Orsakar tækni tepruskap? 28. júní 2004 00:01 Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson Skoðun Betri leið til að velja keppendur inn á Ólympíuleika Pawel Bartoszek Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun
Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu.