Neikvæðar fréttir verða jákvæðar Ólafur Þ. Stephensen skrifar 26. júní 2012 09:30 Fjölmiðlar fá talsvert af ábendingum frá fólki um eitt og annað sem betur mætti fara í nærumhverfi þess. Oft eru sagðar fréttir af sóðaskap, slæmri umgengni, sleifarlagi fyrirtækja eða sveitarfélaga við að halda umhverfinu snyrtilegu, slysagildrum og vondum frágangi við framkvæmdir. Oft er það svo að það er ekki fyrr en þessar fréttir rata í fjölmiðla að eitthvað gerist loksins í málinu. Nágrannar hafa jafnvel kvartað vikum eða mánuðum saman undan hættulegum húsgrunni án þess að verktakar eða sveitarfélög geri nokkuð í málinu, svo dæmi sé tekið. Um leið og fjölmiðill segir frétt af slóðaskapnum er honum hins vegar kippt í liðinn – og reyndist þá hvorki fyrirhafnar- né kostnaðarsamt þegar til kom. Um þetta eru ótal dæmi. Flutningur frétta af þessu tagi er þess vegna hluti af aðhaldshlutverki fjölmiðla og skiptir máli á heildina litið, þótt hvert mál sé kannski lítið og staðbundið. Ritstjórn Fréttablaðsins ákvað nýlega að lyfta þessum fréttum betur í blaðinu, merkja þær sérstaklega með borðanum „Hver þremillinn!" og hvetja lesendur til að senda inn ábendingar og myndir af sóðaskap, hirðuleysi, slysagildrum og fleiru af því tagi. Nú er annar hver maður með stafræna myndavél í vasanum og auðvelt er að miðla myndunum. Þær þurfa ekki allar að vera líklegar sigurmyndir í ljósmyndasamkeppni; þær auðvelda að minnsta kosti blaðamönnum störfin við að hafa uppi á klúðrinu, láta taka af því betri myndir ef þarf og hafa uppi á þeim sem ber ábyrgð á að laga það. Viðbrögðin við hvatningu til lesenda að láta í sér heyra hafa ekki látið á sér standa. Og það er nú svo skemmtilegt að þessar fréttir, sem í eðli sínu eru neikvæðar, snúast strax upp í andhverfu sína því að staðreyndin er sú að þeir sem ábyrgðina bera hafa brugðizt hratt og vel við þeim. Umferðareyjan við Lönguhlíðina, þar sem grasið var orðið hærra en runnarnir, var slegin daginn sem fréttin af henni birtist. Sófi og fleira drasl, sem hafði staðið dögum saman á lóð sem Sorpa er hætt að nota í Garðabæ, hvarf eins og dögg fyrir sólu. Og fréttin af ruslahaug eftir byggingarverktaka í Norðlingaholti í Reykjavík var ekki einu sinni komin á prent þegar borgarstarfsmenn voru byrjaðir að skoða aðstæður og undirbúa hreinsun. Lesendur mega gjarnan hafa í huga að við erum ekki bara á höttunum eftir ábendingum og myndum úr þéttbýlinu, heldur ekki síður úr dreifðum byggðum og óbyggðum, til dæmis frá ferðamannastöðum þar sem slæm umgengni og mikill ágangur er vaxandi vandamál, af hálendinu þar sem utanvegaakstur er illu heilli daglegt brauð og þannig mætti áfram telja. Með fréttaflutningi af þessu tagi vill Fréttablaðið ganga í lið með þeim sem vilja stuðla að fallegu og öruggu umhverfi. Við viljum breyta neikvæðu fréttunum í jákvæðar með því að segja þær og leita viðbragða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir Skoðun
Fjölmiðlar fá talsvert af ábendingum frá fólki um eitt og annað sem betur mætti fara í nærumhverfi þess. Oft eru sagðar fréttir af sóðaskap, slæmri umgengni, sleifarlagi fyrirtækja eða sveitarfélaga við að halda umhverfinu snyrtilegu, slysagildrum og vondum frágangi við framkvæmdir. Oft er það svo að það er ekki fyrr en þessar fréttir rata í fjölmiðla að eitthvað gerist loksins í málinu. Nágrannar hafa jafnvel kvartað vikum eða mánuðum saman undan hættulegum húsgrunni án þess að verktakar eða sveitarfélög geri nokkuð í málinu, svo dæmi sé tekið. Um leið og fjölmiðill segir frétt af slóðaskapnum er honum hins vegar kippt í liðinn – og reyndist þá hvorki fyrirhafnar- né kostnaðarsamt þegar til kom. Um þetta eru ótal dæmi. Flutningur frétta af þessu tagi er þess vegna hluti af aðhaldshlutverki fjölmiðla og skiptir máli á heildina litið, þótt hvert mál sé kannski lítið og staðbundið. Ritstjórn Fréttablaðsins ákvað nýlega að lyfta þessum fréttum betur í blaðinu, merkja þær sérstaklega með borðanum „Hver þremillinn!" og hvetja lesendur til að senda inn ábendingar og myndir af sóðaskap, hirðuleysi, slysagildrum og fleiru af því tagi. Nú er annar hver maður með stafræna myndavél í vasanum og auðvelt er að miðla myndunum. Þær þurfa ekki allar að vera líklegar sigurmyndir í ljósmyndasamkeppni; þær auðvelda að minnsta kosti blaðamönnum störfin við að hafa uppi á klúðrinu, láta taka af því betri myndir ef þarf og hafa uppi á þeim sem ber ábyrgð á að laga það. Viðbrögðin við hvatningu til lesenda að láta í sér heyra hafa ekki látið á sér standa. Og það er nú svo skemmtilegt að þessar fréttir, sem í eðli sínu eru neikvæðar, snúast strax upp í andhverfu sína því að staðreyndin er sú að þeir sem ábyrgðina bera hafa brugðizt hratt og vel við þeim. Umferðareyjan við Lönguhlíðina, þar sem grasið var orðið hærra en runnarnir, var slegin daginn sem fréttin af henni birtist. Sófi og fleira drasl, sem hafði staðið dögum saman á lóð sem Sorpa er hætt að nota í Garðabæ, hvarf eins og dögg fyrir sólu. Og fréttin af ruslahaug eftir byggingarverktaka í Norðlingaholti í Reykjavík var ekki einu sinni komin á prent þegar borgarstarfsmenn voru byrjaðir að skoða aðstæður og undirbúa hreinsun. Lesendur mega gjarnan hafa í huga að við erum ekki bara á höttunum eftir ábendingum og myndum úr þéttbýlinu, heldur ekki síður úr dreifðum byggðum og óbyggðum, til dæmis frá ferðamannastöðum þar sem slæm umgengni og mikill ágangur er vaxandi vandamál, af hálendinu þar sem utanvegaakstur er illu heilli daglegt brauð og þannig mætti áfram telja. Með fréttaflutningi af þessu tagi vill Fréttablaðið ganga í lið með þeim sem vilja stuðla að fallegu og öruggu umhverfi. Við viljum breyta neikvæðu fréttunum í jákvæðar með því að segja þær og leita viðbragða.