Komið til að vera, knúzið Gerður Kristný skrifar 21. nóvember 2011 06:00 Alnetið þarf knúz miklu oftar. Annars breytist það í vígvöll,“ skrifaði Gunnar Hrafn Hrafnbjargarson eitt sinn á bloggsíðuna sína. Hann var málfræðingur og femínisti, búsettur í Svíþjóð. Hann hikaði ekki við að láta í sér heyra þegar hann hnaut um kynjamisrétti og sendi þá fyrirtækjum og einstaklingum sem urðu uppvís að slíku skorinorð bréf og krafðist svara. Eljan var einstök og vakti oft aðdáun netvina hans, þar á meðal mín. Gunnar Hrafn lést við köfun í sumar aðeins 35 ára gamall. Hann reyndist hafa of stórt hjarta. Orðið „femínisti“ vefst oft fyrir fólki en algengasta skilgreiningin er einfaldlega sú að það sé sú eða sá sem hefur áttað sig á því að jafnrétti kynjanna er ekki náð og vill gera eitthvað til að breyta því. Líklega var ég femínískt barn. Mér blöskraði snemma fyrirferðin í strákum, hversu vel var hlustað á þá en lítið gert úr því sem stelpurnar höfðu að segja. Þær sem heyrðist í voru athyglissjúkar eða bara einfaldlega frekjur. Smátt og smátt tömdu þær sér sama hugsunarháttinn gagnvart hver annarri og þar með var samstaðan rofin. Þegar unglingsárin tóku við og stelpurnar fóru að taka út þroskann fjölgaði ljótu orðunum sem hvæst var að þeim á skólagöngunum. Á einum vetri urðu þær „brussur“, „jússur“ og svo margt fleira ljótt. Orð skipta máli. Þau móta fólk og mylja það að innan. Á sama tíma og gert var lítið úr stelpunum var þeim samt uppálagt að standa sig í náminu og tómstundunum. Þær áttu að vera jafnfærar, ef ekki færari, en strákarnir þrátt fyrir hvæsið. Og það dofnar ekki svo auðveldlega í eyrum unglingsstelpu þótt kona hafi verið kosin forseti eða önnur setjist í forstjórastól. Nú fer fram mun meiri og víðfeðmari umræða í samfélaginu um jafnréttismál en þegar ég var krakki. Fólk er meðvitaðra en áður um kvaðirnar sem lagðar eru á stúlkur annars vegar og drengi hins vegar. Mig langar til að benda ykkur á vef sem stofnaður var til minningar um Gunnar Hrafn. Hann heitir knuz.is eftir þessu skondna orði sem hann notaði svo oft í samskiptum við vini sína á netinu. Á vefnum birtir hópur fólks, meðal annars prestur, rithöfundar og fjölmiðlafólk, femínískar greinar eftir sig en líka þýðingar á femínískum greinum úr erlendum miðlum. Þótt Dallas, Bravo-blöðin og bækur Andrésar Indriðasonar hafi verið góð fyrir sína parta þá hefði ég alveg viljað hafa aðgang að svona efni þegar ég var að alast upp. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun
Alnetið þarf knúz miklu oftar. Annars breytist það í vígvöll,“ skrifaði Gunnar Hrafn Hrafnbjargarson eitt sinn á bloggsíðuna sína. Hann var málfræðingur og femínisti, búsettur í Svíþjóð. Hann hikaði ekki við að láta í sér heyra þegar hann hnaut um kynjamisrétti og sendi þá fyrirtækjum og einstaklingum sem urðu uppvís að slíku skorinorð bréf og krafðist svara. Eljan var einstök og vakti oft aðdáun netvina hans, þar á meðal mín. Gunnar Hrafn lést við köfun í sumar aðeins 35 ára gamall. Hann reyndist hafa of stórt hjarta. Orðið „femínisti“ vefst oft fyrir fólki en algengasta skilgreiningin er einfaldlega sú að það sé sú eða sá sem hefur áttað sig á því að jafnrétti kynjanna er ekki náð og vill gera eitthvað til að breyta því. Líklega var ég femínískt barn. Mér blöskraði snemma fyrirferðin í strákum, hversu vel var hlustað á þá en lítið gert úr því sem stelpurnar höfðu að segja. Þær sem heyrðist í voru athyglissjúkar eða bara einfaldlega frekjur. Smátt og smátt tömdu þær sér sama hugsunarháttinn gagnvart hver annarri og þar með var samstaðan rofin. Þegar unglingsárin tóku við og stelpurnar fóru að taka út þroskann fjölgaði ljótu orðunum sem hvæst var að þeim á skólagöngunum. Á einum vetri urðu þær „brussur“, „jússur“ og svo margt fleira ljótt. Orð skipta máli. Þau móta fólk og mylja það að innan. Á sama tíma og gert var lítið úr stelpunum var þeim samt uppálagt að standa sig í náminu og tómstundunum. Þær áttu að vera jafnfærar, ef ekki færari, en strákarnir þrátt fyrir hvæsið. Og það dofnar ekki svo auðveldlega í eyrum unglingsstelpu þótt kona hafi verið kosin forseti eða önnur setjist í forstjórastól. Nú fer fram mun meiri og víðfeðmari umræða í samfélaginu um jafnréttismál en þegar ég var krakki. Fólk er meðvitaðra en áður um kvaðirnar sem lagðar eru á stúlkur annars vegar og drengi hins vegar. Mig langar til að benda ykkur á vef sem stofnaður var til minningar um Gunnar Hrafn. Hann heitir knuz.is eftir þessu skondna orði sem hann notaði svo oft í samskiptum við vini sína á netinu. Á vefnum birtir hópur fólks, meðal annars prestur, rithöfundar og fjölmiðlafólk, femínískar greinar eftir sig en líka þýðingar á femínískum greinum úr erlendum miðlum. Þótt Dallas, Bravo-blöðin og bækur Andrésar Indriðasonar hafi verið góð fyrir sína parta þá hefði ég alveg viljað hafa aðgang að svona efni þegar ég var að alast upp.
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun