Mikilvægi dótakassans Sigga Dögg skrifar 28. apríl 2012 21:00 Ég fór í vettvangsferð í vikunni. Markmiðið var að kanna vöruúrvalið og þjónustuna í kynlífstækjaverslunum. Kynlífstæki eru ekki eingöngu leikföng unga fólksins sem horfir á klám, því tækin geta aðstoðað þá sem aldrei hafa fengið fullnægingu og einnig þeim sem geta ekki fullnægt sér sjálfir, t.d. vegna fötlunar eða sjúkdóma. Í góðum dótakassa má því finna mikla hagræðingu með því að upplifa fullnægingu og í því að stytta fullnægingartíma, enda er það meðal annars ástæða þess að tólin voru fundin upp fyrir aldamót seinustu aldar. Ef ég ætti að taka til byrjendadótakassa þá myndi hann innihalda: smokka, sleipiefni, egg, titrara, typpahring og olíu. Það skiptir ekki máli hvort þú sért stelpa með stelpu, strákur með stelpu eða strákur með stráki. Þetta dót virkar á alla kanta. Þessir hlutir væru ágætis byrjun á dótasafni og svo mætti prufa sig áfram og bæta við í kassann eftir löngun. Hlutirnir eru mjög misjafnir í gæðum og sleipiefni er ekki það sama og sleipiefni. Því þarf oft að prufa sig áfram með þau. Það á að vera hægt að biðja um prufur í búðunum og endilega nýttu þér það. Þá er titringur missterkur eftir eggjum og titrurum, svo fáðu að prófa tækin. Sumir vilja meira en aðrir minna. Titrarar eru oft útbúnir mörgum stillingum, svo allir ættu að geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Var ég kannski að lýsa aðstæðum sem innan við eitt prósent þjóðarinnar gætu hugsað sér að vera í? Er það að fara og kaupa sér kynlífstól og gera gæðasamanburð ekki eins og að máta þægilega skó í verslun? Ég vann í kynlífstækjaverslun samhliða námi mínu í Ástralíu. Sú búð lagði áherslu á að þjónusta viðskiptavinina og láta þeim líða vel. Í því fólst ráðgjöf um val tóla og heimsending þeirra. Þú einfaldlega hringdir í búðina eða sendir tölvupóst og tilgreindir hvað þig langaði að prufa og svo var það okkar sérfræðinganna að finna eitthvað við hæfi. Svona þjónustu vantar hér á Íslandi. Ég ræddi þetta um daginn á Hrafnistu þegar ég var með fyrirlestur þar, en kynlífstól eru kjörin viðbót í kynlífsflóru eldri borgara. Í Ástralíu er ráðgjöf um kynlífstæki hluti af starfi margra kynfræðinga, en svo virðist ekki vera hér. Enda eru fullnægingar svo mikið einkamál, eða hvað? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun
Ég fór í vettvangsferð í vikunni. Markmiðið var að kanna vöruúrvalið og þjónustuna í kynlífstækjaverslunum. Kynlífstæki eru ekki eingöngu leikföng unga fólksins sem horfir á klám, því tækin geta aðstoðað þá sem aldrei hafa fengið fullnægingu og einnig þeim sem geta ekki fullnægt sér sjálfir, t.d. vegna fötlunar eða sjúkdóma. Í góðum dótakassa má því finna mikla hagræðingu með því að upplifa fullnægingu og í því að stytta fullnægingartíma, enda er það meðal annars ástæða þess að tólin voru fundin upp fyrir aldamót seinustu aldar. Ef ég ætti að taka til byrjendadótakassa þá myndi hann innihalda: smokka, sleipiefni, egg, titrara, typpahring og olíu. Það skiptir ekki máli hvort þú sért stelpa með stelpu, strákur með stelpu eða strákur með stráki. Þetta dót virkar á alla kanta. Þessir hlutir væru ágætis byrjun á dótasafni og svo mætti prufa sig áfram og bæta við í kassann eftir löngun. Hlutirnir eru mjög misjafnir í gæðum og sleipiefni er ekki það sama og sleipiefni. Því þarf oft að prufa sig áfram með þau. Það á að vera hægt að biðja um prufur í búðunum og endilega nýttu þér það. Þá er titringur missterkur eftir eggjum og titrurum, svo fáðu að prófa tækin. Sumir vilja meira en aðrir minna. Titrarar eru oft útbúnir mörgum stillingum, svo allir ættu að geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Var ég kannski að lýsa aðstæðum sem innan við eitt prósent þjóðarinnar gætu hugsað sér að vera í? Er það að fara og kaupa sér kynlífstól og gera gæðasamanburð ekki eins og að máta þægilega skó í verslun? Ég vann í kynlífstækjaverslun samhliða námi mínu í Ástralíu. Sú búð lagði áherslu á að þjónusta viðskiptavinina og láta þeim líða vel. Í því fólst ráðgjöf um val tóla og heimsending þeirra. Þú einfaldlega hringdir í búðina eða sendir tölvupóst og tilgreindir hvað þig langaði að prufa og svo var það okkar sérfræðinganna að finna eitthvað við hæfi. Svona þjónustu vantar hér á Íslandi. Ég ræddi þetta um daginn á Hrafnistu þegar ég var með fyrirlestur þar, en kynlífstól eru kjörin viðbót í kynlífsflóru eldri borgara. Í Ástralíu er ráðgjöf um kynlífstæki hluti af starfi margra kynfræðinga, en svo virðist ekki vera hér. Enda eru fullnægingar svo mikið einkamál, eða hvað?