Jón Sigurður Eyjólfsson: Skortur hins ríka Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 23. apríl 2010 06:00 Ísland er dásamlegt land. Þar er náttúran með fegursta móti. Hún er hrjúf, köld, eldheit og taumlaus, rétt eins og litríkt mannfólkið sem er fjörugt til orðs og æðis. Þótt aðrar þjóðir eigi sér lengri sögu getum við mætavel verið stoltir af okkar. Fjöldinn allur hefur menntað sig víða um heim og landinn er vel upplýstur. En þrátt fyrir það vöknum við vonsvikin einn daginn. Ekki vegna þess að okkur hélst ekki á peningunum sem reyndust hillingar einar heldur vegna þess að okkur finnst þjóðfélagið rotið. Jafnvel ógeðslegt eins og Styrmir segir. Hvað er það sem skortir? Ég var að velta þessu fyrir mér á kránni Ake Carlos hér í spænska þorpinu Zújar en þar grípum við oft í ölkrús eftir dagsverk á akrinum. Jarðeigandi einn var með okkur í för en hann lét gaminn geisa enda fróður um marga hluti og upplýstari en flestir sveitungar. Þó á hann það til að fara offari enda kann hann sér ekki hófs þegar áfengi er annars vegar. Þegar hann heyrði vinnumann nokkurn játa að hann væri trúaður mjög tókst jarðeigandinn á loft. Hafði hann kynnt sér trúmálin vel og gat nú stungið upp í trúaða vinnumanninn með öllum þeim vanköntum sem fróðir menn finna á hinni helgu bók. „Þú þekkir eflaust biblíuna betur en ég," svaraði vinnumaðurinn hæversklega. „Hitt er annað mál að ég var fylliraftur. Konan kveið fyrir heimkomu minni á kvöldin og krakkarnir mínir skömmuðust sín fyrir mig. Eftir að Jesús kom inn í líf mitt hefur hins vegar orðið sú breyting á að ég bý við fullkomið ástríki og börnin hafa endurheimt þann föður sem þau eiga skilið." Jarðeigandinn svaraði engu en dreypti á ölinu. Fannst mér nokkur skilaboð liggja í þessu samtali. Eflaust þurfum við ekki fleiri sérfræðinga, besservissera, lög, reglur, dómara né þjóðfundi um þau gildi sem við viljum halda í heiðri. Við þurfum trú. Ekki svo að við þurfum að halda til kirkju á sunnudögum og stinga nefinu ofan í biblíuna í stað þess að arka með kröfuspjöld og krepptan hnefa um Austurvöll. Heldur mættum við eflaust tileinka okkur, í staðinn fyrir allt gáfumannatalið, trú á eitthvað annað og meira en peninga, völd og eigið ágæti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að verða fórnarlamb íslenskra skattyfirvalda Arnar Pálsson Skoðun „Eru ekki allir pínu einhverfir í dag?“ Andrea Ólafsdóttir Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Tilgangur atvinnurekstrarbanns Lárus Sigurður Lárusson Skoðun
Ísland er dásamlegt land. Þar er náttúran með fegursta móti. Hún er hrjúf, köld, eldheit og taumlaus, rétt eins og litríkt mannfólkið sem er fjörugt til orðs og æðis. Þótt aðrar þjóðir eigi sér lengri sögu getum við mætavel verið stoltir af okkar. Fjöldinn allur hefur menntað sig víða um heim og landinn er vel upplýstur. En þrátt fyrir það vöknum við vonsvikin einn daginn. Ekki vegna þess að okkur hélst ekki á peningunum sem reyndust hillingar einar heldur vegna þess að okkur finnst þjóðfélagið rotið. Jafnvel ógeðslegt eins og Styrmir segir. Hvað er það sem skortir? Ég var að velta þessu fyrir mér á kránni Ake Carlos hér í spænska þorpinu Zújar en þar grípum við oft í ölkrús eftir dagsverk á akrinum. Jarðeigandi einn var með okkur í för en hann lét gaminn geisa enda fróður um marga hluti og upplýstari en flestir sveitungar. Þó á hann það til að fara offari enda kann hann sér ekki hófs þegar áfengi er annars vegar. Þegar hann heyrði vinnumann nokkurn játa að hann væri trúaður mjög tókst jarðeigandinn á loft. Hafði hann kynnt sér trúmálin vel og gat nú stungið upp í trúaða vinnumanninn með öllum þeim vanköntum sem fróðir menn finna á hinni helgu bók. „Þú þekkir eflaust biblíuna betur en ég," svaraði vinnumaðurinn hæversklega. „Hitt er annað mál að ég var fylliraftur. Konan kveið fyrir heimkomu minni á kvöldin og krakkarnir mínir skömmuðust sín fyrir mig. Eftir að Jesús kom inn í líf mitt hefur hins vegar orðið sú breyting á að ég bý við fullkomið ástríki og börnin hafa endurheimt þann föður sem þau eiga skilið." Jarðeigandinn svaraði engu en dreypti á ölinu. Fannst mér nokkur skilaboð liggja í þessu samtali. Eflaust þurfum við ekki fleiri sérfræðinga, besservissera, lög, reglur, dómara né þjóðfundi um þau gildi sem við viljum halda í heiðri. Við þurfum trú. Ekki svo að við þurfum að halda til kirkju á sunnudögum og stinga nefinu ofan í biblíuna í stað þess að arka með kröfuspjöld og krepptan hnefa um Austurvöll. Heldur mættum við eflaust tileinka okkur, í staðinn fyrir allt gáfumannatalið, trú á eitthvað annað og meira en peninga, völd og eigið ágæti.