Grefur upp mannabein 30. maí 2005 00:01 Hildur segir starf fornleifafræðingsins fjölbreytt og skemmtilegt og vill ekki viðurkenna að það krefjist meiri þolinmæði en önnur störf. Sjálf hefur hún sérhæft sig í mannabeinarannsóknum og eyðir mestum tíma í að rannsaka gömul bein. "Þar sem Ísland er lítið er starf fornleifafræðinga hér mjög fjölbreytt og við göngum í öll verk. Ég er ekki lokuð inni á rannsóknarstofu allan daginn heldur tek ég líka þátt í uppgreftri og skráningu gagna," segir Hildur, sem vinnur um þessar mundir að stóru verkefni sem lýtur að heilsufarssögu Íslendinga. "Við rannsökum beinagrindur frá landnámi og fram á 19. öld og finnum alla þá sjúkdóma sem beinin gefa upplýsingar um. Undanfarið hefur verið unnið að uppgreftri á miðaldakirkjugarði á Hofstöðum í Mývatnssveit og í sumar á að grafa upp allan garðinn og rannsaka beinin betur. Þarna höfum við fundið ýmislegt áhugavert, til dæmis beinagrind sem er með illkynja krabbameinsæxli, en til eru afar fá dæmi um slíkt á svo gamalli beinagrind." Hildur segir að sér þyki ekki óþægilegt að meðhöndla gömul mannabein en segir mikilvægt að umgangast beinin af virðingu. "Það er líka mikilvægt að vera með vel afmarkaðar rannsóknarspurningar og vita svona nokkurn veginn að hverju verið er að leita. Þetta eru líkamsleifar raunverulegs fólks sem líklega væri sjálft ekki ánægt með að láta grafa sig upp. Mín réttlæting er sú að með beinarannsókninni fái þetta gleymda fólk tækifæri til að hjálpa sögunni og gera gagn." Atvinna Mest lesið Framhjáhöld: Annar rannsóknarlögga en hinn í hundakofann Áskorun Andrés og Margrét gengin í það heilaga Lífið Myndaveisla: Suðræn stemning í afmælisveislu Tres Locos Lífið Bankaforstjóri selur glæsihýsi í Laugardalnum Lífið „Ekki fylgja hverju einasta tískutrendi“ Tíska og hönnun Keypti lóð Gylfa og Alexöndru á 225 milljónir Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Einstakt hönnunarhús í Hlíðunum með gufu, heitum potti og útisturtu Lífið Frændsystkini á leið í lækninn: „Sá á fjölskyldugrúppunni að hann hafði líka komist inn“ Lífið Hefði ekki trúað áhrifunum! Lífið samstarf Fleiri fréttir „Hluti af heild sem við skiljum ekki“ Magnús Geir endurráðinn þjóðleikhússtjóri „Ef ég væri einmana myndi ég ganga í Sjálfstæðisflokkinn“ Myndaveisla: Níu líf of stórkostleg fyrir eftirsjá Þau eru tilnefnd til Ísnálarinnar í ár Hvað eigum við að kalla eiginmann forseta? Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira
Hildur segir starf fornleifafræðingsins fjölbreytt og skemmtilegt og vill ekki viðurkenna að það krefjist meiri þolinmæði en önnur störf. Sjálf hefur hún sérhæft sig í mannabeinarannsóknum og eyðir mestum tíma í að rannsaka gömul bein. "Þar sem Ísland er lítið er starf fornleifafræðinga hér mjög fjölbreytt og við göngum í öll verk. Ég er ekki lokuð inni á rannsóknarstofu allan daginn heldur tek ég líka þátt í uppgreftri og skráningu gagna," segir Hildur, sem vinnur um þessar mundir að stóru verkefni sem lýtur að heilsufarssögu Íslendinga. "Við rannsökum beinagrindur frá landnámi og fram á 19. öld og finnum alla þá sjúkdóma sem beinin gefa upplýsingar um. Undanfarið hefur verið unnið að uppgreftri á miðaldakirkjugarði á Hofstöðum í Mývatnssveit og í sumar á að grafa upp allan garðinn og rannsaka beinin betur. Þarna höfum við fundið ýmislegt áhugavert, til dæmis beinagrind sem er með illkynja krabbameinsæxli, en til eru afar fá dæmi um slíkt á svo gamalli beinagrind." Hildur segir að sér þyki ekki óþægilegt að meðhöndla gömul mannabein en segir mikilvægt að umgangast beinin af virðingu. "Það er líka mikilvægt að vera með vel afmarkaðar rannsóknarspurningar og vita svona nokkurn veginn að hverju verið er að leita. Þetta eru líkamsleifar raunverulegs fólks sem líklega væri sjálft ekki ánægt með að láta grafa sig upp. Mín réttlæting er sú að með beinarannsókninni fái þetta gleymda fólk tækifæri til að hjálpa sögunni og gera gagn."
Atvinna Mest lesið Framhjáhöld: Annar rannsóknarlögga en hinn í hundakofann Áskorun Andrés og Margrét gengin í það heilaga Lífið Myndaveisla: Suðræn stemning í afmælisveislu Tres Locos Lífið Bankaforstjóri selur glæsihýsi í Laugardalnum Lífið „Ekki fylgja hverju einasta tískutrendi“ Tíska og hönnun Keypti lóð Gylfa og Alexöndru á 225 milljónir Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Einstakt hönnunarhús í Hlíðunum með gufu, heitum potti og útisturtu Lífið Frændsystkini á leið í lækninn: „Sá á fjölskyldugrúppunni að hann hafði líka komist inn“ Lífið Hefði ekki trúað áhrifunum! Lífið samstarf Fleiri fréttir „Hluti af heild sem við skiljum ekki“ Magnús Geir endurráðinn þjóðleikhússtjóri „Ef ég væri einmana myndi ég ganga í Sjálfstæðisflokkinn“ Myndaveisla: Níu líf of stórkostleg fyrir eftirsjá Þau eru tilnefnd til Ísnálarinnar í ár Hvað eigum við að kalla eiginmann forseta? Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira