Ódýrt og óspennandi Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 25. nóvember 2010 00:01 Djammararnir ákveða að halda kyrru fyrir í íbúðinni um sinn og fylgjast með atferli og aðferðum geimveranna þar til þau treysta sér til að leggja á flótta. Bíó Skyline Leikstjórar: Colin Strause, Greg Strause. Aðalhlutverk: Eric Balfour, Scottie Thompson, Brittany Daniel, Crystal Reed, Donald Faison, David Zayas. Hópur fólks vaknar í þakíbúð skýjakljúfs um miðja nótt eftir að hafa fengið sér í aðra tána. Risastór geimskip svífa yfir Los Angeles-borg og svo virðist sem hinir framandi gestir hafi gangsett eins konar „mann-ryksugu" sem sogar fólk upp í geimskipin. Djammararnir ákveða því að halda kyrru fyrir í íbúðinni um sinn og fylgjast með atferli og aðferðum geimveranna þar til þau treysta sér til að leggja á flótta. Þessi söguflétta er að sjálfsögðu afskaplega bjánaleg en gæti eflaust virkað ef myndin tæki sig ekki svona alvarlega. Vísindaskáldskapur verður annað hvort að skapa trúverðugar aðstæður (eins langt og trúverðugleikinn nær) eða halda sig í létt-flippuðum gír. Leikaralið Skyline er af ódýrustu sort og brellurnar upp og ofan. Þetta gæti ég fyrirgefið ef persónurnar væru áhugaverðar, eða allavega fyndnar. Það eru þær ekki. Engum stekkur bros. Ekki leikurunum. Ekki leikstjórunum. Ekki áhorfendum. Þegar ég hélt að myndinni væri lokið stóð ég pirraður á fætur, renndi upp yfirhöfninni og hugsaði: „Þetta hefði varla getað verið verra". En myndinni var ekki lokið. Ónei. Fimm sprenghlægilegar mínútur voru eftir, og ég hló svo sannarlega ekki „með þeim". Þegar þær voru á enda stóð ég aftur á fætur og hugsaði: „Merkilegt. Þeim tókst að gera þetta enn verra." Niðurstaða: Ein stjarna fyrir Skyline og önnur fyrir skemmtilegu handþurrkuna á snyrtingu Laugarásbíós. Hún er alltaf jafn hress. Mest lesið Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Gagnrýni Uppistandarar, ráðherrar og kempur á þorrablóti Vals Lífið Tískan við þingsetningu: Snjórinn stoppaði ekki flottheitin Tíska og hönnun Sundlaugastarfsmenn skemmtu sér á þurru landi Lífið Jóhannes Haukur fer mikinn í Marvel stiklu Bíó og sjónvarp Mætti dópaður í Kastljós og laug blákalt að alþjóð Lífið Seldist upp á einni mínútu Lífið Best klæddu, flippuðustu og fáklæddustu á Grammy Tíska og hönnun Drengurinn skal heita Ezra Lífið „Dorrit var eiginlega Séð og heyrt stúlkan“ Lífið Fleiri fréttir Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira
Bíó Skyline Leikstjórar: Colin Strause, Greg Strause. Aðalhlutverk: Eric Balfour, Scottie Thompson, Brittany Daniel, Crystal Reed, Donald Faison, David Zayas. Hópur fólks vaknar í þakíbúð skýjakljúfs um miðja nótt eftir að hafa fengið sér í aðra tána. Risastór geimskip svífa yfir Los Angeles-borg og svo virðist sem hinir framandi gestir hafi gangsett eins konar „mann-ryksugu" sem sogar fólk upp í geimskipin. Djammararnir ákveða því að halda kyrru fyrir í íbúðinni um sinn og fylgjast með atferli og aðferðum geimveranna þar til þau treysta sér til að leggja á flótta. Þessi söguflétta er að sjálfsögðu afskaplega bjánaleg en gæti eflaust virkað ef myndin tæki sig ekki svona alvarlega. Vísindaskáldskapur verður annað hvort að skapa trúverðugar aðstæður (eins langt og trúverðugleikinn nær) eða halda sig í létt-flippuðum gír. Leikaralið Skyline er af ódýrustu sort og brellurnar upp og ofan. Þetta gæti ég fyrirgefið ef persónurnar væru áhugaverðar, eða allavega fyndnar. Það eru þær ekki. Engum stekkur bros. Ekki leikurunum. Ekki leikstjórunum. Ekki áhorfendum. Þegar ég hélt að myndinni væri lokið stóð ég pirraður á fætur, renndi upp yfirhöfninni og hugsaði: „Þetta hefði varla getað verið verra". En myndinni var ekki lokið. Ónei. Fimm sprenghlægilegar mínútur voru eftir, og ég hló svo sannarlega ekki „með þeim". Þegar þær voru á enda stóð ég aftur á fætur og hugsaði: „Merkilegt. Þeim tókst að gera þetta enn verra." Niðurstaða: Ein stjarna fyrir Skyline og önnur fyrir skemmtilegu handþurrkuna á snyrtingu Laugarásbíós. Hún er alltaf jafn hress.
Mest lesið Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Gagnrýni Uppistandarar, ráðherrar og kempur á þorrablóti Vals Lífið Tískan við þingsetningu: Snjórinn stoppaði ekki flottheitin Tíska og hönnun Sundlaugastarfsmenn skemmtu sér á þurru landi Lífið Jóhannes Haukur fer mikinn í Marvel stiklu Bíó og sjónvarp Mætti dópaður í Kastljós og laug blákalt að alþjóð Lífið Seldist upp á einni mínútu Lífið Best klæddu, flippuðustu og fáklæddustu á Grammy Tíska og hönnun Drengurinn skal heita Ezra Lífið „Dorrit var eiginlega Séð og heyrt stúlkan“ Lífið Fleiri fréttir Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira