Innantóm loforð Birta Karen Tryggvadóttir skrifar 3. september 2020 07:31 „Borgin skal rekin með ábyrgum og sjálfbærum hætti. Skuldir skulu greiddar niður meðan efnahagsástandið er gott” Svona hljóðar byrjunin á sjötta kafla meirihlutasáttmála borgarstjórnar sem ber heitið Fjármál og rekstur. Borgarstjórn varpar því fram að rekstrarstaða borgarinnar sé traust og góð. Við ígrundun á ársreikningi borgarinnar og atferli meirihlutans á kjörtímabilinu kemur þó annað í ljós. Skattfé almennings leikvöllur fyrir borgarstjórn Núverandi meirihluti tók við á hápunkti tekjugóðæris – tíma sem hefði verið tilvalinn til að greiða niður skuldir og búa í haginn fyrir mögulegar niðursveiflur – eins og kveður á um í sáttmálanum. Aðgerðir borgarstjórnar gengu þvert á þann hluta undirritaðs sáttmála og stækkaði skuldabákn borgarinnar um rúmlega 25 milljarða árið 2018 og 21 milljarð á síðasta ári Núverandi borgarstjórn hélt partýinu gangandi og tók upp þráðinn þar sem fyrrverandi borgarstjórn skildi hann eftir – enda að mörgu leyti sömu flokkar sem að sitja við stjórnvölinn. Hvor tveggja nýttu skattfé borgarbúa í alls konar gæluverkefni á borð við Braggann og mathöllina við Hlemm, sem fóru samtals 458 milljónir umfram kostnaðaráætlun á kostnað grunnþjónustu. Skólar borgarinnar eru verulega fjársvelta og sumir hverjir þarfnast verulegs viðhalds. Hér hefðu borgaryfirvöld getað nýtt skattfé borgarbúa töluvert betur. Partýið búið Ummerki efnahagslægðar tóku að gera vart við sig í upphafi síðasta árs, það óraði þó engan fyrir að hún yrði eins djúp og raun ber vitni. Nú er ljóst að hagkerfið er í niðursveiflu og botninum hefur ekki enn verið náð. Langflestir virðast vera búnir að átta sig á því að partýið er löngu búið en borgarstjórn þrjóskast við. Ríkissjóður hefur haldið vel á spilunum og séð til þess að rými til frekari skuldsetningar sé til staðar. Það sama getur hins vegar ekki verið sagt um Reykjavíkurborg. Í vor óskaði borgin, ásamt öðrum sveitarfélögum, eftir 50 milljarða króna óendurkræfum fjárstuðningi frá ríkinu vegna efnahagslegra áhrifa veirunnar skæðu. Þar að auki var óskað eftir jafnháu láni frá Seðlabankamum á hagkvæmustu kjörum sem völ er á með fimm til sjö afborgunarlausum árum í upphafi lánstímans. Einnig er gert ráð fyrir að þörf verði á viðbótarframlögum fyrir árið 2021. Í umsókn borgarstjórnar til Alþingis var látið í ljós að án stuðnings frá ríkinu stefndi í algjörlega ósjálfbæran rekstur til margra ára og að án hans gæti borgin ekki sinnt þeirri grunnþjónustu sem henni ber að sinna. Ósamræmi í aðgerðum Í byrjun sumars kynnti borgarstjórn svokallað Grænt Plan. Planið lítur til þrettán þátta og eru loftslagsmálin þar höfð að leiðarljósi. Planið var ekki kostnaðarmetið en gera má ráð fyrir að það kosti að minnsta kosti 100 milljarða. Eins og auga gefur leið þá er plan sem þetta skref í rétta átt. Þó er ekki hægt að líta framhjá þeirri staðreynd að svo kostnaðarsöm aðgerð haldist ekki í hendur við fyrri yfirlýsingar borgarinnar um að fjármagn skorti til að halda uppi grunnþjónustu. Samkvæmt sex mánaða árshlutauppgjöri Reykjavíkurborgar stendur ekki til að hagræða í rekstri, skattar eru í lögleyfðu hámarki og samkvæmt minnisblaði Reykjavíkurborgar stendur lánveiting ekki til boða þar sem áætlað veltufé frá rekstri næstu ára stendur ekki undir afborgunum af lánum – borgarstjórn verður að átta sig á því að það verður ekki bæði sleppt og haldið. Ekki það sama á borði og í orði Borgaryfirvöld hafa virt þann hlut meirihlutasáttmálans sem vitnað er í hér að ofan að vettugi. Borgin hefur verið rekin með mjög óábyrgum hætti og heldur áfram að safna skuldum. Sem stendur skuldar samstæða Reykjavíkurborgar yfir 150% af árstekjum sínum. Framundan er verulega brött brekka og því er nauðsynlegt fyrir borgaryfirvöld að forgangsraða í þágu grunnþjónustu. Borginni ber að sýna því skattfé sem að borgarbúar greiða meiri virðingu en svo að því sé sólundað af ábyrgðarleysi, á kostnað grunnþjónustu. Höfundur situr í stjórn Heimdallar, félags ungra Sjálfstæðismanna í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birta Karen Tryggvadóttir Reykjavík Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
„Borgin skal rekin með ábyrgum og sjálfbærum hætti. Skuldir skulu greiddar niður meðan efnahagsástandið er gott” Svona hljóðar byrjunin á sjötta kafla meirihlutasáttmála borgarstjórnar sem ber heitið Fjármál og rekstur. Borgarstjórn varpar því fram að rekstrarstaða borgarinnar sé traust og góð. Við ígrundun á ársreikningi borgarinnar og atferli meirihlutans á kjörtímabilinu kemur þó annað í ljós. Skattfé almennings leikvöllur fyrir borgarstjórn Núverandi meirihluti tók við á hápunkti tekjugóðæris – tíma sem hefði verið tilvalinn til að greiða niður skuldir og búa í haginn fyrir mögulegar niðursveiflur – eins og kveður á um í sáttmálanum. Aðgerðir borgarstjórnar gengu þvert á þann hluta undirritaðs sáttmála og stækkaði skuldabákn borgarinnar um rúmlega 25 milljarða árið 2018 og 21 milljarð á síðasta ári Núverandi borgarstjórn hélt partýinu gangandi og tók upp þráðinn þar sem fyrrverandi borgarstjórn skildi hann eftir – enda að mörgu leyti sömu flokkar sem að sitja við stjórnvölinn. Hvor tveggja nýttu skattfé borgarbúa í alls konar gæluverkefni á borð við Braggann og mathöllina við Hlemm, sem fóru samtals 458 milljónir umfram kostnaðaráætlun á kostnað grunnþjónustu. Skólar borgarinnar eru verulega fjársvelta og sumir hverjir þarfnast verulegs viðhalds. Hér hefðu borgaryfirvöld getað nýtt skattfé borgarbúa töluvert betur. Partýið búið Ummerki efnahagslægðar tóku að gera vart við sig í upphafi síðasta árs, það óraði þó engan fyrir að hún yrði eins djúp og raun ber vitni. Nú er ljóst að hagkerfið er í niðursveiflu og botninum hefur ekki enn verið náð. Langflestir virðast vera búnir að átta sig á því að partýið er löngu búið en borgarstjórn þrjóskast við. Ríkissjóður hefur haldið vel á spilunum og séð til þess að rými til frekari skuldsetningar sé til staðar. Það sama getur hins vegar ekki verið sagt um Reykjavíkurborg. Í vor óskaði borgin, ásamt öðrum sveitarfélögum, eftir 50 milljarða króna óendurkræfum fjárstuðningi frá ríkinu vegna efnahagslegra áhrifa veirunnar skæðu. Þar að auki var óskað eftir jafnháu láni frá Seðlabankamum á hagkvæmustu kjörum sem völ er á með fimm til sjö afborgunarlausum árum í upphafi lánstímans. Einnig er gert ráð fyrir að þörf verði á viðbótarframlögum fyrir árið 2021. Í umsókn borgarstjórnar til Alþingis var látið í ljós að án stuðnings frá ríkinu stefndi í algjörlega ósjálfbæran rekstur til margra ára og að án hans gæti borgin ekki sinnt þeirri grunnþjónustu sem henni ber að sinna. Ósamræmi í aðgerðum Í byrjun sumars kynnti borgarstjórn svokallað Grænt Plan. Planið lítur til þrettán þátta og eru loftslagsmálin þar höfð að leiðarljósi. Planið var ekki kostnaðarmetið en gera má ráð fyrir að það kosti að minnsta kosti 100 milljarða. Eins og auga gefur leið þá er plan sem þetta skref í rétta átt. Þó er ekki hægt að líta framhjá þeirri staðreynd að svo kostnaðarsöm aðgerð haldist ekki í hendur við fyrri yfirlýsingar borgarinnar um að fjármagn skorti til að halda uppi grunnþjónustu. Samkvæmt sex mánaða árshlutauppgjöri Reykjavíkurborgar stendur ekki til að hagræða í rekstri, skattar eru í lögleyfðu hámarki og samkvæmt minnisblaði Reykjavíkurborgar stendur lánveiting ekki til boða þar sem áætlað veltufé frá rekstri næstu ára stendur ekki undir afborgunum af lánum – borgarstjórn verður að átta sig á því að það verður ekki bæði sleppt og haldið. Ekki það sama á borði og í orði Borgaryfirvöld hafa virt þann hlut meirihlutasáttmálans sem vitnað er í hér að ofan að vettugi. Borgin hefur verið rekin með mjög óábyrgum hætti og heldur áfram að safna skuldum. Sem stendur skuldar samstæða Reykjavíkurborgar yfir 150% af árstekjum sínum. Framundan er verulega brött brekka og því er nauðsynlegt fyrir borgaryfirvöld að forgangsraða í þágu grunnþjónustu. Borginni ber að sýna því skattfé sem að borgarbúar greiða meiri virðingu en svo að því sé sólundað af ábyrgðarleysi, á kostnað grunnþjónustu. Höfundur situr í stjórn Heimdallar, félags ungra Sjálfstæðismanna í Reykjavík.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar