Þrælahald hér á landi 3. desember 2005 06:00 Varla hefur liðið sú vika undanfarna mánuði að ekki birtist fréttir um slæm kjör og aðbúnað erlendra starfsmanna hér á landi. Þetta var aðallega bundið við framkvæmdir við Kárahnjúkavirkjun fyrir nokkrum mánuðum og þá voru það einkum portúgalskir verkamenn og iðnaðarmenn sem umræðan snérist um, en nú berast þessar fréttir víða að af landinu, og eru ekki endilega bundnar við stórframkvæmdir, heldur ekki síður við allskonar húsbyggingar í því mikla þensluástandi sem hér ríkir. Í sumum tilfellum virðist sem hér sé um hálfgert þrælahald að ræða. Það er að lágmarkskrafa að þeir sem flytja þetta fólk hingað til lands, standi við gerða samninga, ekki síst vegna þess að í flestum tilfellum virðist ekki vera um há laun að ræða sem þetta fólk fær. Það stangast að vísu nokkuð á hverju vinnuveitendur þessara manna halda fram og hinir erlendu starfsmenn, en alltént virðist ljóst að það er maðkur í mysunni, sem við Íslendingar getum ekki verið þekktir fyrir. Á sama tíma og okkar er getið á alþjóðavettvangi hvað eftir annað í hópi tekjuhæstu og efnuðustu þjóða heims, að þá virðist sem við séum að nýta okkur fátækt og örbirgð verkafólks í fjarlægum löndum sem býr í mörgum tilfellum við ömurleg kjör og leitar hingað til að sjá sér og sínum farborða. Hingað er þetta fólk fengið með gylliboðum á mælikvarða heimalandanna, en svo reynast þessi gylliboð meira og minna vera svik við þetta fátæka fólk. Lágmarkslaun hér geta í mörgum tilfellum verið há miðað við það sem gengur og gerist í þeim löndum þar sem þetta fólk býr, en það er engin afsökun. Það er að lágmarkskrafa að þeir sem flytja þetta fólk hingað til lands, standi við gerða samninga, ekki síst vegna þess að í flestum tilfellum virðist ekki vera um há laun að ræða sem þetta fólk fær. Vinna þess er svo kannski seld út á mun hærri upphæð, og mismunurinn rennur þá í vasa þeirra sem flytja fólkið hingað eða þeirra sem hafa það í vinnu. Í okkar litla þjóðfélagi ætti að vera hægur vandi að fylgjast með þessum málum, þar sem allir vita allt um alla eins og sagt er. Verkalýðshreyfingin hefur tekið góðar rispur í þessum málum, og meira að segja sett á laggirnar sérstakar eftirlitssveitir til að hafa uppi á erlendum starfsmönnum sem eru hér annaðhvort án tilskilinna leyfa, eða búa við kjör og aðstæður sem ekki eru boðleg í okkar þjóðfélagi. Það ætti reyndar ekki að vera verkefni verkalýðshreyfingarinnar að sjá um að þetta sé í lagi, heldur einhverra opinberra stofnana sem til þess eru bærar. Hvað með Vinnueftirlitið, Vinnumálastofnun, Útlendingastofnun eða þá sveitarfélögin og stofnanir og nefndir á vegum þeirra um land allt og lögregluna? Eru það ekki frekar þessir opinberu aðilar sem eiga að sjá til þess hver í sínu umdæmi að þar sé allt með sóma og sann eins og segir einhvers staðar? Verkalýðsfélögin gætu svo komið athugasemdum sínum á framfæri við þessar stofnanir eftir því sem tilefni gæfist á hverjum stað. Bæði stofnanir á vegum ríkis og sveitarfélaga þurfa þá líka að vera í stakk búnar til að taka að sér þessi verkefni, en á það virðist hafa skort í ýmsum tilvikum. Miklum umsvifum fylgja gjarnan breytingar á ýmsum sviðum og þeim verða stjórnvöld að mæta. Komum í veg fyrir að við fáum á okkur þrælahaldsstimpil! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Jónasson Skoðanir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
Varla hefur liðið sú vika undanfarna mánuði að ekki birtist fréttir um slæm kjör og aðbúnað erlendra starfsmanna hér á landi. Þetta var aðallega bundið við framkvæmdir við Kárahnjúkavirkjun fyrir nokkrum mánuðum og þá voru það einkum portúgalskir verkamenn og iðnaðarmenn sem umræðan snérist um, en nú berast þessar fréttir víða að af landinu, og eru ekki endilega bundnar við stórframkvæmdir, heldur ekki síður við allskonar húsbyggingar í því mikla þensluástandi sem hér ríkir. Í sumum tilfellum virðist sem hér sé um hálfgert þrælahald að ræða. Það er að lágmarkskrafa að þeir sem flytja þetta fólk hingað til lands, standi við gerða samninga, ekki síst vegna þess að í flestum tilfellum virðist ekki vera um há laun að ræða sem þetta fólk fær. Það stangast að vísu nokkuð á hverju vinnuveitendur þessara manna halda fram og hinir erlendu starfsmenn, en alltént virðist ljóst að það er maðkur í mysunni, sem við Íslendingar getum ekki verið þekktir fyrir. Á sama tíma og okkar er getið á alþjóðavettvangi hvað eftir annað í hópi tekjuhæstu og efnuðustu þjóða heims, að þá virðist sem við séum að nýta okkur fátækt og örbirgð verkafólks í fjarlægum löndum sem býr í mörgum tilfellum við ömurleg kjör og leitar hingað til að sjá sér og sínum farborða. Hingað er þetta fólk fengið með gylliboðum á mælikvarða heimalandanna, en svo reynast þessi gylliboð meira og minna vera svik við þetta fátæka fólk. Lágmarkslaun hér geta í mörgum tilfellum verið há miðað við það sem gengur og gerist í þeim löndum þar sem þetta fólk býr, en það er engin afsökun. Það er að lágmarkskrafa að þeir sem flytja þetta fólk hingað til lands, standi við gerða samninga, ekki síst vegna þess að í flestum tilfellum virðist ekki vera um há laun að ræða sem þetta fólk fær. Vinna þess er svo kannski seld út á mun hærri upphæð, og mismunurinn rennur þá í vasa þeirra sem flytja fólkið hingað eða þeirra sem hafa það í vinnu. Í okkar litla þjóðfélagi ætti að vera hægur vandi að fylgjast með þessum málum, þar sem allir vita allt um alla eins og sagt er. Verkalýðshreyfingin hefur tekið góðar rispur í þessum málum, og meira að segja sett á laggirnar sérstakar eftirlitssveitir til að hafa uppi á erlendum starfsmönnum sem eru hér annaðhvort án tilskilinna leyfa, eða búa við kjör og aðstæður sem ekki eru boðleg í okkar þjóðfélagi. Það ætti reyndar ekki að vera verkefni verkalýðshreyfingarinnar að sjá um að þetta sé í lagi, heldur einhverra opinberra stofnana sem til þess eru bærar. Hvað með Vinnueftirlitið, Vinnumálastofnun, Útlendingastofnun eða þá sveitarfélögin og stofnanir og nefndir á vegum þeirra um land allt og lögregluna? Eru það ekki frekar þessir opinberu aðilar sem eiga að sjá til þess hver í sínu umdæmi að þar sé allt með sóma og sann eins og segir einhvers staðar? Verkalýðsfélögin gætu svo komið athugasemdum sínum á framfæri við þessar stofnanir eftir því sem tilefni gæfist á hverjum stað. Bæði stofnanir á vegum ríkis og sveitarfélaga þurfa þá líka að vera í stakk búnar til að taka að sér þessi verkefni, en á það virðist hafa skort í ýmsum tilvikum. Miklum umsvifum fylgja gjarnan breytingar á ýmsum sviðum og þeim verða stjórnvöld að mæta. Komum í veg fyrir að við fáum á okkur þrælahaldsstimpil!
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun