Innlent

Vænlegast að leggja áherslu á fá markmið

Kuosmanen átti sæti í samninganefnd Finna sem samdi við ESB um aðildarsamning á árunum 1993 og 1994. Hann skrifaði síðar bók um leið Finnlands í ESB.
Kuosmanen átti sæti í samninganefnd Finna sem samdi við ESB um aðildarsamning á árunum 1993 og 1994. Hann skrifaði síðar bók um leið Finnlands í ESB. Mynd/Vilhelm
Það er lykilatriði fyrir Ísland í aðildarviðræðum við Evrópusambandið (ESB) að samninganefndin hafi fá og skýr markmið í viðræðunum, segir Antti Kuosmanen, sendiherra Finnlands hjá Efnahags- og framfarastofnun Evrópu (OECD).

„Það er mikilvægt að vita nákvæmlega hvað þið viljið fá út úr viðræðunum. Samningamennirnir ættu að hafa mjög skýra hugmynd um hvaða bil gæti reynst erfitt að brúa og leggja mesta áherslu á fá, skýr lykilatriði," segir Kuosmanen. Hann var í samninganefnd Finnlands sem samdi um aðild að ESB á árunum 1993 og 1994, og hélt fyrirlestur í Norræna húsinu í gær um þá vegferð.

Formlegar aðildarviðræður Íslands hófust í lok júlí síðastliðins að lokinni rýnivinnu þar sem löggjöf Íslands var borin saman við löggjöf ESB. Nú standa því yfir viðræður þar sem undirbúinn er aðildarsamningur sem báðir aðilar geta sætt sig við.

Kuosmanen segir að frá ESB séð snúist aðildarviðræðurnar um það hvernig viðræðuþjóðin geti lagað sig að reglum sambandsins. Það þýði hins vegar ekki að ekki sé til staðar svigrúm fyrir nýjar aðildarþjóðir til að ná fram sínum samningsmarkmiðum. „Til að ná sem bestum árangri þarf Ísland að leggja fram mjög sterk rök fyrir sinni afstöðu í nokkrum lykilmálum sem er alveg skýrt að eru mikilvægust."

Spurður hvaða mál hafi reynst erfiðust í samningaviðræðum Finna segir Kuosmanen: „Það voru nokkur mál erfið en það erfiðasta varðaði landbúnaðarmál. Framleiðni finnskra bænda er lítil vegna norðlægrar stöðu landsins."

Finnskir bændur þurfi því annaðhvort talsverða niðurgreiðslu eða hátt verð á markaði til að vera samkeppnishæfir. „Áður en við gengum í ESB tryggðu háir innflutningstollar hátt verð. Við þurftum hins vegar að breyta kerfinu með hliðsjón af landbúnaðarstefnu ESB, sem var mjög erfitt viðfangsefni," segir Kuosmanen.

„Lausnin fólst í ýmsum tæknilegum atriðum en þó aðallega í tvennu. Við fengum að nýta okkur ákveðin verkfæri í sameiginlegu landbúnaðarstefnunni af meiri krafti en önnur ríki. Síðan gaf ESB Finnlandi leyfi til að styrkja innlendan landbúnað beint á máta sem önnur ríki máttu ekki."

Kuosmanen segir að þessi samningsatriði hafi verið nauðsynleg til að tryggja stöðu landbúnaðar í Finnlandi. Hann vill ekki vera með vangaveltur um hvort sambærilegar eða annars konar lausnir væru í boði fyrir Ísland en segir þetta fordæmi þó vera til staðar.magnusl@frettabladid.is



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×