Viðrar vel til loftárása Mikael Torfason skrifar 2. september 2013 07:00 Fréttir frá Sýrlandi valda okkur öllum áhyggjum. Fréttamiðlar vara við skelfilegum myndum og þó fylgir sögunni að ekki séu verstu myndirnar sýndar. Svo skelfilegar eru þær að ekki telst verjanlegt að senda þær út í sjónvarpi. Munnlegar lýsingar vekja óhug. Það er óþarfi að rekja þær fyrir þeim sem hafa fylgst með fréttum frá Sýrlandi en meðal hinna látnu er mikill fjöldi barna. Bandaríkjaþing mun á næstunni taka afstöðu til þess hvort forseta verði heimilt að grípa inn í gang mála á Sýrlandi. Loftárásir teljast líklegasta niðurstaðan, að fengnu samþykki þingsins – Barack Obama forseti telur ólíklegt að um landhernað verði að ræða. Sitt sýnist hverjum og við sem stöndum á hliðarlínunni og fylgjumst með öllu þessu úr fjarlægð hljótum að vera í það minnsta örlítið tortryggin þegar talað er um ?öruggar? upplýsingar frá vestrænum leyniþjónustum. Sporin hræða. Þannig minnumst við öll aðdragandans að innrásinni í Írak og hvernig logið var að þjóðum heims. En, þetta er klemma. Um leið og gjalda verður varhug við innrás í sjálfstæð ríki er það svo að alþjóðasamfélagið getur illmögulega staðið hjá og látið efnavopnaárásir á óbreytta borgara viðgangast. Við verðum að bregðast við og það fljótt. Líf fjölda saklauss fólks er í húfi. Forsendurnar skipta miklu. Hernaðaríhlutun getur ekki byggst á friðþægingu. Viðbrögð alþjóðasamfélagsins geta ekki grundvallast á því að verið sé að friða samvisku íbúa í hinum vestræna heimi. Af því að okkur sem byggjum þennan heimshluta þykir svo erfitt að horfa á svona fréttir í sjónvarpinu. Með aðgerðum hljótum við að miða við það sem gagnast borgurum í Sýrlandi best. Sagan kennir okkur að hernaðaríhlutun getur gert illt verra. Bæði er svæðið fyrir botni Miðjarðarhafs mjög viðkvæmt og átök gætu hæglega breiðst út um gervöll Mið-Austurlönd. Þetta er púðurtunna, eins og það er oft orðað. Saga afskipta Vesturlanda af svæðinu er ekki góð. Við höfum ýmist gengið of langt eða of skammt, kannski vegna þess að annarlegir hagsmunir hafa verið undirliggjandi. Nú er tækifæri til að setja hagsmuni fólksins á svæðinu sjálfu í fyrsta sæti og bregðast við samkvæmt því. Hlutverk okkar Íslendinga er kannski ekki merkilegt þegar viðburðir sem þessir eru undir. Víst eigum við rödd í gegnum okkar stjórnvöld en þeirri rödd fylgir lítið vald. Það eru hinar stóru þjóðir sem ráða þessu á endanum en við getum þegar best lætur lagt okkar litla lóð á vogarskálarnar; til dæmis með því að bjóða fram krafta okkar við sáttaumleitanir. Þegar verst lætur erum við nytsamir sakleysingjar eins og raunin varð þegar við vorum ein af hinum viljugu þjóðum sem studdu innrás inn í Írak. Þegar við fórum á lista yfir hinar viljugu þjóðir var það Íslandi til háðungar. Því miður er rökstuddur grunur fyrir því að afstöðu okkar í þeim efnum hafi ráðið boruleg og skammarleg sjónarmið sem byggðu á skammtíma sérhagsmunum. Herinn er farinn og fór þrátt fyrir þennan stuðning okkar við innrás sem byggðist á fölskum forsendum. Við megum samt ekki hræðast að taka afstöðu. Við eigum miklu frekar að gera þá kröfu að afstaða Íslands grundvallist fyrst og síðast á heilbrigðum sjónarmiðum en ekki á sérhagsmunum eða ótta við stórveldin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mikael Torfason Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Fréttir frá Sýrlandi valda okkur öllum áhyggjum. Fréttamiðlar vara við skelfilegum myndum og þó fylgir sögunni að ekki séu verstu myndirnar sýndar. Svo skelfilegar eru þær að ekki telst verjanlegt að senda þær út í sjónvarpi. Munnlegar lýsingar vekja óhug. Það er óþarfi að rekja þær fyrir þeim sem hafa fylgst með fréttum frá Sýrlandi en meðal hinna látnu er mikill fjöldi barna. Bandaríkjaþing mun á næstunni taka afstöðu til þess hvort forseta verði heimilt að grípa inn í gang mála á Sýrlandi. Loftárásir teljast líklegasta niðurstaðan, að fengnu samþykki þingsins – Barack Obama forseti telur ólíklegt að um landhernað verði að ræða. Sitt sýnist hverjum og við sem stöndum á hliðarlínunni og fylgjumst með öllu þessu úr fjarlægð hljótum að vera í það minnsta örlítið tortryggin þegar talað er um ?öruggar? upplýsingar frá vestrænum leyniþjónustum. Sporin hræða. Þannig minnumst við öll aðdragandans að innrásinni í Írak og hvernig logið var að þjóðum heims. En, þetta er klemma. Um leið og gjalda verður varhug við innrás í sjálfstæð ríki er það svo að alþjóðasamfélagið getur illmögulega staðið hjá og látið efnavopnaárásir á óbreytta borgara viðgangast. Við verðum að bregðast við og það fljótt. Líf fjölda saklauss fólks er í húfi. Forsendurnar skipta miklu. Hernaðaríhlutun getur ekki byggst á friðþægingu. Viðbrögð alþjóðasamfélagsins geta ekki grundvallast á því að verið sé að friða samvisku íbúa í hinum vestræna heimi. Af því að okkur sem byggjum þennan heimshluta þykir svo erfitt að horfa á svona fréttir í sjónvarpinu. Með aðgerðum hljótum við að miða við það sem gagnast borgurum í Sýrlandi best. Sagan kennir okkur að hernaðaríhlutun getur gert illt verra. Bæði er svæðið fyrir botni Miðjarðarhafs mjög viðkvæmt og átök gætu hæglega breiðst út um gervöll Mið-Austurlönd. Þetta er púðurtunna, eins og það er oft orðað. Saga afskipta Vesturlanda af svæðinu er ekki góð. Við höfum ýmist gengið of langt eða of skammt, kannski vegna þess að annarlegir hagsmunir hafa verið undirliggjandi. Nú er tækifæri til að setja hagsmuni fólksins á svæðinu sjálfu í fyrsta sæti og bregðast við samkvæmt því. Hlutverk okkar Íslendinga er kannski ekki merkilegt þegar viðburðir sem þessir eru undir. Víst eigum við rödd í gegnum okkar stjórnvöld en þeirri rödd fylgir lítið vald. Það eru hinar stóru þjóðir sem ráða þessu á endanum en við getum þegar best lætur lagt okkar litla lóð á vogarskálarnar; til dæmis með því að bjóða fram krafta okkar við sáttaumleitanir. Þegar verst lætur erum við nytsamir sakleysingjar eins og raunin varð þegar við vorum ein af hinum viljugu þjóðum sem studdu innrás inn í Írak. Þegar við fórum á lista yfir hinar viljugu þjóðir var það Íslandi til háðungar. Því miður er rökstuddur grunur fyrir því að afstöðu okkar í þeim efnum hafi ráðið boruleg og skammarleg sjónarmið sem byggðu á skammtíma sérhagsmunum. Herinn er farinn og fór þrátt fyrir þennan stuðning okkar við innrás sem byggðist á fölskum forsendum. Við megum samt ekki hræðast að taka afstöðu. Við eigum miklu frekar að gera þá kröfu að afstaða Íslands grundvallist fyrst og síðast á heilbrigðum sjónarmiðum en ekki á sérhagsmunum eða ótta við stórveldin.
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun