Hoppað yfir þriðja tuginn Álfrún Pálsdóttir skrifar 4. júní 2013 09:05 Jæja, þá er dagurinn sem ég hef kviðið fyrir síðustu 364 daga runninn upp. Dagurinn sem var í svo mikilli órafjarlægð fyrir tíu árum. Já, í dag hoppa ég yfir í nýjan tug. Ég er 30 ára í dag. Fertugsaldurinn ógurlegi hefur bankað að dyrum. Ég er ekki viss um að ég þori til dyra. Þegar þetta er skrifað er ég ekki í miklu afmælisstuði. Síðasti dagurinn sem tuttugu og eitthvað. Ég hef líka búið þannig um hnútana að ég get ekki drekkt sorgum mínum á einhverjum barnum niðri í bæ. Nei, ég ákvað að gera þessi tímamót í mínu lífi enn þá raunverulegri með því að eiga von á mínu öðru barni í næsta mánuði. Þá verð ég þrítug tveggja barna móðir. Ég legg ekki meira á ykkur. Ég veit ekki alveg hvers vegna ég hræðist þennan nýja tug svona mikið. Kannski vegna þess að í fyrsta sinn man ég eftir foreldrum mínum á sama aldri. Kannski er það vegna þess að orðinn þrjátíu og eitthvað hættir maður skyndilega að vera efnilegur. Maður verður annaðhvort bara góður eða lélegur og rýmið fyrir mistök minnkar. Dansinn uppi á borðum á skemmtistöðunum hættir að vera flippaður og fyndinn og verður bara sorglegur. Árin til að sletta úr klaufunum og að finna sig eru liðin. Eða það hef ég bitið í mig. Þetta getur allt verið mikill misskilningur hjá mér enda er ég enn þá 29 ára þegar þessi pistill er skrifaður og veit því ekkert hvað bíður mín á næstu misserum. Kannski verður það eina sem breytist að ég hækka um eitt box á eyðublöðum opinberra stofnana. Sjáum til. Ég fékk samt að heyra það um helgina að það sé fyrst á fjörutíu ára afmælinu sem maður byrjar að njóta lífsins. Það gæti verið gott að halda í þá trú næstu tíu árin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Álfrún Pálsdóttir Mest lesið Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Vanvirðing við einkaframtakið og verðmætasköpun Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Með baunabyssu í kennaraverkfalli Ólafur Hauksson Skoðun Við þurfum að tala um Bálstofuna Matthías Kormáksson Skoðun Vegið að framtíð ungs vísindafólks á Íslandi Katrín Möller,Svava Dögg Jónsdóttir Skoðun Verðum að rannsaka hvað gerðist í Covid Hildur Þórðardóttir Skoðun Samfylkingin ætlar ekki að hækka tekjuskatt Alma D. Möller Skoðun Það þarf meiri töffara í okkur Davíð Már Sigurðsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun
Jæja, þá er dagurinn sem ég hef kviðið fyrir síðustu 364 daga runninn upp. Dagurinn sem var í svo mikilli órafjarlægð fyrir tíu árum. Já, í dag hoppa ég yfir í nýjan tug. Ég er 30 ára í dag. Fertugsaldurinn ógurlegi hefur bankað að dyrum. Ég er ekki viss um að ég þori til dyra. Þegar þetta er skrifað er ég ekki í miklu afmælisstuði. Síðasti dagurinn sem tuttugu og eitthvað. Ég hef líka búið þannig um hnútana að ég get ekki drekkt sorgum mínum á einhverjum barnum niðri í bæ. Nei, ég ákvað að gera þessi tímamót í mínu lífi enn þá raunverulegri með því að eiga von á mínu öðru barni í næsta mánuði. Þá verð ég þrítug tveggja barna móðir. Ég legg ekki meira á ykkur. Ég veit ekki alveg hvers vegna ég hræðist þennan nýja tug svona mikið. Kannski vegna þess að í fyrsta sinn man ég eftir foreldrum mínum á sama aldri. Kannski er það vegna þess að orðinn þrjátíu og eitthvað hættir maður skyndilega að vera efnilegur. Maður verður annaðhvort bara góður eða lélegur og rýmið fyrir mistök minnkar. Dansinn uppi á borðum á skemmtistöðunum hættir að vera flippaður og fyndinn og verður bara sorglegur. Árin til að sletta úr klaufunum og að finna sig eru liðin. Eða það hef ég bitið í mig. Þetta getur allt verið mikill misskilningur hjá mér enda er ég enn þá 29 ára þegar þessi pistill er skrifaður og veit því ekkert hvað bíður mín á næstu misserum. Kannski verður það eina sem breytist að ég hækka um eitt box á eyðublöðum opinberra stofnana. Sjáum til. Ég fékk samt að heyra það um helgina að það sé fyrst á fjörutíu ára afmælinu sem maður byrjar að njóta lífsins. Það gæti verið gott að halda í þá trú næstu tíu árin.