Allar í bæinn Gerður Kristný skrifar 25. október 2010 09:35 „Sumir karlar eru svo frábitnir öllu kvenlegu/að þeir sjá ekki einu sinni móður sína/fyrir fjallskugga föðurins" segir í ljóðinu Furða eftir skáldið Vilborgu Dagbjartsdóttur. Hún var ein þeirra sem hrundi Kvennafrídeginum af stað fyrir 35 árum og gekk fylktu liði niður á Torg í hópi stoltra kvenna til að sýna hvað vinnuframlag þeirra vóg þungt fyrir samfélagið. Það er ekki aðeins við hæfi að vitna í hana í dag, heldur líka einmitt þetta ljóð. Það er nefnilega furðan sem einkennir gjarnan jafnréttissinna. Furðan yfir að kynjamisréttið fái enn að grassera hjá siðuðum þjóðum heldur jafnréttisandanum vakandi, gerir okkur lens eitt andartak en fær okkur síðan til að benda á að ríkjandi hugsunarháttur þurfi ekki að vera eins og hann er. Íslendingar eru fámenn þjóð og við ættum að nýta okkur það til að koma hér á fót þjóðfélagi sem líður hvorki vanvirðingu í garð kvenna né karla. Í dag ber að þakka þeim kvenréttindaforkólfum sem á undan gengu og notuðu tíma sinn, gáfur og kynngi til að komandi kynslóðum biði betra líf en þeim sjálfum. Af því hef ég svo sannarlega notið góðs. Sofnum ekki á verðinum, hittumst ofan í miðbæ Reykjavíkur nú síðdegis og finnum hvað samtakamáttur kvenna er magnaður. Í ljósi þess að laun íslenskra kvenna eru enn að meðaltali um 66% af launum karla finnst mér við hæfi að hafa þennan pistil aðeins 66% af þeirri lengd sem hann er venjulega. Við sjáumst niðri á Torgi! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
„Sumir karlar eru svo frábitnir öllu kvenlegu/að þeir sjá ekki einu sinni móður sína/fyrir fjallskugga föðurins" segir í ljóðinu Furða eftir skáldið Vilborgu Dagbjartsdóttur. Hún var ein þeirra sem hrundi Kvennafrídeginum af stað fyrir 35 árum og gekk fylktu liði niður á Torg í hópi stoltra kvenna til að sýna hvað vinnuframlag þeirra vóg þungt fyrir samfélagið. Það er ekki aðeins við hæfi að vitna í hana í dag, heldur líka einmitt þetta ljóð. Það er nefnilega furðan sem einkennir gjarnan jafnréttissinna. Furðan yfir að kynjamisréttið fái enn að grassera hjá siðuðum þjóðum heldur jafnréttisandanum vakandi, gerir okkur lens eitt andartak en fær okkur síðan til að benda á að ríkjandi hugsunarháttur þurfi ekki að vera eins og hann er. Íslendingar eru fámenn þjóð og við ættum að nýta okkur það til að koma hér á fót þjóðfélagi sem líður hvorki vanvirðingu í garð kvenna né karla. Í dag ber að þakka þeim kvenréttindaforkólfum sem á undan gengu og notuðu tíma sinn, gáfur og kynngi til að komandi kynslóðum biði betra líf en þeim sjálfum. Af því hef ég svo sannarlega notið góðs. Sofnum ekki á verðinum, hittumst ofan í miðbæ Reykjavíkur nú síðdegis og finnum hvað samtakamáttur kvenna er magnaður. Í ljósi þess að laun íslenskra kvenna eru enn að meðaltali um 66% af launum karla finnst mér við hæfi að hafa þennan pistil aðeins 66% af þeirri lengd sem hann er venjulega. Við sjáumst niðri á Torgi!
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun