Fastir pennar

Reglugerðin verði felld úr gildi

Sum mistök eru þess eðlis að þau verða ekki aftur tekin. Önnur eru blessunarlega þannig að það er auðvelt að leiðrétta þau. Öll gerum við mistök og það eru forréttindi að gera mistök sem einfalt er að leiðrétta.

Reglugerð fjármálaráðuneytisins um uppgjör fyrirtækja í erlendum myntum eru mistök og þau á að leiðrétta. Björgólfur Thor Björgólfsson, stjórnarformaður Straums- Burðaráss fjárfestingarbanka, sagði að reglugerð ráðuneytisins gæti orðið til þess að bankinn flytti úr landi. Vafasamt er að líta á orð Björgólfs Thors sem hótun, enda hótanir fremur óskynsamleg leið til að ná fram breytingum.

Hér er fremur um að ræða ábendingu byggða á þeirri staðreynd sem kom fram í röksemdafærslu Björgólfs Thors að fyrirtæki hugsa um sinn hag og hluthafanna og velja sér lögheimili eftir því. Óþarft flækjustig og óvissa um hvort stjórnvöld fylgja skynsamlegri langtímastefnumótun í lögum og reglugerðum eða bregðast við á að því er virðist tilfinningalegum forsendum eru meðal þeirra áhættuþátta sem fjárfestar horfa til þegar þeir taka ákvarðanir um hvar þeir geyma peningana sína.

Reglugerð fjármálaráðherra er dæmi um vanhugsuð viðbrögð til að bregðast við ímyndaðri hættu. Sama gilti um lagasetningu Alþingis til að koma í veg fyrir kaup Kaupþings á SPRON. Þegar upp verður staðið hefur samfélagið í Reykjavík orðið af hátt í tíu milljörðum króna til menningar- og mannúðarstarfsemi í Reykjavík vegna skammsýni stjórnmálamanna. Nú má færa rök fyrir því að þessi reglugerð hafi takmörkuð áhrif.

Alþjóðlegir reikningsskilastaðlar séu fremur leiðbeinandi um verklag fyrirtækja varðandi uppgjörsmynt en reglugerðin. Það er í það minnsta niðurstaða Fjármálaeftirlitsins. Þess þá heldur var vanhugsað að setja slíka reglugerð sem er þá einungis til þess fallin að auka flækjustig og gefa þá mynd af ákvörðunum stjórnvalda að þær séu grunnt hugsaðar og tilviljanakenndar. Það er vart fallið til að auka orðstír okkar í heimi alþjóðaviðskipta. Nú skal því haldið til haga að í leiðara hér 18. febrúar þar sem varað var við reglugerðinni gætti misskilnings á skilgreiningu þeirrar myntar sem heimilt er að nota sem uppgjörsmynt.

Réttur skilningur breytir hins vegar í engu þeirri meginniðurstöðu að hér er farið gegn grunnhugmyndum um að gera Ísland að hagstæðum kosti fyrir fjármálafyrirtæki og laða erlent áhættufé inn í landið. Niðurstaða og röksemdafærsla leiðarans stendur því óhögguð. Enn hefur ekki komið fram rökrétt skýring á reglugerðinni og því eru hinar órökréttu skýringar nærtækastar. Sú sem hæst fer er að Seðlabankinn hafi beitt raddstyrk til að ná fram þessari reglugerð. Ljótt ef satt væri.

Fjármálaráðherra hefur vísað þessari skýringu á bug og ekki ástæða til að rengja það. Eftir stendur það sem Árni Páll Árnason, lögfræðingur og frambjóðandi Samfylkingarinnar, hefur bent á. Að efnislegur rökstuðningur hefur ekki verið færður fyrir takmarkandi reglugerð á sjálfsákvörðunarrétt fyrirtækja. Slíkur rökstuðningur er lágmarkskrafa, en líklegast er best að fjármálaráðherra nýti sér þau forréttindi að hafa gert afturkallanleg mistök og leiðrétti þau.






×