Orsakar tækni tepruskap? 28. júní 2004 00:01 Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna er ungbarnadauði lægstur á Íslandi? Þórður Þórkelsson Skoðun
Stuð milli stríða Smári Jósepsson veltir fyrir sér áhrifum tækninnar á mannlegt eðli. Tók nýlega rölt með góðum vini sem er töluvert meira þenkjandi en ég, enda flestum mönnum reyndari. Alltaf gaman að viðra sig og hugsa um djúp hugðarefni meistarans. "Ættum að gera þetta oftar," hugsaði ég með mér. Svona göngutúr jafngildir nokkrum mánuðum af lífi. Strákurinn vildi meina að manneskjan yrði ónýtari með hverju árinu og var alveg sótillur yfir framvindu mála. Hann hafði á orði að því meira sem við reiðum okkur á tæknina, því minna treystum við á okkur sjálf. "Forfeður okkar myndu fussa og sveia yfir tepruskapnum sem er við lýði í dag," staðhæfði hann ennfremur. Þetta kom huganum vel af stað. Er lífsnauðsynlegt að vera með farsíma, bíl, tölvupóst, örbylgjuofn, ferðageislaspilara, leikjatölvu, internetið, dvd og sjónvarp svo eitthvað sé nefnt? Erum við að láta hafa okkur að fíflum með að stökkva á allt sem er matað ofan í okkur ótt og títt? Ég hugsaði þetta um stund út frá sjálfum mér og hvort breytinga væri þörf. Af virðingu við umhverfið mætti ég alveg slökkva á farsímanum. Horfi afskaplega lítið á sjónvarp, merkilegt nokk. Slapp fyrir horn hvað tölvuleikjaæðið varðar, of mikill útivistamaður til að smitast af því áhugamáli. Engin er bifreiðin og það orsakar töluvert labb, sem er mjög gott mál. Internetið nýtist vel í vinnunni og í samskiptum við vini sem dvelja erlendis en lítið notað að óþörfu. Burtséð frá því hversu mikið einhver nýjung er auglýst, þá gleypi ég ekki við henni án þess að kynna mér málið. Ætti maður að vera ánægður með að vera ekki tæknisinnaðri en raun ber vitni? Eða er maður að hellast úr lestinni? Er enn að reyna að komast að niðurstöðu.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun