Lífið - notkunarreglur - fjórar stjörnur 28. mars 2007 00:01 Skondin og hrífandi sýning með frábærri músík. Sýningin Lífið - notkunarreglur er ævintýri með söngvum sem gerist í skógi þar sem óræð en kunnugleg lögmál gilda. Verkið er lokaverkefni Nemendaleikhússins en í því leika einnig félagar úr Leikfélagi Akureyrar. Þetta er afar skemmtilega spekingslegt verk sem ber nokkuð sterk höfundareinkenni. Þarna hrynja stærstu spurningar lífsins af vörum áttlausra persóna sem staddar eru í óskilgreindum skógi, þær eru flestar á leiðinni „eitthvað annað og meira“ en allar búa þær yfir einhverjum hæfileikum eða sérþekkingu sem þær skýla sér á bak við. Viðfangsefni verksins mætti draga saman í eina spurningu: Hvað er lífið meira en endalaust óöryggi? Persónurnar þrettán eiga í öllum tegundum samskipta, finna hver aðra og týna, sýna skilning, ástúð og grimmd í þessum míkrókosmos af veröldinni. Viðfangsefnið er þetta „óttalega“ líf, klassískar forhugmyndir um hvernig það á að vera, hræðslan við misskilning eða það að vera öðruvísi. Ástin og ofbeldið kemur líka við sögu, ásamt fleiri líkamlegum kenndum á borð við svengd. Verkið er dálítið móralskt á velmeinandi hátt og afhjúpandi líkt og fyrri verk leikskáldsins Þorvalds Þorsteinssonar. Þekktasta leikrit hans er líklegast ...And Björk, of Course. Líkt og það verk er Lífið - notkunarreglur um óskilgreindar ætlanir, tengslaleysi og persónulega vanþekkingu. Textinn er glaðhlakkalegur og hátimbraður til skiptis. Það er mikill leikur í tungumálinu, sem verður að teljast aðall höfundarins, en leikararnir nýta sér hann óspart. Stundum komst textinn ekki alveg nógu vel til skila eða týndist í atganginum því það gengur jú ýmislegt á í lífinu. Ég skil hins vegar ekki titilinn ennþá og velti enn fyrir mér hvaða reglur er átt við í honum. Leikstjórinn Kjartan Ragnarsson vinnur úr þessum kræsilega efniviði ásamt sínu fólki og skapar forvitnilega og manneskjulega sýningu sem skilur mikið eftir sig. Hitt er þó að mér fannst galli hversu langan tíma það tók að komast inn í verkið eða skilja í hvaða veröld það gerist. Í svo lýðræðislega skrifuðu stykki er ekki sanngjarnt að hampa einum um of en ég verð að minnast á Vigni Rafn Valþórsson sem var framúrskarandi skemmtilegur í hlutverki uppfinningastráksins Huga. Það verður gaman að fylgjast með honum í framtíðinni. Anna Svava Knútsdóttir var líka heillandi og grátbrosleg sem hreindýrið og samferðakonan Bjalla og dramadrottningin Gola var afar skemmtileg í meðförum Kristínar Þóru Haraldsdóttur. Söngnúmer Bjarna Snæbjörnssonar og fyrrgreindra Önnu, Kristínar og hinnar hæfileikaríku Söru Marti Guðmundsdóttur, líður líka seint úr minni. Tónlist Megasar er algjört afbragð og textarnir nokkuð lunknir líka. Í það minnsta fylgdi tónlistin manni út í kvöldið og leitaði á mann aftur daginn eftir. Umgjörðin sem tónlistin skapar hefur meira vægi en nokkur leikmynd og leikarar og leikaraefni fara vel með sitt, hvert með sínu nefi þó, sem og hljómsveitin. Þetta er mjög áheyrileg tónlist sem ég vona innilega að rati einhvern tíma á hljómdisk. Það fer ágætlega um uppfærsluna í Rýminu en plássið býður þó ekki upp á mikið sjónarspil og var full þröngt á köflum. Leikmunir og búningar eru litríkir og skondnir en full bosmamiklir í þrengslunum. Þetta er sómasýning og fengur að nýju íslensku leikriti og frábærri músík. Frammistaða félaga Nemendaleikhússins gefur líka tilefni til frekari bjartsýni. Kristrún Heiða Hauksdóttir Mest lesið Ætlar í blómabað á Balí með manninum sínum Lífið Íslensk börn skorti meiri aga Lífið Kolbrún ber laxerolíu á andlitið Lífið Í hnapphelduna með krókódílamanninum Lífið Maggie Smith er látin Lífið Tökumenn LXS yfirheyrðir í 90 mínútur og áttu ekki að fá inngöngu inn í landið Lífið Fyndnustu dýralífsmyndir ársins Lífið Minnast Bryndísar Klöru á tónleikum: „Pínulítil hugmynd sem stækkaði og stækkaði“ Lífið Hvað gerði Diddy? Mansal, ofbeldi og samsæriskenningar um Justin Bieber Lífið Umdeilt uppáhald arkitekts við Austurvöll Lífið Fleiri fréttir Ný kitla: Ellie og Joel komast aftur í hann krappan Hjem til jul aftur á skjáinn Segir Murphy gera lítið úr kynferðisofbeldi Frumsýning á Vísi: Helga Braga í kolsvartri kómedíu Tæpur helmingur íbúa hefur séð myndina Kynntu dagskrá RIFF 2024 Þakkaði fyrir sig á íslensku Shogun á spjöld sögunnar á Emmy verðlaunahátíðinni Snerting framlag Íslands til Óskarsins „Myndin byggir á minni eigin lífsreynslu“ Hlátur og grátur á Ljósvíkingum Ljósbrot valin besta norræna kvikmyndin Frumsýning á Vísi: Fyrsta stiklan úr Svörtu söndum 2 Ældi næstum úr stressi á Cannes Myndaveisla: Rauður dregill og troðfullt hús á Ljósbroti Snerting hlaut eftirsótt verðlaun Snerting tilnefnd til kvikmyndaverðlauna Norðurlandaráðs Jökull í Kaleo í Glæstar vonir Ljósbrot í forvali til Evrópsku kvikmyndaverðlaunanna Ólafur Darri og Hera Hilmars saman á skjánum í fyrsta sinn Lynch ólíklegur til að leikstýra aftur vegna Covidhræðslu Stórstjörnur í kvikmynd um fundinn í Höfða Sjá meira
Sýningin Lífið - notkunarreglur er ævintýri með söngvum sem gerist í skógi þar sem óræð en kunnugleg lögmál gilda. Verkið er lokaverkefni Nemendaleikhússins en í því leika einnig félagar úr Leikfélagi Akureyrar. Þetta er afar skemmtilega spekingslegt verk sem ber nokkuð sterk höfundareinkenni. Þarna hrynja stærstu spurningar lífsins af vörum áttlausra persóna sem staddar eru í óskilgreindum skógi, þær eru flestar á leiðinni „eitthvað annað og meira“ en allar búa þær yfir einhverjum hæfileikum eða sérþekkingu sem þær skýla sér á bak við. Viðfangsefni verksins mætti draga saman í eina spurningu: Hvað er lífið meira en endalaust óöryggi? Persónurnar þrettán eiga í öllum tegundum samskipta, finna hver aðra og týna, sýna skilning, ástúð og grimmd í þessum míkrókosmos af veröldinni. Viðfangsefnið er þetta „óttalega“ líf, klassískar forhugmyndir um hvernig það á að vera, hræðslan við misskilning eða það að vera öðruvísi. Ástin og ofbeldið kemur líka við sögu, ásamt fleiri líkamlegum kenndum á borð við svengd. Verkið er dálítið móralskt á velmeinandi hátt og afhjúpandi líkt og fyrri verk leikskáldsins Þorvalds Þorsteinssonar. Þekktasta leikrit hans er líklegast ...And Björk, of Course. Líkt og það verk er Lífið - notkunarreglur um óskilgreindar ætlanir, tengslaleysi og persónulega vanþekkingu. Textinn er glaðhlakkalegur og hátimbraður til skiptis. Það er mikill leikur í tungumálinu, sem verður að teljast aðall höfundarins, en leikararnir nýta sér hann óspart. Stundum komst textinn ekki alveg nógu vel til skila eða týndist í atganginum því það gengur jú ýmislegt á í lífinu. Ég skil hins vegar ekki titilinn ennþá og velti enn fyrir mér hvaða reglur er átt við í honum. Leikstjórinn Kjartan Ragnarsson vinnur úr þessum kræsilega efniviði ásamt sínu fólki og skapar forvitnilega og manneskjulega sýningu sem skilur mikið eftir sig. Hitt er þó að mér fannst galli hversu langan tíma það tók að komast inn í verkið eða skilja í hvaða veröld það gerist. Í svo lýðræðislega skrifuðu stykki er ekki sanngjarnt að hampa einum um of en ég verð að minnast á Vigni Rafn Valþórsson sem var framúrskarandi skemmtilegur í hlutverki uppfinningastráksins Huga. Það verður gaman að fylgjast með honum í framtíðinni. Anna Svava Knútsdóttir var líka heillandi og grátbrosleg sem hreindýrið og samferðakonan Bjalla og dramadrottningin Gola var afar skemmtileg í meðförum Kristínar Þóru Haraldsdóttur. Söngnúmer Bjarna Snæbjörnssonar og fyrrgreindra Önnu, Kristínar og hinnar hæfileikaríku Söru Marti Guðmundsdóttur, líður líka seint úr minni. Tónlist Megasar er algjört afbragð og textarnir nokkuð lunknir líka. Í það minnsta fylgdi tónlistin manni út í kvöldið og leitaði á mann aftur daginn eftir. Umgjörðin sem tónlistin skapar hefur meira vægi en nokkur leikmynd og leikarar og leikaraefni fara vel með sitt, hvert með sínu nefi þó, sem og hljómsveitin. Þetta er mjög áheyrileg tónlist sem ég vona innilega að rati einhvern tíma á hljómdisk. Það fer ágætlega um uppfærsluna í Rýminu en plássið býður þó ekki upp á mikið sjónarspil og var full þröngt á köflum. Leikmunir og búningar eru litríkir og skondnir en full bosmamiklir í þrengslunum. Þetta er sómasýning og fengur að nýju íslensku leikriti og frábærri músík. Frammistaða félaga Nemendaleikhússins gefur líka tilefni til frekari bjartsýni. Kristrún Heiða Hauksdóttir
Mest lesið Ætlar í blómabað á Balí með manninum sínum Lífið Íslensk börn skorti meiri aga Lífið Kolbrún ber laxerolíu á andlitið Lífið Í hnapphelduna með krókódílamanninum Lífið Maggie Smith er látin Lífið Tökumenn LXS yfirheyrðir í 90 mínútur og áttu ekki að fá inngöngu inn í landið Lífið Fyndnustu dýralífsmyndir ársins Lífið Minnast Bryndísar Klöru á tónleikum: „Pínulítil hugmynd sem stækkaði og stækkaði“ Lífið Hvað gerði Diddy? Mansal, ofbeldi og samsæriskenningar um Justin Bieber Lífið Umdeilt uppáhald arkitekts við Austurvöll Lífið Fleiri fréttir Ný kitla: Ellie og Joel komast aftur í hann krappan Hjem til jul aftur á skjáinn Segir Murphy gera lítið úr kynferðisofbeldi Frumsýning á Vísi: Helga Braga í kolsvartri kómedíu Tæpur helmingur íbúa hefur séð myndina Kynntu dagskrá RIFF 2024 Þakkaði fyrir sig á íslensku Shogun á spjöld sögunnar á Emmy verðlaunahátíðinni Snerting framlag Íslands til Óskarsins „Myndin byggir á minni eigin lífsreynslu“ Hlátur og grátur á Ljósvíkingum Ljósbrot valin besta norræna kvikmyndin Frumsýning á Vísi: Fyrsta stiklan úr Svörtu söndum 2 Ældi næstum úr stressi á Cannes Myndaveisla: Rauður dregill og troðfullt hús á Ljósbroti Snerting hlaut eftirsótt verðlaun Snerting tilnefnd til kvikmyndaverðlauna Norðurlandaráðs Jökull í Kaleo í Glæstar vonir Ljósbrot í forvali til Evrópsku kvikmyndaverðlaunanna Ólafur Darri og Hera Hilmars saman á skjánum í fyrsta sinn Lynch ólíklegur til að leikstýra aftur vegna Covidhræðslu Stórstjörnur í kvikmynd um fundinn í Höfða Sjá meira