Atvinnubótaráðuneytið Ólafur Þ. Stephensen skrifar 7. janúar 2011 06:15 Hugmyndir um sameinað atvinnuvegaráðuneyti, sem taki við hlutverki sjávarútvegs-, landbúnaðar- og iðnaðarráðuneyta, hafa átt fylgi að fagna í öllum fjórum stærstu stjórnmálaflokkunum á undanförnum árum og ratað inn í stefnu þeirra allra; Samfylkingarinnar, Sjálfstæðisflokksins, Framsóknarflokksins og Vinstri grænna. Talsmenn allra þessara flokka hafa talað fyrir hugmyndinni á Alþingi. Rökin fyrir slíkri sameiningu hafa verið býsna augljós. Þau eru í fyrsta lagi hagræðing í rekstri stjórnarráðsins. Í öðru lagi yrði til stórt og öflugt ráðuneyti sem hefði burði til að standa faglegar að stjórnsýslu. Í þriðja lagi myndi breytingin stuðla að því að ráðherra atvinnuveganna hætti að líta á sig sem sérhagsmunagæzlumann einnar atvinnugreinar, eins og tíðkazt hefur lengi, og einbeitti sér fremur að því að skapa atvinnulífi landsmanna hagstæð, almenn starfsskilyrði. Það er dálítið merkilegt að fólk skuli nú sjá allt mögulegt annað út úr áformum núverandi ríkisstjórnar um að sameina atvinnuvegaráðuneytin. Sumir sjá út úr þeim samsæri um að klekkja á Jóni Bjarnasyni, núverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, jafnvel þótt hans eigin flokkur hafi tekið hugmyndina upp á sína arma talsvert áður en flestum gat dottið í hug að Jón yrði ráðherra. Sumir sjá líka út úr áformunum lævíslega aðferð til að veikja stöðu sjávarútvegs og landbúnaðar í aðildarviðræðunum við ESB - jafnvel þótt allir flokkar hafi sett hugmyndina fram löngu áður en Ísland sótti um aðild. Væntanlega bera stjórnvöld og samningamenn líka hagsmuni allra atvinnuvega á Íslandi fyrir brjósti við samningaborðið, alveg burtséð frá skipulagi stjórnarráðsins. Hagsmunasamtök í sjávarútvegi og landbúnaði hafa lengi verið á móti sameiningu ráðuneyta atvinnuveganna og ekki viljað missa „sitt" ráðuneyti. Nú virðast Samtök iðnaðarins hafa bætzt í hópinn, en þau studdu áður sameiningu ráðuneytanna. Kannski hafa forsvarsmenn SI áhyggjur af því að atvinnustefna Vinstri grænna leggist eins og dauð hönd yfir iðnaðinn ef af sameiningu verður, en líklega er búið að semja um að VG fái nýja ráðuneytið í sinn hlut. Svo gæti líka verið að þeir hafi komizt að sömu niðurstöðu og hagsmunaaðilar í landbúnaði og sjávarútvegi; að það sé miklu þægilegra fyrir sérhagsmunagæzlu öflugra samtaka að hafa lítið og veikburða ráðuneyti og ráðherra sem þarf ekki að taka tillit til hagsmuna annarra greina. Sameining atvinnuvegaráðuneyta höfðar til þeirra sem vilja horfa á almannahag, en er eitur í beinum sérhagsmuna. Það eru frekar meðmæli með því að breytingin verði gerð en hið gagnstæða. Stjórnmálamenn virðast sömuleiðis líta sameiningu jákvæðum augum þegar þeir horfa til skynsamlegs skipulags stjórnarráðsins, en eru minna hrifnir ef þeir eru haldnir þrá eftir ráðherrastól. Þá eru sem flest og minnst ráðuneyti auðvitað eftirsóknarverð - eins konar atvinnubótaráðuneyti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun
Hugmyndir um sameinað atvinnuvegaráðuneyti, sem taki við hlutverki sjávarútvegs-, landbúnaðar- og iðnaðarráðuneyta, hafa átt fylgi að fagna í öllum fjórum stærstu stjórnmálaflokkunum á undanförnum árum og ratað inn í stefnu þeirra allra; Samfylkingarinnar, Sjálfstæðisflokksins, Framsóknarflokksins og Vinstri grænna. Talsmenn allra þessara flokka hafa talað fyrir hugmyndinni á Alþingi. Rökin fyrir slíkri sameiningu hafa verið býsna augljós. Þau eru í fyrsta lagi hagræðing í rekstri stjórnarráðsins. Í öðru lagi yrði til stórt og öflugt ráðuneyti sem hefði burði til að standa faglegar að stjórnsýslu. Í þriðja lagi myndi breytingin stuðla að því að ráðherra atvinnuveganna hætti að líta á sig sem sérhagsmunagæzlumann einnar atvinnugreinar, eins og tíðkazt hefur lengi, og einbeitti sér fremur að því að skapa atvinnulífi landsmanna hagstæð, almenn starfsskilyrði. Það er dálítið merkilegt að fólk skuli nú sjá allt mögulegt annað út úr áformum núverandi ríkisstjórnar um að sameina atvinnuvegaráðuneytin. Sumir sjá út úr þeim samsæri um að klekkja á Jóni Bjarnasyni, núverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, jafnvel þótt hans eigin flokkur hafi tekið hugmyndina upp á sína arma talsvert áður en flestum gat dottið í hug að Jón yrði ráðherra. Sumir sjá líka út úr áformunum lævíslega aðferð til að veikja stöðu sjávarútvegs og landbúnaðar í aðildarviðræðunum við ESB - jafnvel þótt allir flokkar hafi sett hugmyndina fram löngu áður en Ísland sótti um aðild. Væntanlega bera stjórnvöld og samningamenn líka hagsmuni allra atvinnuvega á Íslandi fyrir brjósti við samningaborðið, alveg burtséð frá skipulagi stjórnarráðsins. Hagsmunasamtök í sjávarútvegi og landbúnaði hafa lengi verið á móti sameiningu ráðuneyta atvinnuveganna og ekki viljað missa „sitt" ráðuneyti. Nú virðast Samtök iðnaðarins hafa bætzt í hópinn, en þau studdu áður sameiningu ráðuneytanna. Kannski hafa forsvarsmenn SI áhyggjur af því að atvinnustefna Vinstri grænna leggist eins og dauð hönd yfir iðnaðinn ef af sameiningu verður, en líklega er búið að semja um að VG fái nýja ráðuneytið í sinn hlut. Svo gæti líka verið að þeir hafi komizt að sömu niðurstöðu og hagsmunaaðilar í landbúnaði og sjávarútvegi; að það sé miklu þægilegra fyrir sérhagsmunagæzlu öflugra samtaka að hafa lítið og veikburða ráðuneyti og ráðherra sem þarf ekki að taka tillit til hagsmuna annarra greina. Sameining atvinnuvegaráðuneyta höfðar til þeirra sem vilja horfa á almannahag, en er eitur í beinum sérhagsmuna. Það eru frekar meðmæli með því að breytingin verði gerð en hið gagnstæða. Stjórnmálamenn virðast sömuleiðis líta sameiningu jákvæðum augum þegar þeir horfa til skynsamlegs skipulags stjórnarráðsins, en eru minna hrifnir ef þeir eru haldnir þrá eftir ráðherrastól. Þá eru sem flest og minnst ráðuneyti auðvitað eftirsóknarverð - eins konar atvinnubótaráðuneyti.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun