Með Vigdísi á veggnum 9. ágúst 2010 07:45 Þegar ég fæddist var Vigdís Finnbogadóttir forseti Íslands. Ég ólst upp í skýlausri aðdáun á þessum forseta, eins og er líklega algengt með krakka og þjóðhöfðingja. Aðdáunin hefur hins vegar ekki elst af mér með tímanum, og gerir líklega ekki héðan af. Ég veit líka vel að fjölmargir eru sömu skoðunar. Ég er hins vegar of ung til þess að aðdáunin hafi stafað af embættisverkum Vigdísar. Það nægði mér að hún var forseti og hún var kona. Og enn er það alveg næg ástæða til þess að bera virðingu fyrir og dást að henni. Hún var jú forseti og hún er kona, og það er því miður enn mjög óalgengt og um leið stórmerkilegt. Og sama hvað fólki getur þótt um persónuna og embættismanninn er ekkert hægt að deila um það. Það eru forréttindi fyrir stelpur og stráka að geta alist upp með þess konar fyrirmynd. Það er líka merkilegt fyrir íslensk börn nútímans að alast upp með konu sem forsætisráðherra og fyrirmynd, þó eðli málsins samkvæmt séu skoðanir mun skiptari á störfum hennar í embætti. Það á ekkert að trufla huga barna með slíku, því merkilegt er það, sama hvaða pólitík hún stundar. Af því að ég var of ung til að hafa munað sérstaklega eftir forsetatíð Vigdísar og hvað þá tímanum þar á undan var það sérstaklega skemmtilegt að eignast ævisöguna hennar. Ég hef reyndar ekki enn tímt að klára hana. Það er gaman að lesa ævisögur merkra kvenna - og karla - þessar í fyrri flokknum eru bara ekki alveg eins algengar enn þá. Lesturinn er ekki síst ánægjulegur vegna þess hversu breytingar síðustu þrjátíu ára eða svo sjást vel í gegnum hann. Þótt enn sé langt í land hvað varðar jafnrétti getum við allavega þakkað fyrir að konur í opinberum störfum eru ekki lengur spurðar að því hvort þær séu hreinar meyjar og hvort það hái þeim ekki í starfi ef þær eru ógiftar, eins og þá var gert. aðdáunin sem ég deili blessunarlega með meðleigjandanum sést best í því að tvær myndir af forsetanum fyrrverandi prýða nú heimilið. Önnur er af Vigdísi sem virðulegum forseta, sú hangir inni í stofu og minnir á að konum sé allt mögulegt. Hin er í eldhúsinu og sýnir frambjóðandann Vigdísi leika sér í parís - henni er ætlað að minna heimiliskonurnar á að of dannaðar konur komast aldrei í sögubækurnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Þórunn Elísabet Bogadóttir Mest lesið Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun
Þegar ég fæddist var Vigdís Finnbogadóttir forseti Íslands. Ég ólst upp í skýlausri aðdáun á þessum forseta, eins og er líklega algengt með krakka og þjóðhöfðingja. Aðdáunin hefur hins vegar ekki elst af mér með tímanum, og gerir líklega ekki héðan af. Ég veit líka vel að fjölmargir eru sömu skoðunar. Ég er hins vegar of ung til þess að aðdáunin hafi stafað af embættisverkum Vigdísar. Það nægði mér að hún var forseti og hún var kona. Og enn er það alveg næg ástæða til þess að bera virðingu fyrir og dást að henni. Hún var jú forseti og hún er kona, og það er því miður enn mjög óalgengt og um leið stórmerkilegt. Og sama hvað fólki getur þótt um persónuna og embættismanninn er ekkert hægt að deila um það. Það eru forréttindi fyrir stelpur og stráka að geta alist upp með þess konar fyrirmynd. Það er líka merkilegt fyrir íslensk börn nútímans að alast upp með konu sem forsætisráðherra og fyrirmynd, þó eðli málsins samkvæmt séu skoðanir mun skiptari á störfum hennar í embætti. Það á ekkert að trufla huga barna með slíku, því merkilegt er það, sama hvaða pólitík hún stundar. Af því að ég var of ung til að hafa munað sérstaklega eftir forsetatíð Vigdísar og hvað þá tímanum þar á undan var það sérstaklega skemmtilegt að eignast ævisöguna hennar. Ég hef reyndar ekki enn tímt að klára hana. Það er gaman að lesa ævisögur merkra kvenna - og karla - þessar í fyrri flokknum eru bara ekki alveg eins algengar enn þá. Lesturinn er ekki síst ánægjulegur vegna þess hversu breytingar síðustu þrjátíu ára eða svo sjást vel í gegnum hann. Þótt enn sé langt í land hvað varðar jafnrétti getum við allavega þakkað fyrir að konur í opinberum störfum eru ekki lengur spurðar að því hvort þær séu hreinar meyjar og hvort það hái þeim ekki í starfi ef þær eru ógiftar, eins og þá var gert. aðdáunin sem ég deili blessunarlega með meðleigjandanum sést best í því að tvær myndir af forsetanum fyrrverandi prýða nú heimilið. Önnur er af Vigdísi sem virðulegum forseta, sú hangir inni í stofu og minnir á að konum sé allt mögulegt. Hin er í eldhúsinu og sýnir frambjóðandann Vigdísi leika sér í parís - henni er ætlað að minna heimiliskonurnar á að of dannaðar konur komast aldrei í sögubækurnar.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun