MS enn í einelti Ögmundur Jónasson skrifar 20. júlí 2016 07:00 Samkeppniseftirlitið hefur frá því sú stofnun varð til, haft hin meira en lítið vafasömu Bændasamtök í sigti. Frægt varð þegar samtökin voru sektuð fyrir að leyfa umræðu um afkomu bænda og verðlagsmál á þingi sínu. Slíkt flokkaðist að mati eftirlitsins undir verðsamráð sem á að vera alveg bannað þegar bændur eiga í hlut. Við hljótum að bíða þess að verkalýðssamtökunum, sem Margaret Thatcher, járnfrúin breska, kallaði verstu einokunarfyrirbæri samfélagsins, verði sektuð fyrir að efna til funda um hvernig megi samræma kröfur um verð fyrir launavinnu. Minna hefur farið fyrir gagnrýni Samkeppnisstofnunar á þann hluta verðmyndunar landbúnaðarafurða sem á sér stað þegar komið er inn fyrir dyr stóru verslanakeðjanna. Í seinni tíð hefur Mjólkursamsalan, MS, tekið við hlutverki hins illa og er nú nánast í einelti að því ég fæ best séð.Að skila árangri En hverjar eru staðreyndirnar? Á Íslandi eru um 660 kúabændur. Þessir 660 einyrkjar hafa komið sér sameiginlega upp samvinnu um fyrirtæki sem heitir MS til að annast milligöngu og vinna afurðir á eins hagkvæman og ódýran máta og mögulegt er fyrir sjálfa sig og neytendur. Að neytendahliðinni hafa fulltrúar launafólks komið, í gegnum verðlagsnefndir til að ákveða verð á þessum afurðum. Með öðrum orðum, þetta eru lausnir sem byggja á samlegð og samvinnu. Þessi úrræði samvinnu- og jafnaðarsamfélagsins er mörgum þyrnir í auga, sennilega fyrst og fremst af pólitískum ástæðum. Ég leyfi mér hins vegar að spyrja hvort ekki sé rétt að taka niður kreddugleraugun og skoða þetta mál út frá praktískum forsendum og þá fyrst og fremst hagsmunum þeirra sem mest eiga undir því komið að verð á hollustumatvælum sé þeim viðráðanlegt.Enn um staðreyndir Fyrirkomulagið sem mjólkurbændur hafa komið á varð ekki til í lagalegu tómarúmi því það hvílir innan lagaumgjarðar, sem sérstaklega var sniðin til að reyna að knýja fram hagræðingu í greininni neytendum og bændum til hagsbóta. Það hefur tekist. Mjólk og mjólkurafurðir hafa á síðustu tíu árum lækkað að raunvirði um ríflega 20% og varið hag bændanna líka, náð niður kostnaði um þrjá milljarða á ári, tvo milljarða fyrir neytendur og einn milljarð fyrir bændur. Ef litið er á afkomu fyrirtækjanna í keðjunni frá bændum til neytenda þá hefur afkomu MS verið stýrt með verðlagningu á hráefni og afurðum þannig að hún er rétt liðlega eitt % af veltu í góðu ári, um 300 milljónir af 20 milljarða króna veltu. Hagnaður stærsta smásölurisans, Haga, sem í raun ræður örlögum framleiðslufyrirtækja í matvælaiðnaði, nam um 3,6 milljörðum króna af 76 milljarða veltu. Þetta er munurinn á fákeppnisfyrirtæki á markaði án kvaða og fyrirtæki sem lýtur regluverki og aðhaldi! Á grundvelli samvinnu hefur bændum tekist að koma vinnslu mjólkurafurða í farveg sem svipar til þess sem gerist með grannþjóðum okkar. Bændur í norðanverðri Evrópu og víðar hafa með sér svipaðan félagsskap og Auðhumla er með hér og hafa þeir samvinnurekstur um mjólkurvinnslu. Þetta hefur alls staðar leitt til samþjöppunar heima fyrir. Síðan hefur opnast samkeppnismarkaður innan ESB með mjólkurvörur en einnig þar hefur hið sama orðið uppi á teningnum hvað vinnslustigið áhrærir, samþjöppun á samþjöppun ofan. Heimafélagið er víðast hvar lang fyrirferðarmest þótt sums staðar hafi þeim fyrirtækjum tekist að hasla sér völl utan eigin landamæra. Þannig er Arla, sem fyrst var samvinnufélag danskra og sænskra kúabænda, orðið með stærstu mjólkurvörufyrirtækjum í Bretlandi og Norður-Þýskalandi. Í þessu samhengi er Mjólkursamsalan á Íslandi að sjálfsögðu dvergvaxin en hefur engu að síður vegna skynsamlegrar félags- og lagaumgjarðar og á grundvelli samvinnu tekist vel upp.