Ósamkvæmni Vinstri grænna 27. maí 2005 00:01 Forystumenn Vinstri grænna í borgarstjórn Reykjavíkur hafa lýst andstöðu við hugmyndir um að Orkuveitan selji raforku til álvers sem rætt er um að byggja í Helguvík á Reykjanesi. Alfreð Þorsteinsson stjórnarformaður Orkuveitunnar lætur sér þetta greinilega í léttu rúmi liggja enda má hann vita að alltaf er hægt að mynda nýjan meirihluta í borgarstjórn ef Vinstri grænir verða til vandræða. Afstaða Vinstri grænna er að ýmsu leyti einkennileg. Það er ekki verið að ræða um að reisa álver í Reykjavík. Eiga borgaryfirvöld hér að ráða því hvaða atvinnufyrirtæki eru reist í öðrum sveitarfélögum? Eiga þau að setja það sem skilyrði fyrir orkusölu að kaupandinn sé "umhverfisvænn"? Er það ekki heldur mikil forsjárhyggja og afskiptasemi af lögmætum ákvörðunum í öðrum sveitarfélögum? Í þessu máli skírskota Vinstri grænir til þess að þeir séu umhverfisverndarflokkur. Andstaðan við orkusölu til álvers sé á þeim grunni byggð. Hún sé reist á hugsjónum og varðstöðu um málefnagrundvöll flokksins. En þá er eðlilegt að krafist sé samkvæmni í málflutningi og vinnubrögðum. Vinstri grænir koma því miður ekki vel út úr slíku prófi. Ekki yfirgáfu þeir kjötkatla Ráðhússins vegna Kárahnjúkavirkjunar. Og nú þegar R-listinn er að undirbúa stórfelld umhverfisspjöll í nágrenni Öskjuhlíðar og Nauthólsvíkur blæs fulltrúi þeirra, sem er formaður umhverfisráðs Reykjavíkur, á alla gagnrýni, hafnar því að fyrirhugaðar framkvæmdir vegna Háskólans í Reykjavík fari í umhverfismat og smíðar sér furðulegar röksemdir til að hnekkja því að háskólalóðin skaði eitt vinsælasta útivistarsvæði borgarbúa. Flokkur sem er ekki sjálfum sér samkvæmur er ekki trúverðugur. Ástæðan fyrir því að Alfreð Þorsteinsson kímir þegar fulltrúar Vinstri grænna eru með ólund er ekki bara sú að hann getur reitt sig á stuðning Sjálfstæðisflokksins á úrslitastundu heldur þykist hann líklega vita að á endanum eru umhverfisverndarmál ekki nógu stór og þýðingarmikil til að Vinstri grænir láti meirihlutasamstarfið í borgarstjórn lönd og leið fái þeir sínu ekki framgengt. Alfreð þekkir sína samstarfsmenn. Þess vegna hefur hann fyrirskipað að undirbúningur orkusölunnar skuli settur í fullan gang. Sjálfsagt er að ræða á opinberum vettvangi um álver og stóriðju og eðlilegt að um slík efni séu skiptar skoðanir. En þegar til lengri tíma er litið er hætt við að menn muni fremur minnast Vinstri grænna vegna umhverfisspellvirkjanna í Nauthólsvíkinni, gangi þau fram, heldur en deilnanna um orkusölu til álvers í Helguvík. Í stað friðsæls útivistarsvæðis og sérstæðrar náttúru og fuglalífs munum við sjá steinsteypublokkir, malbikaðar flatir og þúsundir ökutækja spúandi olíu og bensíni. Þá verður sagt: Þetta var nú árangurinn af stjórnartíð Vinstri grænna í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Guðmundur Magnússon Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun
Forystumenn Vinstri grænna í borgarstjórn Reykjavíkur hafa lýst andstöðu við hugmyndir um að Orkuveitan selji raforku til álvers sem rætt er um að byggja í Helguvík á Reykjanesi. Alfreð Þorsteinsson stjórnarformaður Orkuveitunnar lætur sér þetta greinilega í léttu rúmi liggja enda má hann vita að alltaf er hægt að mynda nýjan meirihluta í borgarstjórn ef Vinstri grænir verða til vandræða. Afstaða Vinstri grænna er að ýmsu leyti einkennileg. Það er ekki verið að ræða um að reisa álver í Reykjavík. Eiga borgaryfirvöld hér að ráða því hvaða atvinnufyrirtæki eru reist í öðrum sveitarfélögum? Eiga þau að setja það sem skilyrði fyrir orkusölu að kaupandinn sé "umhverfisvænn"? Er það ekki heldur mikil forsjárhyggja og afskiptasemi af lögmætum ákvörðunum í öðrum sveitarfélögum? Í þessu máli skírskota Vinstri grænir til þess að þeir séu umhverfisverndarflokkur. Andstaðan við orkusölu til álvers sé á þeim grunni byggð. Hún sé reist á hugsjónum og varðstöðu um málefnagrundvöll flokksins. En þá er eðlilegt að krafist sé samkvæmni í málflutningi og vinnubrögðum. Vinstri grænir koma því miður ekki vel út úr slíku prófi. Ekki yfirgáfu þeir kjötkatla Ráðhússins vegna Kárahnjúkavirkjunar. Og nú þegar R-listinn er að undirbúa stórfelld umhverfisspjöll í nágrenni Öskjuhlíðar og Nauthólsvíkur blæs fulltrúi þeirra, sem er formaður umhverfisráðs Reykjavíkur, á alla gagnrýni, hafnar því að fyrirhugaðar framkvæmdir vegna Háskólans í Reykjavík fari í umhverfismat og smíðar sér furðulegar röksemdir til að hnekkja því að háskólalóðin skaði eitt vinsælasta útivistarsvæði borgarbúa. Flokkur sem er ekki sjálfum sér samkvæmur er ekki trúverðugur. Ástæðan fyrir því að Alfreð Þorsteinsson kímir þegar fulltrúar Vinstri grænna eru með ólund er ekki bara sú að hann getur reitt sig á stuðning Sjálfstæðisflokksins á úrslitastundu heldur þykist hann líklega vita að á endanum eru umhverfisverndarmál ekki nógu stór og þýðingarmikil til að Vinstri grænir láti meirihlutasamstarfið í borgarstjórn lönd og leið fái þeir sínu ekki framgengt. Alfreð þekkir sína samstarfsmenn. Þess vegna hefur hann fyrirskipað að undirbúningur orkusölunnar skuli settur í fullan gang. Sjálfsagt er að ræða á opinberum vettvangi um álver og stóriðju og eðlilegt að um slík efni séu skiptar skoðanir. En þegar til lengri tíma er litið er hætt við að menn muni fremur minnast Vinstri grænna vegna umhverfisspellvirkjanna í Nauthólsvíkinni, gangi þau fram, heldur en deilnanna um orkusölu til álvers í Helguvík. Í stað friðsæls útivistarsvæðis og sérstæðrar náttúru og fuglalífs munum við sjá steinsteypublokkir, malbikaðar flatir og þúsundir ökutækja spúandi olíu og bensíni. Þá verður sagt: Þetta var nú árangurinn af stjórnartíð Vinstri grænna í Reykjavík.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun