Getur typpið minnkað?

Typpastærð er algengt umræðuefni og hjá sumum áhyggjuefni.

Það eru nokkrir þættir sem geta haft áhrif á stærð typpis.

1. Ónóg „líkamsrækt“

Typpi þarf að fá reglulega stinningu (1-2 á dag) til að viðhalda sinni náttúrulegu stærð. Það er talið að typpi gæti minnkað jafnvel um 1-2 sentímetra ef það færi ekki reglulega stinningu. Þetta er meðal annars talin vera ein af ástæðum þess að typpið fær reglulega standpínu á nóttunni og morgnanna, til að viðhalda heilbrigði vefsins. Ef þú getur ekki fengið stinningu af læknisfræðilegum ástæðum þá geta typpapumpur hjálpað til við að fá blóðið til að flæða í typpið.

2. Mjúkur eða stinnur

Stærð typpis í hvíld segir ekki til um stærð þess þegar það er í reisn. Sum typpi stækka meira en önnur og stundum er sagt að lítil typpi geymist best og stækki mest. Stór typpi í hvíld stækka því endilega ekki mikið þegar komast í reisn heldur bara stinnast á meðan minni typpi geta lengst töluvert.

3. Kuldi

Þegar kalt er úti þá dregst typpið og eistun nær líkamanum til að halda á sér hita. Þetta er gert til að vernda sæðið. Því er typpið oft minna í kulda.

Þá er ágætt að taka fram að typpið minnkar ekki (eða stækkar) af mikilli sjálfsfróun.

4. Aldur

Typpið getur verið að „vaxa“ allt þangað til að viðkomandi lýkur kynþroskaskeiðinu, það hjá sumum er að loknum grunnskóla. 

Svo getur typpið minnkað eftir því sem menn eldast. Typpi virðist geta orðið allt að 2 sentímetrum minna þegar menn eru komnir á sjötugs aldurinn en það getur að hluta til skýrst af tíðni og gæði stinningar því það getur einnig verið erfitt að fá sterka standpínu eftir því sem menn eldast. Það er því blóðflæði til typpisins er orðið minni vegna stíflu eða þrenginga í æðunum.

 Ef þú hefur miklar áhyggjur af typpastærðinni, sérstaklega ef þú óttast að hann sé að minnka og geti jafnvel horfið þá gætir þú verið haldinn greinanlegu sálrænu ástandi.

Koro er óttinn við að typpi minnki og hverfi inn í líkamann. Þetta er oftar sálrænn frekar en líkamlegur ótti en lýsir sér gjarnan í miklum kvíða. Þeir sem greinast með þessa röskun eru gjarnan einnig með aðrar geðraskanir. Þetta finnst í öllum menningum en virðist vera algengara í álfunum Afríku og Asíu. Þá telja sumir vísindamenn að þetta sé algengara en raun ber vitni en fólk sé hrætt við að greina frá þessu.

Óháð typpastærð þá getur typpi verið fullnægjandi, bæði fyrir eigandann og bólfélagann.