Þegar síðasta eggið fellur 23. júní 2004 00:01 Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir Skoðun Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun „Evrópa er í hnignun“ – Er það samt? Lítum aðeins á söguna Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Vilja Ísland í sambandsríki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum.
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun