Tekið sem sjálfsögðum hlut Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 4. október 2013 06:00 Lífið tekur stöðugum breytingum. Sumum fagnar maður en aðrar koma manni í opna skjöldu. Það er oft ekki fyrr en við breytingar sem fólk áttar sig á öllu því góða sem það hefur í langan tíma tekið sem sjálfsögðum hlut. Þetta ættu til dæmis sumir sem ljúka skólagöngu og ráða sig í vinnu að kannast við. Bölvaður próflestur og verkefnavinna á bak og burt. Loksins fara peningar að streyma inn á bankabókina en ekki út af henni. Kvöldin fara í að sinna tómstundum en ekki heimalærdómi. Svo líður tíminn. „En hvað það var nú ljúft að geta sofið út á mánudögum og þurfa bara að mæta í skólann annan hvern föstudag,“ rifjar maður upp eftir hálft ár í 9-5 starfi. „Hvað ég vildi að það væri eitthvert sýnidæmi sem ég gæti skoðað,“ hugsar annar og klórar sér í hausnum. Skólinn var ekki svo slæmur eftir allt saman. Maður er ómeðvitað í áskrift að hraustum líkama og góðri heilsu þar til veikindi ber að garði. Vikulegar heimsóknir til lækna og sjúkraþjálfara með ábendingum um breytta hegðun í lækningaskyni fá þig til að hugsa hvað þú nýttir tímann í áður. Að geta gengið upp stiga eftir stiga, farið út að skokka, ekið bíl þótt umferð sé þung, hjólað þótt blási á móti, farið á klósettið og lokið þér af á innan við mínútu, borðað skúffuköku með kaffinu og fengið þér sósu á steikina. Sjálfsagðir hlutir hjá flestum en alls ekki öllum. Sömuleiðis hafa eflaust margir tekið maka sínum sem sjálfsögðum hlut. Látið vera að hrósa honum fyrir „sjálfsagða“ hluti eins og frábæran kvöldverð eða falleg augu, fyrir að svæfa börnin þegar vinna þurfti fram eftir og fara fyrr heim úr matarboði til að leysa barnapíuna af hólmi. Á hverjum einasta degi hefur maður svo margt til að vera þakklátur fyrir. Hluti sem gætu breyst á augabragði. Þeir sem þetta lesa þurfa væntanlega ekki nema að líta í kringum sig í nokkrar sekúndur, þar sem þeir sitja, til að finna eitthvað sem þeir kunna svo sannarlega vel að meta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Lífið tekur stöðugum breytingum. Sumum fagnar maður en aðrar koma manni í opna skjöldu. Það er oft ekki fyrr en við breytingar sem fólk áttar sig á öllu því góða sem það hefur í langan tíma tekið sem sjálfsögðum hlut. Þetta ættu til dæmis sumir sem ljúka skólagöngu og ráða sig í vinnu að kannast við. Bölvaður próflestur og verkefnavinna á bak og burt. Loksins fara peningar að streyma inn á bankabókina en ekki út af henni. Kvöldin fara í að sinna tómstundum en ekki heimalærdómi. Svo líður tíminn. „En hvað það var nú ljúft að geta sofið út á mánudögum og þurfa bara að mæta í skólann annan hvern föstudag,“ rifjar maður upp eftir hálft ár í 9-5 starfi. „Hvað ég vildi að það væri eitthvert sýnidæmi sem ég gæti skoðað,“ hugsar annar og klórar sér í hausnum. Skólinn var ekki svo slæmur eftir allt saman. Maður er ómeðvitað í áskrift að hraustum líkama og góðri heilsu þar til veikindi ber að garði. Vikulegar heimsóknir til lækna og sjúkraþjálfara með ábendingum um breytta hegðun í lækningaskyni fá þig til að hugsa hvað þú nýttir tímann í áður. Að geta gengið upp stiga eftir stiga, farið út að skokka, ekið bíl þótt umferð sé þung, hjólað þótt blási á móti, farið á klósettið og lokið þér af á innan við mínútu, borðað skúffuköku með kaffinu og fengið þér sósu á steikina. Sjálfsagðir hlutir hjá flestum en alls ekki öllum. Sömuleiðis hafa eflaust margir tekið maka sínum sem sjálfsögðum hlut. Látið vera að hrósa honum fyrir „sjálfsagða“ hluti eins og frábæran kvöldverð eða falleg augu, fyrir að svæfa börnin þegar vinna þurfti fram eftir og fara fyrr heim úr matarboði til að leysa barnapíuna af hólmi. Á hverjum einasta degi hefur maður svo margt til að vera þakklátur fyrir. Hluti sem gætu breyst á augabragði. Þeir sem þetta lesa þurfa væntanlega ekki nema að líta í kringum sig í nokkrar sekúndur, þar sem þeir sitja, til að finna eitthvað sem þeir kunna svo sannarlega vel að meta.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun