Ákall um vopnahlé og grið Kristján Björnsson skrifar 19. febrúar 2024 16:01 Það eru ekki til nógu sterk orð til að lýsa hörmungunum á Gaza á þann hátt að við getum skilið þjáninguna og sorgina sem fylgir þessum ómannúðlega hernaði í Landinu helga. Staðan er grafalvarleg og ákall um vopnahlé þarf að ná eyrum þeirra sem geta stöðvað ófriðinn, morðin og gjöreyðileggingu samfélagsins sem áður lifði í Gaza. Vopnahlé þarf til að skapa líka frið í Ísrael og nálægum löndum. Og nú vofir ógn yfir Rafah. Ég heyri frá prestum Lútherslu kirkjunni í Jórdaníu og Landinu helga að það sé í raun ekki rými til að hugsa leiðir til að halda lífi. Samtöl fólksins eru frekar um það hvernig þau muni deyja. Voninni er sniðinn svo þröngur stakkur að það líkist helst litlum loga á kerti sem búið er að hvolfa yfir. Fátt bendi til annars en að æ minna súrefni komist að kertinu og ljós þess hljóti á endanum að slokkna. Við eigum engin orð frammi fyrir enn einu dánu barni í örmum ömmu sinnar eða afa eða frammi fyrir grímulausum árásásum á saklausar fjölskyldur, sjúklinga og hjálparfólk. Öll börn á Gaza undir 5 ára aldri eru vannærð og samkvæmt Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna er fæðuóöryggið á barmi hungurseyðar. Okkar helsta von er að ákall um vopnahlé nái eyrum stríðsherranna. Í því hrópi þarf röddin frá Íslandi að heyrast með ákalli frá öllum öðrum þjóðum. Við verðum að minna á miklvægi lífsbjargandi mannúðaraðstoðar fyrir allan almenning á svæðinu sem stöðugt er þrengt að með ólýsanlegri eyðileggingu og dauða. Æ erfiðara er að halda úti læknisaðstoð og þau fáu sjúkrahús sem eftir standa eru yfirfull. Neyðin er mikil. Hér heima getum við ekki annað en skorað á þjóðina alla að standa saman að baki kröfunnar um vopnahlé og miskunn. Hjálpargögn þurfa að komast inná svæðið til bjargar varnarlausu fólki. Og þetta ákall þarf að vera alþjóðlegt og koma úr öllum áttum. Ég hef áhyggjur af því að þessi ófriður virðist hafa alla burði til að stigmagnast og breiðast enn frekar út. Hjá vinum mínum í Jerúsalem heyri ég að tortryggni á milli nágranna hefur orðið háskaleg. Þau sem áður voru í viðskiptum eða daglegum samskiptum sniðganga nú hvert annað og lítið þarf til að ofbeldi og óvild blossi upp án tilefnis í borgum og bæjum fjarri vígvellinum. Þá tel ég ekki vænlegt til að friðákall Íslands verði talið trúverðugt ef við látum þess háttar spennu ná út á torg í okkar friðsælu höfuðborg. Skautun í umræðunni og óeyrðir hér heima og óeyrðir og ofbeldi í mörgum borgum annarra landa eru varla til þess fallnar að efna til friðar. Andúð í garð fólks eftir trú eða uppruna getur aldrei verið réttlætanleg. Ákall hefur borist frá mörgum og meðal þeirra má nefna ákall fjölda fjölmennra félagasamtaka á Íslandi sem hvetja stjórnvöld til aðgerða. Í þeim hópi má nefna Hjálparstarf kirkjunnar, presta innflytjenda og biskup Íslands sem tóku höndum saman með Hjálpræðishernum og Siðmennt auk merkra samtaka á borð við Íslandsdeild Amnesti International, Barnaheill á Íslandi, Mannréttindaskrifstofu Íslands, Rauðakrossinn á Íslandi, Samtökin 78, Geðhjálp, Unicef og UN Women á Íslandi og fleiri félög má nefna. Prestar og djáknar Íslands eru sama sinnis. Niðurstaðan er öll á einn veg. Þessu verður að linna. Dauði tuga þúsunda og þar á meðal þúsunda barna kallar á ófrávíkjanlega kröfu um björgun, grið og frið. Stríð á okkar dögum hlýtur að teljast ófyrirgefanlegt þegar lífi saklausra borgara er fórnað einsog í Gaza, Ísrael og víðar. Enginn málstaður er okkur mikilvægari núna en að eyða hatri, skautun og andúð og kalla saman einni röddu eftir friði, skilningi og umburðarlyndi í ljósi þeirra gilda sem við trúm að hjálpi náunga okkar fyrir botni Miðjarðarhafsins. Vinnum að því saman. Höfundur er vígslubiskup í Skálholti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Þjóðkirkjan Jórdanía Ísrael Sameinuðu þjóðirnar Mannréttindi Hjálparstarf Biskupskjör 2024 Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Skoðun Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Náttúruminjasafn Íslands má sinna sýningahaldi! Hilmar J. Malmquist skrifar Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hjarta umhverfismála Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Sjá meira
Það eru ekki til nógu sterk orð til að lýsa hörmungunum á Gaza á þann hátt að við getum skilið þjáninguna og sorgina sem fylgir þessum ómannúðlega hernaði í Landinu helga. Staðan er grafalvarleg og ákall um vopnahlé þarf að ná eyrum þeirra sem geta stöðvað ófriðinn, morðin og gjöreyðileggingu samfélagsins sem áður lifði í Gaza. Vopnahlé þarf til að skapa líka frið í Ísrael og nálægum löndum. Og nú vofir ógn yfir Rafah. Ég heyri frá prestum Lútherslu kirkjunni í Jórdaníu og Landinu helga að það sé í raun ekki rými til að hugsa leiðir til að halda lífi. Samtöl fólksins eru frekar um það hvernig þau muni deyja. Voninni er sniðinn svo þröngur stakkur að það líkist helst litlum loga á kerti sem búið er að hvolfa yfir. Fátt bendi til annars en að æ minna súrefni komist að kertinu og ljós þess hljóti á endanum að slokkna. Við eigum engin orð frammi fyrir enn einu dánu barni í örmum ömmu sinnar eða afa eða frammi fyrir grímulausum árásásum á saklausar fjölskyldur, sjúklinga og hjálparfólk. Öll börn á Gaza undir 5 ára aldri eru vannærð og samkvæmt Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna er fæðuóöryggið á barmi hungurseyðar. Okkar helsta von er að ákall um vopnahlé nái eyrum stríðsherranna. Í því hrópi þarf röddin frá Íslandi að heyrast með ákalli frá öllum öðrum þjóðum. Við verðum að minna á miklvægi lífsbjargandi mannúðaraðstoðar fyrir allan almenning á svæðinu sem stöðugt er þrengt að með ólýsanlegri eyðileggingu og dauða. Æ erfiðara er að halda úti læknisaðstoð og þau fáu sjúkrahús sem eftir standa eru yfirfull. Neyðin er mikil. Hér heima getum við ekki annað en skorað á þjóðina alla að standa saman að baki kröfunnar um vopnahlé og miskunn. Hjálpargögn þurfa að komast inná svæðið til bjargar varnarlausu fólki. Og þetta ákall þarf að vera alþjóðlegt og koma úr öllum áttum. Ég hef áhyggjur af því að þessi ófriður virðist hafa alla burði til að stigmagnast og breiðast enn frekar út. Hjá vinum mínum í Jerúsalem heyri ég að tortryggni á milli nágranna hefur orðið háskaleg. Þau sem áður voru í viðskiptum eða daglegum samskiptum sniðganga nú hvert annað og lítið þarf til að ofbeldi og óvild blossi upp án tilefnis í borgum og bæjum fjarri vígvellinum. Þá tel ég ekki vænlegt til að friðákall Íslands verði talið trúverðugt ef við látum þess háttar spennu ná út á torg í okkar friðsælu höfuðborg. Skautun í umræðunni og óeyrðir hér heima og óeyrðir og ofbeldi í mörgum borgum annarra landa eru varla til þess fallnar að efna til friðar. Andúð í garð fólks eftir trú eða uppruna getur aldrei verið réttlætanleg. Ákall hefur borist frá mörgum og meðal þeirra má nefna ákall fjölda fjölmennra félagasamtaka á Íslandi sem hvetja stjórnvöld til aðgerða. Í þeim hópi má nefna Hjálparstarf kirkjunnar, presta innflytjenda og biskup Íslands sem tóku höndum saman með Hjálpræðishernum og Siðmennt auk merkra samtaka á borð við Íslandsdeild Amnesti International, Barnaheill á Íslandi, Mannréttindaskrifstofu Íslands, Rauðakrossinn á Íslandi, Samtökin 78, Geðhjálp, Unicef og UN Women á Íslandi og fleiri félög má nefna. Prestar og djáknar Íslands eru sama sinnis. Niðurstaðan er öll á einn veg. Þessu verður að linna. Dauði tuga þúsunda og þar á meðal þúsunda barna kallar á ófrávíkjanlega kröfu um björgun, grið og frið. Stríð á okkar dögum hlýtur að teljast ófyrirgefanlegt þegar lífi saklausra borgara er fórnað einsog í Gaza, Ísrael og víðar. Enginn málstaður er okkur mikilvægari núna en að eyða hatri, skautun og andúð og kalla saman einni röddu eftir friði, skilningi og umburðarlyndi í ljósi þeirra gilda sem við trúm að hjálpi náunga okkar fyrir botni Miðjarðarhafsins. Vinnum að því saman. Höfundur er vígslubiskup í Skálholti.
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar