Stúkumennirnir Bergsteinn Sigurðsson skrifar 13. nóvember 2009 06:00 Sæll Geir, varstu að leita að mér?" „Já, blessaður, Pálmi minn, takk fyrir að líta við. Manstu eftir ferðinni þarna til Sviss um daginn?" „Hvort ég man, gimmí fæv!" „Við vorum að fá kreditkortareikning upp á 3,2 milljónir sem ég á frekar erfitt með að botna í." „Nú?" „Já, hér er til dæmis ein færsla frá Rauðu myllunni upp á nokkur þúsund franka. Kannastu eitthvað við það?" „Öh... ja, það er séns ég hafi kíkt þar inn." „Er þetta bakarí eða eitthvað svoleiðis?" „Nei, þetta er hérna svona sko veitingastaður. Í Rauða hverfinu." „Ókei, það útskýrir þetta kampavín á reikningnum." „Það sko var ekki handa mér, ég drekk ekki einu sinni kampavín. Það voru þarna þrjár stelpur, greinilega ógeðslega fátækar því þær áttu ekki einu sinni fyrir fötum, og þær spurðu hvort ég gæti ekki boðið þeim í glas. Ég eiginlega kunni ekki við að segja nei." „Já, þarna er þér rétt lýst, Pálmi minn, þú hefur alltaf verið ákaflega brjóstgóður maður. En svo er hér fullt af einhverjum öðrum færslum sem ég botna lítið í." „Já, hvað heldurðu að hafi gerst, kortinu var ábyggilega bara stolið." „Hvað ertu að segja? Geta menn ekki einu sinni gengið um Rauða hverfið án þess að vera féflettir? Vissu þeir að þú ert forkólfur í æskulýðsstarfi? Og skiluðu þeir kortinu svo aftur?" „Ja, ég hef bara ábyggilega sofnað eða eitthvað." „Sofnað? Ja hérna, er svona helvíti mikið álag á þér, kallinn? Ég gerði mér ekki grein fyrir því. Úr því þarf að bæta. En skratti hafa þeir náð að strauja kortið á ekki lengri tíma. Ekki nema von að þeir séu svona flinkir í úrverkinu." „Já, svissneska skipulagið, þeim er ekki fisjað saman. En Geir, heldurðu að það verði einhver eftirmál af þessu?" „Pálmi minn, ég er búinn að þekkja þig síðan við vorum litlir. Ég hef spilað fótbolta með þér og veit að þú ert algjörlega flekklaus." „Takk, Geir. Þú ert æði. En hvað heldurðu að þau hin í stjórninni segi?" „Pálmi minn, það er nú alveg óþarfi að vera að íþyngja þeim með svona leiðindum. Þetta gerist á bestu bæjum. Ég er hér með búinn að taka á málinu. En það er reyndar eitt í viðbót. Stúkan sem við erum að byggja í Laugardalnum, ég sé ekki betur en að hún sé komin um 300 milljónir fram úr áætlunum. Veistu eitthvað um það?" „Sko, Geir, ég kíkti hérna aðeins á veitingahús í Kópavogi um daginn og þú trúir ekki í hverju ég lenti…" Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir Skoðun
Sæll Geir, varstu að leita að mér?" „Já, blessaður, Pálmi minn, takk fyrir að líta við. Manstu eftir ferðinni þarna til Sviss um daginn?" „Hvort ég man, gimmí fæv!" „Við vorum að fá kreditkortareikning upp á 3,2 milljónir sem ég á frekar erfitt með að botna í." „Nú?" „Já, hér er til dæmis ein færsla frá Rauðu myllunni upp á nokkur þúsund franka. Kannastu eitthvað við það?" „Öh... ja, það er séns ég hafi kíkt þar inn." „Er þetta bakarí eða eitthvað svoleiðis?" „Nei, þetta er hérna svona sko veitingastaður. Í Rauða hverfinu." „Ókei, það útskýrir þetta kampavín á reikningnum." „Það sko var ekki handa mér, ég drekk ekki einu sinni kampavín. Það voru þarna þrjár stelpur, greinilega ógeðslega fátækar því þær áttu ekki einu sinni fyrir fötum, og þær spurðu hvort ég gæti ekki boðið þeim í glas. Ég eiginlega kunni ekki við að segja nei." „Já, þarna er þér rétt lýst, Pálmi minn, þú hefur alltaf verið ákaflega brjóstgóður maður. En svo er hér fullt af einhverjum öðrum færslum sem ég botna lítið í." „Já, hvað heldurðu að hafi gerst, kortinu var ábyggilega bara stolið." „Hvað ertu að segja? Geta menn ekki einu sinni gengið um Rauða hverfið án þess að vera féflettir? Vissu þeir að þú ert forkólfur í æskulýðsstarfi? Og skiluðu þeir kortinu svo aftur?" „Ja, ég hef bara ábyggilega sofnað eða eitthvað." „Sofnað? Ja hérna, er svona helvíti mikið álag á þér, kallinn? Ég gerði mér ekki grein fyrir því. Úr því þarf að bæta. En skratti hafa þeir náð að strauja kortið á ekki lengri tíma. Ekki nema von að þeir séu svona flinkir í úrverkinu." „Já, svissneska skipulagið, þeim er ekki fisjað saman. En Geir, heldurðu að það verði einhver eftirmál af þessu?" „Pálmi minn, ég er búinn að þekkja þig síðan við vorum litlir. Ég hef spilað fótbolta með þér og veit að þú ert algjörlega flekklaus." „Takk, Geir. Þú ert æði. En hvað heldurðu að þau hin í stjórninni segi?" „Pálmi minn, það er nú alveg óþarfi að vera að íþyngja þeim með svona leiðindum. Þetta gerist á bestu bæjum. Ég er hér með búinn að taka á málinu. En það er reyndar eitt í viðbót. Stúkan sem við erum að byggja í Laugardalnum, ég sé ekki betur en að hún sé komin um 300 milljónir fram úr áætlunum. Veistu eitthvað um það?" „Sko, Geir, ég kíkti hérna aðeins á veitingahús í Kópavogi um daginn og þú trúir ekki í hverju ég lenti…"