Tekið í nauðhemilinn Auðunn Arnórsson skrifar 10. desember 2007 06:00 Meðal umtöluðustu frétta utan úr heimi í liðinni viku var að hinar sextán leyniþjónustustofnanir Bandaríkjanna hefðu komizt að þeirri niðurstöðu í sameiginlegri skýrslu, að stjórnvöld í Íran ynnu ekki markvisst að því að koma sér upp kjarnorkuvopnum og hefðu raunar hætt því þegar árið 2003. Þessi niðurstaða er í hrópandi mótsögn við málflutning George W. Bush forseta og annarra talsmanna Bandaríkjastjórnar í deilunni við Íran. Og reyndar í mótsögn við það sem þessar sömu leyniþjónustustofnanir hafa haldið fram á undanförnum árum. Sjálfur hefur Bush gengið svo langt að segja að þriðja heimsstyrjöldin væri fyrirsjáanleg og í henni myndi Íran leika eitt aðalhlutverkið. Eftir ófarirnar í Írak er ekki fjarri lagi að álykta, að leyniþjónustustofanir Bandaríkjanna vilji nú freista þess að endurheimta trúverðugleika með því að sýna að þær láti ekki sitjandi ríkisstjórn misnota sig - lengur. En slík kúvending á mati á meintri kjarnorkuvígvæðingarhættu frá klerkunum í Íran kallar á frekari skýringar. Bandaríkjastjórn hefur á síðustu mánuðum lagt mikla áherzlu á að þrýstingur alþjóðasamfélagsins á Írana yrði aukinn; auk þess að hvetja aðildarríki öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna til að samþykkja enn strangari ályktun um refsiaðgerðir en þegar hefur verið gert hefur Bandaríkjastjórn hert eigin einhliða refsiaðgerðir og látið skýrar í það skína að hún ynni að því að undirbúa sprenguárásir á kjarnorkustöðvar Írana til að ljá kröfunum í þeirra garð meira vægi. Frá bæjardyrum flestra Evrópubúa væru slíkar árásir á Íran ævintýralegt gönuhlaup og því hafa fæstir á þeim bæ velt því mikið fyrir sér. Í Bandaríkjunum er stemmningin hins vegar allt önnur, og ekki hefur skort þar á orðróm um að ákvörðun um að Íranar yrðu beitti hervaldi væri skammt undan. Þó eru hernaðarsérfræðingar beggja vegna Atlantsála á einu máli um, að slík árás myndi hafa geigvænlegar afleiðingar, bæði fyrir Bandaríkin sjálf, öll Miðausturlönd og ekki sízt efnahagslíf heimsins. Erfitt er að ímynda sér afleiðingarnar af því að bæta einum vígvellinum enn á þessum slóðum við Írak og Afganistan. Undir þessum kringumstæðum lætur því nærri að spyrja, hvort það sé ekki einfaldlega öryggis- og varnarmálaelíta Bandaríkjanna, sem með skýrslunni nýju er að taka í nauðhemilinn til að freista þess hindra að Bush forseti grípi til þess að ákveða að ráðast á Íran, skyldi hann vilja gera það áður en hann lætur af embætti að ári. Að minnsta kosti plantar sú niðurstaða, að Íranar stefni ekki að því að koma sér upp kjarnorkuvopnum, efasemdum meðal bandarísks almennings um að hagsmunum þeirra væri þjónað með enn einu hernaðarævintýrinu í Austurlöndum nær. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Auðunn Arnórsson Mest lesið Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Halldór 26.04.2025 Halldór SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun
Meðal umtöluðustu frétta utan úr heimi í liðinni viku var að hinar sextán leyniþjónustustofnanir Bandaríkjanna hefðu komizt að þeirri niðurstöðu í sameiginlegri skýrslu, að stjórnvöld í Íran ynnu ekki markvisst að því að koma sér upp kjarnorkuvopnum og hefðu raunar hætt því þegar árið 2003. Þessi niðurstaða er í hrópandi mótsögn við málflutning George W. Bush forseta og annarra talsmanna Bandaríkjastjórnar í deilunni við Íran. Og reyndar í mótsögn við það sem þessar sömu leyniþjónustustofnanir hafa haldið fram á undanförnum árum. Sjálfur hefur Bush gengið svo langt að segja að þriðja heimsstyrjöldin væri fyrirsjáanleg og í henni myndi Íran leika eitt aðalhlutverkið. Eftir ófarirnar í Írak er ekki fjarri lagi að álykta, að leyniþjónustustofanir Bandaríkjanna vilji nú freista þess að endurheimta trúverðugleika með því að sýna að þær láti ekki sitjandi ríkisstjórn misnota sig - lengur. En slík kúvending á mati á meintri kjarnorkuvígvæðingarhættu frá klerkunum í Íran kallar á frekari skýringar. Bandaríkjastjórn hefur á síðustu mánuðum lagt mikla áherzlu á að þrýstingur alþjóðasamfélagsins á Írana yrði aukinn; auk þess að hvetja aðildarríki öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna til að samþykkja enn strangari ályktun um refsiaðgerðir en þegar hefur verið gert hefur Bandaríkjastjórn hert eigin einhliða refsiaðgerðir og látið skýrar í það skína að hún ynni að því að undirbúa sprenguárásir á kjarnorkustöðvar Írana til að ljá kröfunum í þeirra garð meira vægi. Frá bæjardyrum flestra Evrópubúa væru slíkar árásir á Íran ævintýralegt gönuhlaup og því hafa fæstir á þeim bæ velt því mikið fyrir sér. Í Bandaríkjunum er stemmningin hins vegar allt önnur, og ekki hefur skort þar á orðróm um að ákvörðun um að Íranar yrðu beitti hervaldi væri skammt undan. Þó eru hernaðarsérfræðingar beggja vegna Atlantsála á einu máli um, að slík árás myndi hafa geigvænlegar afleiðingar, bæði fyrir Bandaríkin sjálf, öll Miðausturlönd og ekki sízt efnahagslíf heimsins. Erfitt er að ímynda sér afleiðingarnar af því að bæta einum vígvellinum enn á þessum slóðum við Írak og Afganistan. Undir þessum kringumstæðum lætur því nærri að spyrja, hvort það sé ekki einfaldlega öryggis- og varnarmálaelíta Bandaríkjanna, sem með skýrslunni nýju er að taka í nauðhemilinn til að freista þess hindra að Bush forseti grípi til þess að ákveða að ráðast á Íran, skyldi hann vilja gera það áður en hann lætur af embætti að ári. Að minnsta kosti plantar sú niðurstaða, að Íranar stefni ekki að því að koma sér upp kjarnorkuvopnum, efasemdum meðal bandarísks almennings um að hagsmunum þeirra væri þjónað með enn einu hernaðarævintýrinu í Austurlöndum nær.
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun