Aðförin að ÓIafi 28. janúar 2008 10:55 Sterk viðbrögð við þætti mínum með nýjum borgarstjóra í gærkvöld. Flestum sýnist sem Ólafur hafi komist nokkuð sterkur frá borði; altént að hann hafi aflað sér samúðar - sem hann þarf kannski á að halda. Hann talaði hispurslaust um veikindi sín en þó einkum um aðförina að sér; dylgjurnar, óhróðurinn, hatrið. Það er hægt að sjá viðtalið í heild sinni inn á vefhluta visir.is. Ekki vandaði hann Spaugstofunni kveðjurnar - og ljóst að honum sveið illilega undan þeirri mynd sem Ríkissjónvarpið dró upp af honum; sem vitfirrtum geðsjúklingi. Líklega var þar farið yfir strikið ... Vakti athygli mína að Ólafur tók upp hanskann fyrir Dag B. Eggertsson - og sagði, þvert á það sem Mogginn hefur hamrað á í hverjum leiðaranum á fæturn öðrum, að róginn megi og eigi ekki rekja til fyrrverandi borgarstjóra. Mogginn er annars sér kapituli í pólitíkinni þessa dagana. Ofsahatur hans á Samfylkingunni er dæmalaust - og á eiginlega ekkert skylt við blaðamennsku lengur. Að öðru leyti er Mogginn afskaplega vandað blað -og það er fyrst og fremst af þeim sökum sem þessi geðklofi blaðsins fer í taugarnar á mér. Og æ fleirum ... Það var að heyra á Ólafi í þættinum að endurkoma hans í stjórnmálin hafi ekki síst verið óþolandi í huga þeirra sem fyrir sátu á fleti. Auðvitað átti hann þar við Margréti Sverrisdóttur. Trúnaðarbresturinn á milli þeirra var og er augljós. Ólafur vildi - eftir umtalað veikindaleyfi - rétta við sinn pólitíska hlut í borgarstjórn sem Margréti hafði, að hans mati, gloprað niður. Þeirra pólitíska sýn er gerólík. Þar liggur hundurinn grafinn. Þessvegna varð til nýr meirirhluti. Ég býst við að nú sé tímabært að veita Ólafi vinnufrið. Eða er það kannski ekki lengur til siðs ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Borgum rétta vexti - Landsbankinn verði banki allra landsmanna Baldur Borgþórsson Skoðun Skuggaspil valdsins Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Skólaforðun: Rangnefni sem þarfnast nýrrar nálgunar Rakel Norðfjörð Vilhjálmsdóttir Skoðun Hvernig gerðist þetta? Tryggvi Hjaltason Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson Skoðun Gleymdu leikskólabörnin Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun
Sterk viðbrögð við þætti mínum með nýjum borgarstjóra í gærkvöld. Flestum sýnist sem Ólafur hafi komist nokkuð sterkur frá borði; altént að hann hafi aflað sér samúðar - sem hann þarf kannski á að halda. Hann talaði hispurslaust um veikindi sín en þó einkum um aðförina að sér; dylgjurnar, óhróðurinn, hatrið. Það er hægt að sjá viðtalið í heild sinni inn á vefhluta visir.is. Ekki vandaði hann Spaugstofunni kveðjurnar - og ljóst að honum sveið illilega undan þeirri mynd sem Ríkissjónvarpið dró upp af honum; sem vitfirrtum geðsjúklingi. Líklega var þar farið yfir strikið ... Vakti athygli mína að Ólafur tók upp hanskann fyrir Dag B. Eggertsson - og sagði, þvert á það sem Mogginn hefur hamrað á í hverjum leiðaranum á fæturn öðrum, að róginn megi og eigi ekki rekja til fyrrverandi borgarstjóra. Mogginn er annars sér kapituli í pólitíkinni þessa dagana. Ofsahatur hans á Samfylkingunni er dæmalaust - og á eiginlega ekkert skylt við blaðamennsku lengur. Að öðru leyti er Mogginn afskaplega vandað blað -og það er fyrst og fremst af þeim sökum sem þessi geðklofi blaðsins fer í taugarnar á mér. Og æ fleirum ... Það var að heyra á Ólafi í þættinum að endurkoma hans í stjórnmálin hafi ekki síst verið óþolandi í huga þeirra sem fyrir sátu á fleti. Auðvitað átti hann þar við Margréti Sverrisdóttur. Trúnaðarbresturinn á milli þeirra var og er augljós. Ólafur vildi - eftir umtalað veikindaleyfi - rétta við sinn pólitíska hlut í borgarstjórn sem Margréti hafði, að hans mati, gloprað niður. Þeirra pólitíska sýn er gerólík. Þar liggur hundurinn grafinn. Þessvegna varð til nýr meirirhluti. Ég býst við að nú sé tímabært að veita Ólafi vinnufrið. Eða er það kannski ekki lengur til siðs ... -SER.