Húsráð gegn grámósku tilverunnar Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 10. september 2008 05:00 Gulltrygg aðferð til að gefa sjálfum sér jákvæðar strokur er að kaupa fallega skó. Sumum kann að virðast þetta heldur þunnildisleg sálfræði en reynslan hefur margsannað að glæsilegt skótau getur þurrkað upp vægan lífsleiða í einu vetfangi. Þannig get ég léttilega fært fyrir því rök að skóbúðaferðir mínar hafi í raun og veru sparað heimilinu háar fjárhæðir sem annars hefðu farið í jóga og sjálfshjálparbækur. Vel heppnuð skókaup duga í marga hamingjudaga séu þeir nógu sjúklega flottir. Annað slagið ranka ég við mér og uppgötva að allt of langur tími hefur liðið síðan síðast og þá á grámóska tilverunnar sér strax skýringar. Því miður kemur gengisfall krónunnar nú illa við þá sem hafa unun af hollri dægradvöl, því skór sem áður kostuðu bara nóg til að kitlandi gæsahúð hríslaðist niður bakið eru nú orðnir svo dýrir að hárin rísa á höfðinu. Þegar guð útbýtti hagsýni og ráðdeild kom ég sennilega of seint því hann sleppti líka að splæsa á mig stundvísi. Því var það ekki meðfædd skynsemi sem um daginn kom í veg fyrir að ég keypti dásamlega en sérlega ópraktíska samkvæmisskó sem fóru mér ó! svo vel, heldur tilhugsunin um parið sem ég átti ennþá ónotað inni í skáp frá síðustu skóbúðarferð. Samkvæmislífið er greinilega í sorglegri rénun. Um helgina hafði skókaupaþörfinni því ekki verið fullnægt þegar ég fékk SMS frá velunnara um ægilega skóútsölu í Perlunni. Öfugt við ferðalög í rándýrar skóbúðir eru útsölumarkaðir kvöl og pína. Skylduræknin rak mig samt af stað og með bæði litlu börnin undir handleggnum tróðst ég gegnum þvöguna í þeim göfuga tilgangi að gera góð kaup. Strax við innganginn svipti múgsefjunin mig hæfileikanum til að greina á milli góðs og ills og rúin dómgreind var ég fyrr en varði farin að máta slísí rauð lakkstígvél. Ekki fyrr en ég sá að fatafella úr hverfinu var að prófa samskonar skó laust þeirri hugmynd niður þeir væru ekki mjög nytsamlegir minni jarðbundnu persónu. Þannig ráku fordómarnir okkur mæðgur upp í ísbúðina á fjórðu og þaðan á sögusýninguna þar sem svartidauði og grimmdarlegir böðlar hræddu líftóruna úr blessuðum börnunum. Afraksturinn fokdýrir sandalar á fimm ára sem munu duga fínt í snjónum í vetur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Gulltrygg aðferð til að gefa sjálfum sér jákvæðar strokur er að kaupa fallega skó. Sumum kann að virðast þetta heldur þunnildisleg sálfræði en reynslan hefur margsannað að glæsilegt skótau getur þurrkað upp vægan lífsleiða í einu vetfangi. Þannig get ég léttilega fært fyrir því rök að skóbúðaferðir mínar hafi í raun og veru sparað heimilinu háar fjárhæðir sem annars hefðu farið í jóga og sjálfshjálparbækur. Vel heppnuð skókaup duga í marga hamingjudaga séu þeir nógu sjúklega flottir. Annað slagið ranka ég við mér og uppgötva að allt of langur tími hefur liðið síðan síðast og þá á grámóska tilverunnar sér strax skýringar. Því miður kemur gengisfall krónunnar nú illa við þá sem hafa unun af hollri dægradvöl, því skór sem áður kostuðu bara nóg til að kitlandi gæsahúð hríslaðist niður bakið eru nú orðnir svo dýrir að hárin rísa á höfðinu. Þegar guð útbýtti hagsýni og ráðdeild kom ég sennilega of seint því hann sleppti líka að splæsa á mig stundvísi. Því var það ekki meðfædd skynsemi sem um daginn kom í veg fyrir að ég keypti dásamlega en sérlega ópraktíska samkvæmisskó sem fóru mér ó! svo vel, heldur tilhugsunin um parið sem ég átti ennþá ónotað inni í skáp frá síðustu skóbúðarferð. Samkvæmislífið er greinilega í sorglegri rénun. Um helgina hafði skókaupaþörfinni því ekki verið fullnægt þegar ég fékk SMS frá velunnara um ægilega skóútsölu í Perlunni. Öfugt við ferðalög í rándýrar skóbúðir eru útsölumarkaðir kvöl og pína. Skylduræknin rak mig samt af stað og með bæði litlu börnin undir handleggnum tróðst ég gegnum þvöguna í þeim göfuga tilgangi að gera góð kaup. Strax við innganginn svipti múgsefjunin mig hæfileikanum til að greina á milli góðs og ills og rúin dómgreind var ég fyrr en varði farin að máta slísí rauð lakkstígvél. Ekki fyrr en ég sá að fatafella úr hverfinu var að prófa samskonar skó laust þeirri hugmynd niður þeir væru ekki mjög nytsamlegir minni jarðbundnu persónu. Þannig ráku fordómarnir okkur mæðgur upp í ísbúðina á fjórðu og þaðan á sögusýninguna þar sem svartidauði og grimmdarlegir böðlar hræddu líftóruna úr blessuðum börnunum. Afraksturinn fokdýrir sandalar á fimm ára sem munu duga fínt í snjónum í vetur.
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun