o.s.frv. í þágu umburðarlyndis og lærdóms um hvort annað. Svona gæti það hljómað: „Krakkar! hann Jói hér á öðru vísi foreldra en þið og verður á bókasafninu meðan við förum í kirkju. Það er af því að þau trúa ekki á...." Hvaða leyfi hefðu kennarar til að fjalla um persónulegar skoðanir foreldra ákveðinna barna eða vekja athygli á þeim? Ekkert! Ég tala hér um foreldrana því að börn hafa ekki upplýstar lífsskoðanir og eru ekki málsvarar þeirra. Fjalar segir svo að mannréttindaráð stefni í að fara eftir lífsgildum „öfgatrúleysis". Í fyrsta lagi eru ekki til nein yfirlýst lífsgildi trúleysis því að trúleysi er bara sú skoðun að telja yfirnáttúru ekki til. Í öðru lagi eru þau gildi sem í ríkja í skólasamfélaginu sameiginleg öllu fólki og mannréttindaráð treystir vel kennurum að miðla þeim sem fagfólk og fyrirmyndir. Þessi gildi hafa enga merkimiða, heldur endurspegla hin siðræna tíðaranda þjóðfélagsins hverju sinni. Fjalar gagnrýnir að með því að leyfa litlu jólin, afmælissöngva, kynlífsfræðslu og kennslu þróunarkenningarinnar, sé ekki gætt jafnræðis í þeirri línu sem er dregin, því að vissir hópar séu andsnúnir ýmsum slíkum hlutum. Þetta er skiljanleg gagnrýni að vissu marki, en þessir hlutir eru ekki þeir sömu og það trúboð sem er verið að skilja frá skólastarfseminni með tillögu mannréttindaráðs. Jólin hafa mjög víða skírskotun og þó að hluti þeirra hafi áberandi kristilegan hluta taka þau ekki mikið pláss í skólastarfi og trufla ekki námið mér vitandi. Þau eru vissulega undanþága frá hlutleysisreglunni en ef að stjórnendur skóla hleypa þeim ekki upp í trúboðandi bænahald og messur er líklegt að víðtæk sátt muni ríkja áfram um þau. Hvað afmælissöngva varðar, þá held ég að Vottar Jehóva geti umborið þá ef að ekki fer fram trúboð gagnvart börnum þeirra. Hitt er þekkingarfræðileg spurning og þar er ekki hægt að fylgja öðru en því sem bestu vísindalegu rannsóknir hafa gefið okkur. Þegar þróunarkenningin er kennd, er ekki verið að gagnrýna sögur eins og sköpunarsöguna. Sögurnar eru ekki til umræðu í því fagi. Ef að sköpunarsinni tekur slíkri kennslu sem árás á trú sína er það hans túlkun en ekki staðreynd mála. Skólastarf getur ekki stjórnast af slíkri afstöðu. Megin atriðið í tillögu mannréttindaráðs Reykjavíkur, er að skilja að boðun/iðkun trúar og fræðslu um trú og lífsskoðanir. Fræðslan á að fara fram á vegum skólans, ekki utanaðkomandi félaga. Félög sem fjalla um og aðhyllast ákveðna trú, lífsskoðanir, stjórnmálaskoðanir eða aðrar flóknar félagslegar skoðanir hafa sérstöðu og er ekki hægt að líkja við eða kalla „tómstundastarf". Almennir skólar eiga að tryggja frið til menntunar barna og kenna með nálgun hins hlutlausa aðila eða skoðanda efnisins. Þetta er arfur upplýsingarinnar og einn af hornsteinum hins sameiginlega skólahalds fyrir börn allra þjóðfélagsþegna, óháð bakgrunni þeirra.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar
Skoðun Valdarán í Kirkju sjöunda dags aðventista og tengslin við fyrirhugaðar framkvæmdir í Ölfusi Jón Hjörleifur Stefánsson,Ómar Torfason skrifar