TF-HFF 22. janúar 2009 00:01 Í haugi válegra tíðinda er beinlínis lífsnauðsynlegt að eitthvað lýsi upp svartnættið. Maður getur þolað skammdegið ef maður veit fyrir víst að vorið kemur aftur. Því rígheldur maður í góðu fréttirnar. Barack Obama er frábær frétt og ekki síður upplífgandi fyrir andann var fréttin um hetjudáð Sullenbergers flugmanns í þotunni sem brotlenti á Hudson-á. Hann gekk tvisvar um vélina til að fullvissa sig um að allir væru komnir út og fór svo síðastur frá borði. Alvöru hetja sem „axlaði ábyrgð“. Þegar Ísland hrundi voru fyrirferðarmestar myndlíkingar um skip sem strandar. Hætta var á að við „soguðumst niður með bönkunum“ og unnið var „björgunarstarf á strandstað“. Mun nútímalegra og eðlilegra í ljósi leiðandi ferðamáta hefði verið að líkja hruninu við flugslys. Við erum farþegar í sömu vél og öll á leið á sama ákvörðunarstað. Það ætti að vera kappsmál flugfélagsins að öllum líði vel á ferðalaginu. Það voru engar hetjur við stýrið þegar við hröpuðum. Þegar sjórinn kom æðandi á móti okkur sagði flugstjórinn í kallkerfinu: Svona, þetta er ekkert! Hættið að horfa út um gluggann! Eftir brotlendinguna hljóp flugstjórinn fyrstur frá borði, með súperfínu eftirlaunin sín, og síðan var liðinu á Saga Class smalað út og komið á þurrt. Ekki nóg með það. Vesalingunum á Economy Class, sem velktust um í stórsjónum og reyndu að halda sér í eitthvað, var sagt að þeir yrðu að borga Saga Class-miðana fyrir æðislega liðið. Ekki bara þessa ferð, heldur allar aðrar ferðir, bæði í fortíð og framtíð. Það er ömurlegur díll að vera almennur farþegi á TF-HFF. Nú, næstum fjórum mánuðum síðar, ættu farþegarnir að vera komnir á land. Fötin ættu að vera orðin þurr, einhverjir búnir að byggja skýli og einhverjar haldbærar áætlanir uppi um að koma okkur af eyðieyjunni. Það er ekki þannig. Við velkjumst enn um í öldusköflunum og höfum ekki hugmynd um hvenær og þá hver komi að hífa okkur upp í ylvolga þyrlu. Við vitum bara það eitt að við þiggjum ekki aftur far með gamla flugstjóranum. Okkur langar ekki aftur til að hanga hnípin fyrir aftan Saga Class-liðið vitandi að við borgum miðana þess. Þess vegna verður boðað til kosninga í vor. Þess vegna verður skipt um áhöfn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þarf háskólamenntað fólk til að kenna litlum börnum? Aldís Björk Óskarsdóttir Skoðun Svikinn héri að hætti hússins — Ekki lýðræðisveisla Hjörtur Hjartarson Skoðun Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun Halldór 19.10.24 Halldór Hættum þessu bulli – enga strúta hér á landi Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Meiri eftirspurn eftir lausnum en rifrildum um húsnæðismál Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Gerum íslensku að kosningamáli Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun Í átt að betra Íslandi – stjórnmál sem skila árangri Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Menntun er fjárfesting í framtíðinni Geir Sigurðsson Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Í haugi válegra tíðinda er beinlínis lífsnauðsynlegt að eitthvað lýsi upp svartnættið. Maður getur þolað skammdegið ef maður veit fyrir víst að vorið kemur aftur. Því rígheldur maður í góðu fréttirnar. Barack Obama er frábær frétt og ekki síður upplífgandi fyrir andann var fréttin um hetjudáð Sullenbergers flugmanns í þotunni sem brotlenti á Hudson-á. Hann gekk tvisvar um vélina til að fullvissa sig um að allir væru komnir út og fór svo síðastur frá borði. Alvöru hetja sem „axlaði ábyrgð“. Þegar Ísland hrundi voru fyrirferðarmestar myndlíkingar um skip sem strandar. Hætta var á að við „soguðumst niður með bönkunum“ og unnið var „björgunarstarf á strandstað“. Mun nútímalegra og eðlilegra í ljósi leiðandi ferðamáta hefði verið að líkja hruninu við flugslys. Við erum farþegar í sömu vél og öll á leið á sama ákvörðunarstað. Það ætti að vera kappsmál flugfélagsins að öllum líði vel á ferðalaginu. Það voru engar hetjur við stýrið þegar við hröpuðum. Þegar sjórinn kom æðandi á móti okkur sagði flugstjórinn í kallkerfinu: Svona, þetta er ekkert! Hættið að horfa út um gluggann! Eftir brotlendinguna hljóp flugstjórinn fyrstur frá borði, með súperfínu eftirlaunin sín, og síðan var liðinu á Saga Class smalað út og komið á þurrt. Ekki nóg með það. Vesalingunum á Economy Class, sem velktust um í stórsjónum og reyndu að halda sér í eitthvað, var sagt að þeir yrðu að borga Saga Class-miðana fyrir æðislega liðið. Ekki bara þessa ferð, heldur allar aðrar ferðir, bæði í fortíð og framtíð. Það er ömurlegur díll að vera almennur farþegi á TF-HFF. Nú, næstum fjórum mánuðum síðar, ættu farþegarnir að vera komnir á land. Fötin ættu að vera orðin þurr, einhverjir búnir að byggja skýli og einhverjar haldbærar áætlanir uppi um að koma okkur af eyðieyjunni. Það er ekki þannig. Við velkjumst enn um í öldusköflunum og höfum ekki hugmynd um hvenær og þá hver komi að hífa okkur upp í ylvolga þyrlu. Við vitum bara það eitt að við þiggjum ekki aftur far með gamla flugstjóranum. Okkur langar ekki aftur til að hanga hnípin fyrir aftan Saga Class-liðið vitandi að við borgum miðana þess. Þess vegna verður boðað til kosninga í vor. Þess vegna verður skipt um áhöfn.
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun
Ætlum við að þjónusta og meðhöndla og meðferða börn í vanda í bílskúr næst? Barnamálaráðherra axlaðu ábyrgð og segðu af þér! Davíð Bergmann Skoðun