Tvöfalt heilbrigðiskerfi Mikael Torfason skrifar 30. maí 2013 07:00 Á Íslandi bólusetjum við ekki við hlaupabólu, en í fréttum okkar á Stöð 2 í gær og Fréttablaðinu í dag kemur fram að árlega lenda nítján einstaklingar á spítala vegna alvarlegra einkenna af völdum hlaupabólu. Mikill fjöldi barna fær hlaupabólu árlega, með tilheyrandi kláða og óþægindum. Það tekur flesta krakka um tíu daga að jafna sig og mamma og pabbi þurfa að sjálfsögðu að taka sér frí frá vinnu til að sinna börnunum. Hlaupabóla getur verið alvarlegur sjúkdómur hjá börnum. Sjúkdómurinn getur nefnilega farið illa í börn líkt og fullorðna. Langflest þessara nítján sem þurfa að leggjast inn árlega eru börn. Oftast eru það bakteríusýkingar í sárum sem valda vandræðum. Í fyrra völdu um 220 foreldrar að bólusetja börnin sín við hlaupabólu, en það er mikil aukning frá árunum á undan. Þá báðu einungis um 50 foreldrar um þessa aukabólusetningu. Þetta er mikil aukning í prósentum talið, en bólusetningin kostar aukalega sextán þúsund krónur. Bóluefnið heitir varilrix, hver skammtur kostar átta þúsund og það þarf að bólusetja hvern einstakling tvisvar. Það eru sterk rök fyrir því að við sem samfélag ættum að leggja út fyrir bólusetningu handa öllum börnum á Íslandi. Hagfræðideild Háskóla Íslands komst að því fyrir fjórum árum að hlaupabóla kostaði samfélagið um 290 milljónir á ári. Þar vóg þyngst vinnutap foreldra barna með hlaupabólu. Kostnaður við bólusetningu á öllum okkar börnum kostaði þá, samkvæmt Hagfræðideildinni, ekki nema 156 milljónir. Önnur rök eru þau að við á Íslandi viljum ákveðið jafnræði þegar kemur að heilbrigðisþjónustu. Við stærum okkur af því að enginn sé tekinn fram fyrir röðina, sama hversu ríkur viðkomandi er. Lyf viljum við til dæmis að séu niðurgreidd svo allir hafi sama aðgang að þeim óháð efnahag. Við erum að þessu leyti viðkvæm fyrir stéttskiptu samfélagi. En um leið og við viljum ekki reka hér tvöfalt heilbrigðiskerfi krefjumst við þess að fá sem bestar upplýsingar um framþróun sem snertir heilsu okkar og líf. Þannig er sjálfsagt mál að foreldrar séu upplýstir um að þessi bóluefni séu til og gott að læknar auðveldi aðgengi að þeim. Engu að síður skulum við staldra við þegar svona tíðindi berast. Að sífellt fleiri foreldrar velji að bólusetja börn sín við sjúkdómi á borð við hlaupabólu. Það gefur tilefni fyrir nýjan heilbrigðisráðherra, Kristján Þór Júlíusson, að skoða málið og athuga hvort ekki ætti að bjóða þetta bóluefni öllum börnum. Nú þegar bólusetjum við börn við ýmsum sjúkdómum í ungbarnaeftirliti og ekkert er sjálfsagðara en að bæta hlaupabólu við. Á Íslandi er þjóðarsátt um þessi mál og auðvelt að kippa þessu í liðinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mikael Torfason Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Hvers vegna er ungbarnadauði lægstur á Íslandi? Þórður Þórkelsson Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Á Íslandi bólusetjum við ekki við hlaupabólu, en í fréttum okkar á Stöð 2 í gær og Fréttablaðinu í dag kemur fram að árlega lenda nítján einstaklingar á spítala vegna alvarlegra einkenna af völdum hlaupabólu. Mikill fjöldi barna fær hlaupabólu árlega, með tilheyrandi kláða og óþægindum. Það tekur flesta krakka um tíu daga að jafna sig og mamma og pabbi þurfa að sjálfsögðu að taka sér frí frá vinnu til að sinna börnunum. Hlaupabóla getur verið alvarlegur sjúkdómur hjá börnum. Sjúkdómurinn getur nefnilega farið illa í börn líkt og fullorðna. Langflest þessara nítján sem þurfa að leggjast inn árlega eru börn. Oftast eru það bakteríusýkingar í sárum sem valda vandræðum. Í fyrra völdu um 220 foreldrar að bólusetja börnin sín við hlaupabólu, en það er mikil aukning frá árunum á undan. Þá báðu einungis um 50 foreldrar um þessa aukabólusetningu. Þetta er mikil aukning í prósentum talið, en bólusetningin kostar aukalega sextán þúsund krónur. Bóluefnið heitir varilrix, hver skammtur kostar átta þúsund og það þarf að bólusetja hvern einstakling tvisvar. Það eru sterk rök fyrir því að við sem samfélag ættum að leggja út fyrir bólusetningu handa öllum börnum á Íslandi. Hagfræðideild Háskóla Íslands komst að því fyrir fjórum árum að hlaupabóla kostaði samfélagið um 290 milljónir á ári. Þar vóg þyngst vinnutap foreldra barna með hlaupabólu. Kostnaður við bólusetningu á öllum okkar börnum kostaði þá, samkvæmt Hagfræðideildinni, ekki nema 156 milljónir. Önnur rök eru þau að við á Íslandi viljum ákveðið jafnræði þegar kemur að heilbrigðisþjónustu. Við stærum okkur af því að enginn sé tekinn fram fyrir röðina, sama hversu ríkur viðkomandi er. Lyf viljum við til dæmis að séu niðurgreidd svo allir hafi sama aðgang að þeim óháð efnahag. Við erum að þessu leyti viðkvæm fyrir stéttskiptu samfélagi. En um leið og við viljum ekki reka hér tvöfalt heilbrigðiskerfi krefjumst við þess að fá sem bestar upplýsingar um framþróun sem snertir heilsu okkar og líf. Þannig er sjálfsagt mál að foreldrar séu upplýstir um að þessi bóluefni séu til og gott að læknar auðveldi aðgengi að þeim. Engu að síður skulum við staldra við þegar svona tíðindi berast. Að sífellt fleiri foreldrar velji að bólusetja börn sín við sjúkdómi á borð við hlaupabólu. Það gefur tilefni fyrir nýjan heilbrigðisráðherra, Kristján Þór Júlíusson, að skoða málið og athuga hvort ekki ætti að bjóða þetta bóluefni öllum börnum. Nú þegar bólusetjum við börn við ýmsum sjúkdómum í ungbarnaeftirliti og ekkert er sjálfsagðara en að bæta hlaupabólu við. Á Íslandi er þjóðarsátt um þessi mál og auðvelt að kippa þessu í liðinn.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun