Leitin að egginu! Sigga Dögg kynlífsfræðingur skrifar 17. maí 2011 19:30 Umræða um kynlífstækjanotkun hefur einskorðast við konur og kannski má það rekja til spennings okkar yfir heimakynningum á titrandi gersemum. Eða því hversu ábyrgðarfullar við erum í að tryggja okkar eigin fullnægingu. Hvað sem því líður sýnir nýleg rannsókn að meirihluti samkynhneigðra og tvíkynhneigðra karlmanna eigi einnig myndarlegan dótakassa. Tækin einskorðast því ekki við konur þó að umræðan eigi það til að gera það. Ég er oft spurð (oftar en ekki af karlmönnum) um kynlífstæki og þá hvað sé „besta“ og vinsælasta kynlífstækið. Það er réttast að leiðrétta einn misskilning sem snöggvast, það er ekkert „best“ eða eitt rétt þegar kemur að kynlífi. Kynlíf er einstaklingsbundinn leikur sem er síbreytilegur. Þess vegna er talað um dótakassa undir mismunandi tæki og tól en ekki bara eina græju. Það má nefnilega hafa gaman af því að finna út hvort bleikur titrandi höfrungur fullnægi í dag en blátt egg á morgun. Saga kynlífstækja er merkileg í því ljósi að titrarinn var fundinn upp og tæknivæddur til að létta ákveðinni fagstétt karlmanna það verk að fullnægja konum. Þetta er því viðurkennd lausn sem konur og karlar hafa lumað á í skúffunni sinni í langan tíma. Galdurinn felst í titringnum; ef tækið titrar þá virkar það. Flest kynlífstæki sem eru hönnuð fyrir konur miða að örvun á sníp og rétt inn fyrir leggöng. Þau vinsælustu eru því oft í lögun sem er ansi frábrugðin hinum ílanga getnaðarlim og líta frekar út eins og egg, þríhyrnd keila eða baknuddstæki. Þessi sömu tæki eru einnig hentug fyrir endaþarmsörvun, gefið að hönnun tækisins sé þannig að það geti ekki „ryksugast“ upp og týnst í leyndardómum þarmanna. Sumir telja að sá sem kynnir kynlífstæki til leiks sé að ógna eða gera lítið úr hinum aðilanum, líkt og að sá sé ekki að standa sig nægilega vel. Þessu er ég algerlega ósammála. Það að kynna tæki til leiks getur einmitt létt undir þrýstingi hjá þeim sem telur sig bera ábyrgð á að fullnægja kynlífsfélaganum, og getur því verið kærkomin viðbót fyrir báða aðila. Að því gefnu að báðir séu sáttir við titrandi aukahljóð. Það er næstum orðið krafa að konur lumi á heljarinnar kistu undir rúminu sem skarti öllum regnbogans litum af titrandi aukahlutum, sem þær svo kynna til leiks líkt og um hlaðborð af kræsingum væri að ræða. Það hentar ekki öllum að krydda kynlífið með tækjum, ekki frekar en það að krydda matinn með Season All. Kynlífstæki eru persónulegur hlutur sem þarf að kynna með smá fyrirvara og jafnvel prófa sig áfram með í einrúmi áður en það fer að suða undir sænginni. Þá þarf að passa að þrífa tækið eftir hverja notkun og fjarlægja rafhlöðurnar svo tækið endist lengur. Nú er málið bara að prófa sig áfram!Sendu Siggu Dögg póst með spurningum eða óskum um umfjöllunarefni. Netfangið er kynlif@frettabladid.is. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun
Umræða um kynlífstækjanotkun hefur einskorðast við konur og kannski má það rekja til spennings okkar yfir heimakynningum á titrandi gersemum. Eða því hversu ábyrgðarfullar við erum í að tryggja okkar eigin fullnægingu. Hvað sem því líður sýnir nýleg rannsókn að meirihluti samkynhneigðra og tvíkynhneigðra karlmanna eigi einnig myndarlegan dótakassa. Tækin einskorðast því ekki við konur þó að umræðan eigi það til að gera það. Ég er oft spurð (oftar en ekki af karlmönnum) um kynlífstæki og þá hvað sé „besta“ og vinsælasta kynlífstækið. Það er réttast að leiðrétta einn misskilning sem snöggvast, það er ekkert „best“ eða eitt rétt þegar kemur að kynlífi. Kynlíf er einstaklingsbundinn leikur sem er síbreytilegur. Þess vegna er talað um dótakassa undir mismunandi tæki og tól en ekki bara eina græju. Það má nefnilega hafa gaman af því að finna út hvort bleikur titrandi höfrungur fullnægi í dag en blátt egg á morgun. Saga kynlífstækja er merkileg í því ljósi að titrarinn var fundinn upp og tæknivæddur til að létta ákveðinni fagstétt karlmanna það verk að fullnægja konum. Þetta er því viðurkennd lausn sem konur og karlar hafa lumað á í skúffunni sinni í langan tíma. Galdurinn felst í titringnum; ef tækið titrar þá virkar það. Flest kynlífstæki sem eru hönnuð fyrir konur miða að örvun á sníp og rétt inn fyrir leggöng. Þau vinsælustu eru því oft í lögun sem er ansi frábrugðin hinum ílanga getnaðarlim og líta frekar út eins og egg, þríhyrnd keila eða baknuddstæki. Þessi sömu tæki eru einnig hentug fyrir endaþarmsörvun, gefið að hönnun tækisins sé þannig að það geti ekki „ryksugast“ upp og týnst í leyndardómum þarmanna. Sumir telja að sá sem kynnir kynlífstæki til leiks sé að ógna eða gera lítið úr hinum aðilanum, líkt og að sá sé ekki að standa sig nægilega vel. Þessu er ég algerlega ósammála. Það að kynna tæki til leiks getur einmitt létt undir þrýstingi hjá þeim sem telur sig bera ábyrgð á að fullnægja kynlífsfélaganum, og getur því verið kærkomin viðbót fyrir báða aðila. Að því gefnu að báðir séu sáttir við titrandi aukahljóð. Það er næstum orðið krafa að konur lumi á heljarinnar kistu undir rúminu sem skarti öllum regnbogans litum af titrandi aukahlutum, sem þær svo kynna til leiks líkt og um hlaðborð af kræsingum væri að ræða. Það hentar ekki öllum að krydda kynlífið með tækjum, ekki frekar en það að krydda matinn með Season All. Kynlífstæki eru persónulegur hlutur sem þarf að kynna með smá fyrirvara og jafnvel prófa sig áfram með í einrúmi áður en það fer að suða undir sænginni. Þá þarf að passa að þrífa tækið eftir hverja notkun og fjarlægja rafhlöðurnar svo tækið endist lengur. Nú er málið bara að prófa sig áfram!Sendu Siggu Dögg póst með spurningum eða óskum um umfjöllunarefni. Netfangið er kynlif@frettabladid.is.