Dæmi um alvöru töffara Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 9. febrúar 2011 06:00 Spænska sjónvarpið sýnir um þessar mundir þætti sem tileinkaðir eru auglýsingum fyrr og nú. Það er afar athyglisvert að fylgjast með því hvernig Mammon hefur verið tilbeðinn fyrr og nú. Auglýsingar hafa breyst mikil ósköp á síðustu áratugum. Tækninni hefur fleygt fram en svo virðist sem markhópurinn sé alltaf jafn hégómagjarn og vitlaus. Ein af þeim hugmyndum sem flestar auglýsingar eru að sá í karlakolli er sú að við verðum svo voðalegir töffarar við það að eignast hitt og þetta. Ef við kaupum auglýsta vöru fáum við fallegustu kærustuna og girndaraugu kvenna fylgja okkur eins og hundur eiganda sínum. Ég trúði þessari vitleysu lengi vel og skipti þá engu þó ég tæki ekki eina einustu stúlku á löpp í rándýra Boss frakkanum mínum. Ég er ekki með það á hreinu hvað ungum drengjum er kennt í lífsleikni en mikið óskaplega held ég að það gæti sparað þeim mikla orku og pening ef þeim væri sagt frá alvöru töffara strax á unga aldri. Þessi alvöru töffari er nátturlega Díogenes frá Sínópu og það ætti helst að segja frá fundi hans og Alexanders mikla strax í lífsleikni 101. Það vildi þannig til að Díogenes lá í sólbaði þegar Alexander mikli kom í fullum herklæðum, á rauðum dregli og umkringdur undirlægjum til að hitta heimspekinginn auðmjúka. Hann tekur sér stöðu fyrir framan Díogenes sem lá sólsleginn í moldinni. Alexander gerir grein fyrir sér og spyr hvort hann geti nú ekki gert eitthvað fyrir snauðan heimspekinginn. Díogenes lítur á hann og segir; "jú, þú getur það svo sannarlega. Þú mátt taka eitt skref til hliðar." Þá áttaði Alexander sig á því að hann skyggði á sólina. Ef þetta er ekki töffaraskapur þá veit ég ekki hvað. Því má svo bæta við að Díogenes var iðulega klæddur í flík sem líktist einna helst rúmlaki og hann bjó í tunnu sem stóð úti á miðju torginu. Það hefur örugglega einhver kapítalistinn komið því til leiðar að Díogenesar er nú helst minnist fyrir heilkennin sem við hann eru kennd en sá sem þjáist af þeim safnar rusli. Það er að segja rusli sem ekki þarf að borga fyrir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Vindmyllufyrirtæki í áskrift hjá íslenskum almenningi Linda Jónsdóttir Skoðun Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun Hvers virði er vara ef hún er ekki seld? Jón Jósafat Björnsson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun Aulatal um að Evrópa sé veik og getulaus Ole Anton Bieltvedt Skoðun Metnaðarfull markmið og stórir sigrar Halla Helgadóttir Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun „Evrópa er í hnignun“ – Er það samt? Lítum aðeins á söguna Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Vilja Ísland í sambandsríki Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Spænska sjónvarpið sýnir um þessar mundir þætti sem tileinkaðir eru auglýsingum fyrr og nú. Það er afar athyglisvert að fylgjast með því hvernig Mammon hefur verið tilbeðinn fyrr og nú. Auglýsingar hafa breyst mikil ósköp á síðustu áratugum. Tækninni hefur fleygt fram en svo virðist sem markhópurinn sé alltaf jafn hégómagjarn og vitlaus. Ein af þeim hugmyndum sem flestar auglýsingar eru að sá í karlakolli er sú að við verðum svo voðalegir töffarar við það að eignast hitt og þetta. Ef við kaupum auglýsta vöru fáum við fallegustu kærustuna og girndaraugu kvenna fylgja okkur eins og hundur eiganda sínum. Ég trúði þessari vitleysu lengi vel og skipti þá engu þó ég tæki ekki eina einustu stúlku á löpp í rándýra Boss frakkanum mínum. Ég er ekki með það á hreinu hvað ungum drengjum er kennt í lífsleikni en mikið óskaplega held ég að það gæti sparað þeim mikla orku og pening ef þeim væri sagt frá alvöru töffara strax á unga aldri. Þessi alvöru töffari er nátturlega Díogenes frá Sínópu og það ætti helst að segja frá fundi hans og Alexanders mikla strax í lífsleikni 101. Það vildi þannig til að Díogenes lá í sólbaði þegar Alexander mikli kom í fullum herklæðum, á rauðum dregli og umkringdur undirlægjum til að hitta heimspekinginn auðmjúka. Hann tekur sér stöðu fyrir framan Díogenes sem lá sólsleginn í moldinni. Alexander gerir grein fyrir sér og spyr hvort hann geti nú ekki gert eitthvað fyrir snauðan heimspekinginn. Díogenes lítur á hann og segir; "jú, þú getur það svo sannarlega. Þú mátt taka eitt skref til hliðar." Þá áttaði Alexander sig á því að hann skyggði á sólina. Ef þetta er ekki töffaraskapur þá veit ég ekki hvað. Því má svo bæta við að Díogenes var iðulega klæddur í flík sem líktist einna helst rúmlaki og hann bjó í tunnu sem stóð úti á miðju torginu. Það hefur örugglega einhver kapítalistinn komið því til leiðar að Díogenesar er nú helst minnist fyrir heilkennin sem við hann eru kennd en sá sem þjáist af þeim safnar rusli. Það er að segja rusli sem ekki þarf að borga fyrir.
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun
Börn, foreldrar og skólar í vanda: Hvernig eigum við að nálgast verkefnið? Margrét Sigmarsdóttir,Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,Arndís Þorsteinsdóttir,Edda Vikar Guðmundsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Nokkur atriði sem almennum borgara finnst að helst megi ekki ræða – eða mjög sjaldan Hjalti Þórðarson Skoðun