„Frelsiskreddukjaftæði“ Verðstýring í mjólkuriðnaði hefur verið gagnrýnd á forsendum þess sem Þórarinn Eldjárn rithöfundur hefur að vísu í öðru samhengi, kallað „frelsiskreddukjaftæði“. Verðstýringin hefur gengið út á að tryggja sem ódýrasta mjólk. Fulltrúar verkalýðssamtakanna hafa gengið mjög hart fram gagnvart framleiðendum til að halda verðlagi í skefjum en viðleitni þeirra hefur einnig gengið út á að tryggja hag barnafjölskyldna með því að halda mjólkinni á lágmarksverði með verðmillifærslum á milli vöruflokka. Þetta gengur náttúrlega þvert á heilaga ritningu markaðskreddunnar sem segir að verðlag skuli stjórnast alfarið af framleiðslukostnaði hverrar vörutegundar um sig og engar millifærslur leyfðar. Slíkt sé argasti sósíalismi og truflun á lögmálum markaðarins.Hver er hinn veiki? Þegar þessi mál voru rædd á Alþingi síðastliðinn vetur voru uppi tvenns konar sjónarmið sem þó áttu það sameiginlegt að vilja vernda „hinn veika“. Annars vegar, hinn veikburða á markaði gegn hinum allsráðandi. Síðan voru hin sem skilgreindu hinn veika sem tekjulítið fólk sem tryggja þyrfti sem allra bestar afurðir á viðráðanlegu verði. Ég var í síðari hópnum og er enn.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ögmundur Jónasson Mest lesið „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Ævintýralegar eftiráskýringar Hildur Sverrisdóttir Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun Loftslagskvíði Sjálfstæðisflokksins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson Skoðun Kjósum Vinstri græn til áhrifa Svandísi Svavarsdóttur Skoðun Skoðun Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Iðkum nægjusemi, nýtum náttúruna Borghildur Gunnarsdóttir,Ósk Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hægt með krónunni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Loftslagskvíði Sjálfstæðisflokksins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál á Íslandi er langtímaverkefni Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Við erum rétt að byrja! Jónína Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson skrifar Skoðun Ævintýralegar eftiráskýringar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Kjósum Vinstri græn til áhrifa Svandísi Svavarsdóttur skrifar Skoðun Frjálsar handfæraveiðar Kári Jónsson skrifar Skoðun Að vera stjórntækur að mati Viðreisnar Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Skilningsleysi xD og xM á hælisleitendakerfinu Kári Allansson skrifar Sjá meira
Samkeppniseftirlitið hefur frá því sú stofnun varð til, haft hin meira en lítið vafasömu Bændasamtök í sigti. Frægt varð þegar samtökin voru sektuð fyrir að leyfa umræðu um afkomu bænda og verðlagsmál á þingi sínu. Slíkt flokkaðist að mati eftirlitsins undir verðsamráð sem á að vera alveg bannað þegar bændur eiga í hlut. Við hljótum að bíða þess að verkalýðssamtökunum, sem Margaret Thatcher, járnfrúin breska, kallaði verstu einokunarfyrirbæri samfélagsins, verði sektuð fyrir að efna til funda um hvernig megi samræma kröfur um verð fyrir launavinnu. Minna hefur farið fyrir gagnrýni Samkeppnisstofnunar á þann hluta verðmyndunar landbúnaðarafurða sem á sér stað þegar komið er inn fyrir dyr stóru verslanakeðjanna. Í seinni tíð hefur Mjólkursamsalan, MS, tekið við hlutverki hins illa og er nú nánast í einelti að því ég fæ best séð.Að skila árangri En hverjar eru staðreyndirnar? Á Íslandi eru um 660 kúabændur. Þessir 660 einyrkjar hafa komið sér sameiginlega upp samvinnu um fyrirtæki sem heitir MS til að annast milligöngu og vinna afurðir á eins hagkvæman og ódýran máta og mögulegt er fyrir sjálfa sig og neytendur. Að neytendahliðinni hafa fulltrúar launafólks komið, í gegnum verðlagsnefndir til að ákveða verð á þessum afurðum. Með öðrum orðum, þetta eru lausnir sem byggja á samlegð og samvinnu. Þessi úrræði samvinnu- og jafnaðarsamfélagsins er mörgum þyrnir í auga, sennilega fyrst og fremst af pólitískum ástæðum. Ég leyfi mér hins vegar að spyrja hvort ekki sé rétt að taka niður kreddugleraugun og skoða þetta mál út frá praktískum forsendum og þá fyrst og fremst hagsmunum þeirra sem mest eiga undir því komið að verð á hollustumatvælum sé þeim viðráðanlegt.Enn um staðreyndir Fyrirkomulagið sem mjólkurbændur hafa komið á varð ekki til í lagalegu tómarúmi því það hvílir innan lagaumgjarðar, sem sérstaklega var sniðin til að reyna að knýja fram hagræðingu í greininni neytendum og bændum til hagsbóta. Það hefur tekist. Mjólk og mjólkurafurðir hafa á síðustu tíu árum lækkað að raunvirði um ríflega 20% og varið hag bændanna líka, náð niður kostnaði um þrjá milljarða á ári, tvo milljarða fyrir neytendur og einn milljarð fyrir bændur. Ef litið er á afkomu fyrirtækjanna í keðjunni frá bændum til neytenda þá hefur afkomu MS verið stýrt með verðlagningu á hráefni og afurðum þannig að hún er rétt liðlega eitt % af veltu í góðu ári, um 300 milljónir af 20 milljarða króna veltu. Hagnaður stærsta smásölurisans, Haga, sem í raun ræður örlögum framleiðslufyrirtækja í matvælaiðnaði, nam um 3,6 milljörðum króna af 76 milljarða veltu. Þetta er munurinn á fákeppnisfyrirtæki á markaði án kvaða og fyrirtæki sem lýtur regluverki og aðhaldi! Á grundvelli samvinnu hefur bændum tekist að koma vinnslu mjólkurafurða í farveg sem svipar til þess sem gerist með grannþjóðum okkar. Bændur í norðanverðri Evrópu og víðar hafa með sér svipaðan félagsskap og Auðhumla er með hér og hafa þeir samvinnurekstur um mjólkurvinnslu. Þetta hefur alls staðar leitt til samþjöppunar heima fyrir. Síðan hefur opnast samkeppnismarkaður innan ESB með mjólkurvörur en einnig þar hefur hið sama orðið uppi á teningnum hvað vinnslustigið áhrærir, samþjöppun á samþjöppun ofan. Heimafélagið er víðast hvar lang fyrirferðarmest þótt sums staðar hafi þeim fyrirtækjum tekist að hasla sér völl utan eigin landamæra. Þannig er Arla, sem fyrst var samvinnufélag danskra og sænskra kúabænda, orðið með stærstu mjólkurvörufyrirtækjum í Bretlandi og Norður-Þýskalandi. Í þessu samhengi er Mjólkursamsalan á Íslandi að sjálfsögðu dvergvaxin en hefur engu að síður vegna skynsamlegrar félags- og lagaumgjarðar og á grundvelli samvinnu tekist vel upp.„Frelsiskreddukjaftæði“ Verðstýring í mjólkuriðnaði hefur verið gagnrýnd á forsendum þess sem Þórarinn Eldjárn rithöfundur hefur að vísu í öðru samhengi, kallað „frelsiskreddukjaftæði“. Verðstýringin hefur gengið út á að tryggja sem ódýrasta mjólk. Fulltrúar verkalýðssamtakanna hafa gengið mjög hart fram gagnvart framleiðendum til að halda verðlagi í skefjum en viðleitni þeirra hefur einnig gengið út á að tryggja hag barnafjölskyldna með því að halda mjólkinni á lágmarksverði með verðmillifærslum á milli vöruflokka. Þetta gengur náttúrlega þvert á heilaga ritningu markaðskreddunnar sem segir að verðlag skuli stjórnast alfarið af framleiðslukostnaði hverrar vörutegundar um sig og engar millifærslur leyfðar. Slíkt sé argasti sósíalismi og truflun á lögmálum markaðarins.Hver er hinn veiki? Þegar þessi mál voru rædd á Alþingi síðastliðinn vetur voru uppi tvenns konar sjónarmið sem þó áttu það sameiginlegt að vilja vernda „hinn veika“. Annars vegar, hinn veikburða á markaði gegn hinum allsráðandi. Síðan voru hin sem skilgreindu hinn veika sem tekjulítið fólk sem tryggja þyrfti sem allra bestar afurðir á viðráðanlegu verði. Ég var í síðari hópnum og er enn.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun