Jón Sigurður Eyjólfsson: Forsetinn og gígurinn Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 28. apríl 2010 06:00 „Hann gaf nafn landinu og kallaði Grænland og kvað menn það myndu fýsa þangað farar, að landið ætti nafn gott." Þannig segir Íslendingabók frá upphafi íslenskrar markaðsetningar. Þó að víðar sé fjölmennara en á Grænlandi bar ekki skugga á þessa aðferðarfræði fyrr en á þessu ári. Var þessi norræna auglýsingatækni feðganna Eiríks og Leifs orðinn okkur Íslendingum geðgróin svo við urðum eins og talandi auglýsingabæklingur frá Ferðamálastofu þegar útlendingar heyrðu til. En kannski er þetta að breytast eftir umskipti Ólafs Ragnars Grímssonar forseta. Hann hafði farið eftir aðferðarfræði feðganna af meiri tryggð en flestir aðrir. Það kom því mörgum á óvart að hann skyldi snúa við blaðinu með Kötluspánni sinni. Tók hann þar upp þráðinn þar sem hinn grami Hrafna Flóki lagði honum þegar hann stóð öskurillur upp á Ármannsfelli og nefndi landið Ísland jafnvel þó hann væri að horfa yfir fallegasta fjörð landsins. Það vill svo til að ég er sjálfur að vestan og sé oft lífið frá Ármannsfelli. Hef ég því mestu ýmigust á markaðsetningu af þessu tagi rétt eins og fallega spunnum vefum stjórnmálamanna, fyrirtækja og hagsmunasamtaka. Fréttatilkynningar úr þessum vefstólum geta verið álíka ósvífnar og að segja mönnum sem eiga rætur sínar að rekja til Bretlands og Noregs að jökuleyjan mikla sé grænt land. Grænlendingar sjálfir láta ekki segja sér þessa vitleysu of oft og kalla landið Land fólksins eða Kalaallit Nunaat. Vínlandsnafnið var flopp frá upphafi en nafnið sem Hrafna Flóki fann upp í bræði sinni iljar enn um hjartarætur þegar menn taka sér það í munn. Er því ekki löngu orðið tímabært að hætta þessum markaðstengda tepruskap og fara að tala vestfirsku? Það sjá allir í gegnum þetta nema við sjálf. Við höldum að fólk sé að afpanta ferðir til landsins vegna orða forsetans en málið er að það hefur ekki áhuga á að verða strandaglópar vegna öskufallsins úr Eyjafjallajökli. Mig dreymir um veröld þar sem menn geta talað vestfirsku við alþjóð. En þar til að sá tími rennur upp vil ég benda á að mennirnir álykta en guð ræður. Ferðafrömuðum sem og heimsbyggðinni allri ber því frekar að óttast það sem kemur upp úr gígunum frekar en það sem kemur upp úr forsetanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun
„Hann gaf nafn landinu og kallaði Grænland og kvað menn það myndu fýsa þangað farar, að landið ætti nafn gott." Þannig segir Íslendingabók frá upphafi íslenskrar markaðsetningar. Þó að víðar sé fjölmennara en á Grænlandi bar ekki skugga á þessa aðferðarfræði fyrr en á þessu ári. Var þessi norræna auglýsingatækni feðganna Eiríks og Leifs orðinn okkur Íslendingum geðgróin svo við urðum eins og talandi auglýsingabæklingur frá Ferðamálastofu þegar útlendingar heyrðu til. En kannski er þetta að breytast eftir umskipti Ólafs Ragnars Grímssonar forseta. Hann hafði farið eftir aðferðarfræði feðganna af meiri tryggð en flestir aðrir. Það kom því mörgum á óvart að hann skyldi snúa við blaðinu með Kötluspánni sinni. Tók hann þar upp þráðinn þar sem hinn grami Hrafna Flóki lagði honum þegar hann stóð öskurillur upp á Ármannsfelli og nefndi landið Ísland jafnvel þó hann væri að horfa yfir fallegasta fjörð landsins. Það vill svo til að ég er sjálfur að vestan og sé oft lífið frá Ármannsfelli. Hef ég því mestu ýmigust á markaðsetningu af þessu tagi rétt eins og fallega spunnum vefum stjórnmálamanna, fyrirtækja og hagsmunasamtaka. Fréttatilkynningar úr þessum vefstólum geta verið álíka ósvífnar og að segja mönnum sem eiga rætur sínar að rekja til Bretlands og Noregs að jökuleyjan mikla sé grænt land. Grænlendingar sjálfir láta ekki segja sér þessa vitleysu of oft og kalla landið Land fólksins eða Kalaallit Nunaat. Vínlandsnafnið var flopp frá upphafi en nafnið sem Hrafna Flóki fann upp í bræði sinni iljar enn um hjartarætur þegar menn taka sér það í munn. Er því ekki löngu orðið tímabært að hætta þessum markaðstengda tepruskap og fara að tala vestfirsku? Það sjá allir í gegnum þetta nema við sjálf. Við höldum að fólk sé að afpanta ferðir til landsins vegna orða forsetans en málið er að það hefur ekki áhuga á að verða strandaglópar vegna öskufallsins úr Eyjafjallajökli. Mig dreymir um veröld þar sem menn geta talað vestfirsku við alþjóð. En þar til að sá tími rennur upp vil ég benda á að mennirnir álykta en guð ræður. Ferðafrömuðum sem og heimsbyggðinni allri ber því frekar að óttast það sem kemur upp úr gígunum frekar en það sem kemur upp úr forsetanum.
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun